ابوالحسن داوودی فیلمساز
به اعتقاد من، هر نوع برنامه‌ريزي در جهت بهبود ساختار جشنواره فجر مي‌تواند اقدامي مناسب تلقي شود. من سال‌ها در خانه سينما، به‌عنوان عضو شوراي سياست‌گذاري جشنواره فعال بودم و به عنوان داور با اين جشنواره همكاري داشتم و بعدها به‌عنوان مشاور در اين زمينه فعاليت كردم و بر همين اساس اين ديدگاه را مطرح مي‌كنم كه جشنواره فيلم فجر در طول سال‌هايي كه از برگزاري‌اش مي‌گذرد، ضمن شيوه اجرايي شتر گاو پلنگي كه داشته است، هويت مستقلي چنداني را از خود بر جاي نگذاشته است. جشنواره فيلمي كه به نوعي مناسبتي برگزار مي‌شود، از آنجايي كه همزمان با سالگرد انقلاب و تقريبا همسان با بقيه جشنواره‌هاي فرهنگي هنري كه در اين ايام برگزار مي‌شود؛ است، سال‌ها است كه جشنواره فيلم فجر به نوعي ويترين و دريچه اين مناسبت مهم ايران محسوب مي‌شود و زيرمجموعه‌اي از چندين جشني است كه در اين دهه برگزار مي‌شود. اين در حالي است كه جشنواره فيلم با توجه به شرايطي كه در اين دهه حاكم است و مناسبات و سازوكاري كه در اين ايام در كشور حاكم است، رويكردي مستقل ندارد و به‌عنوان يك اتفاق سينمايي سالانه ندارد و زير سايه اين مناسبات ناديده گرفته مي‌شود و از همين روي جشنواره فجر هويت مستقل خودش را از دست مي‌دهد.
از سوي ديگر، تفكيك جشنواره بين‌المللي از جشنواره فيلم فجر مي‌تواند حكم قدمي مناسب در راستاي تغييرات ساختاري در اين رويداد هنري باشد كه در قدرت بخشيدن به آن كمك‌رسان باشد.
اما از طرفي بايد اين را در نظر گرفت كه چگونگي جشنواره فيلم فجر در ميان جشنواره‌هاي داخلي موضوع با اهميتي محسوب مي‌شود. روش عرضه شدن اين رويداد هنري با در نظر گرفتن هويتي كه از خود نشان مي‌دهد از نكاتي است كه هميشه بيش از هر چيز ديگر مهم بوده است.
باتوجه به درايت و تجربه‌اي كه از آقاي رضاداد مي‌شناسم، حدس مي‌زنم كه تصميمات كاربردي ايشان مي‌تواند شرايط مناسبي را در جشنواره فجر مهيا كند. پيش از اين با عدم تعادل در برنامه‌گذاري‌هاي صورت گرفته براي اين جشنواره نامنظمي‌هاي زيادي را شاهد بوديم. رويكردهاي متفاوت و اعمال سليقه‌هاي سياسي حاكم بر دوران كه هميشه در اين جشنواره حاكم بوده است. اعمال سليقه‌هايي كه بزرگترين چشم اسفنديار اين جشنواره به حساب مي‌آيد. آن‌چنان كه ديده مي‌شد هر دوره جنس داوري‌ها و انتخاب فيلم‌ها با دوره‌هاي قبل متفاوت بوده است. در جشنواره‌هاي معتبر دنيا هميشه يك ساختار مشخص ديده مي‌شود. ساختاري كه هر جشنواره را از جشنواره‌اي ديگر متمايز مي‌كند و همين متمايز بودن دلايل ماندگاري و ثبات يك جشنواره جهاني محسوب مي‌شود. همان‌طور كه به‌عنوان مثال مي‌بينيم كه شيوه انتخاب فيلم‌ها در جشنواره برلين از جشنواره كن يا ديگر جشنواره‌هاي جهاني متفاوت است. حالا اما ديده مي‌شود اعمال سليقه با توجه به وجه قالب جشنواره هر‌سال با سال گذشته متفاوت است و به اين ترتيب نمي‌توان توقع داشت جشنواره فيلم فجر با هويتي مستقل شناخته شود. اميدوارم برنامه‌گذاران اين مهم را بيش از هر رويكردي در نظر بگيرند.