در روزهای اخیر انتشار خبر مرگ کیم سه‌رون بازیگر جوان کره‌ای موج جدیدی از اعتراض‌ها- برای ایجاد تغییرات در صنعت سرگرمی و کاهش فشار بر چهره‌های مشهور- را در کره جنوبی برانگیخته است.
چند روز پیش کیم سه‌رون که تحت فشار شدید رسانه‌ها و طرفدارانش قرار داشت، در ۲۴ سالگی در خانه‌اش در سئول درگذشت. پلیس این حادثه را خودکشی اعلام کرده است. رویدادی تکراری که باعث شده رسانه‌ها سوالی را مطرح کرده‌اند که به نظر هیچ پاسخی برای آن وجود ندارد: «چه زمانی این وضعیت پایان می‌یابد؟ چند زندگی دیگر باید از دست برود تا این چرخه غم‌انگیز شکسته شود؟»
خودکشی سریالی چهره‌های مشهور در چند سال اخیر داستان‌های مشابهی دارد. کیم سه‌رون که در سال 2010 به عنوان یک بازیگر کودک در فیلم جنایی پرفروش «مردی از ناکجا» به شهرت رسیده بود، در ماه مه ۲۰۲۲ به دلیل تصادف با یک درخت و ترانسفورماتور برق در سئول دستگیر شد. او با این که در فضای مجازی یک عذرخواهی دست‌نویس منتشر کرد و یک غرامت ۲۰۰ میلیون وون نیز به ده‌ها مغازه‌ای که به دلیل این حادثه بدون برق مانده بودند، پرداخت کرد؛ اما سیل انتقادات آنلاین و رسانه‌ای متوقف نشد.
حالا مرگ او نگرانی‌های موجود درباره فشارهای وارد شده به هنرمندان جوان و بااستعدادی که کره جنوبی را به یک ابرقدرت فرهنگی تبدیل کرده‌اند، افزایش داده است. روندی که از اخبار منفی کانال‌های شایعه‌پراکنی و در ادامه نیز به سراشیبی سقوط افتادن حرفه کیم آغاز و در ادامه نیز با حذف بیشتر صحنه‌های او در سریال نتفلیکس «سگ‌های شکاری» (۲۰۲۳) شدت گرفت و حتی تلاش‌های این بازیگر برای بازسازی مالی‌اش با کار در یک کافه نیز با اتهاماتی مبنی بر بزرگ‌نمایی مشکلات مالی‌اش مواجه شد.
          
سلبریتی‌های کره‌ای، به ویژه زنان، پس از مواجهه با قانون به سختی می‌توانند کار پیدا کنند.  پیتر جونگ‌هو نا استادیار روانپزشکی در دانشگاه ییل می‌گوید: «جامعه کره جنوبی مانند یک «بازی مرکب بزرگ» است. افرادی که اشتباه می‌کنند یا عقب می‌افتند، بدون اینکه فرصتی برای بهبودی داشته باشند، بی‌رحمانه حذف می‌شوند، گویی هیچ اتفاقی نیفتاده است». سانگ‌چین چان، استاد جامعه‌شناسی در دانشگاه سوگان نیز به یک دینامیسم منحصربه‌فرد در فرهنگ طرفداری کره اشاره می‌کند: «سلبریتی‌ها اساساً افرادی هستند که می‌توانید آزادانه به آنها حمله کنید بدون اینکه با واکنشی مواجه شوید. این یک تضاد آشکار است که شرکت‌های قدرتمند یا سیاستمداران می‌توانند به صورت قانونی یا اقتصادی به انتقادها پاسخ دهند، اما سلبریتی‌ها اهداف آسیب‌پذیری هستند. وقتی آنها اشتباهات کوچکی مرتکب می‌شوند، مردم بی‌رحمانه به آنها حمله می‌کنند.»