44 سال پیش در چنین روزی، برابر ١٩ ژانویه ١٩٨١ میلادی، در پی عقد «قرارداد الجزایر» که با وساطت دولت الجزایر بین ایران و ایالات متحده به سرانجام رسید، دیپلمات‌های آمریکایی که در اختیار دانشجویان انقلابی بودند، پس از 444 روز به کشور خود بازگشتند. از این واقعه در ایران با عنوان «تسخیر لانه جاسوسی» یاد می‌شود که 13 آبان سال 1358 خورشیدی مبدأ آن بود و دانشجویان پیرو خط امام، در اعتراض به دخالت‌های واشینگتن در امور داخلی ایران و همچنین پناه دادن دولت جیمی کارتر به محمدرضا شاه پهلوی، سفارتخانه آمریکا در تهران را به اشغال خود درآوردند. چند روز پس از این واقعه به دستور امام خمینی(ره) کارکنان سیاهپوست و زنان آمریکایی شاغل در سفارت توسط دانشجویان آزاد شدند. دولت کارتر انواع حربه‌ها از تحریم‌های اقتصادی تا قطع رابطه سیاسی و حمله نظامی به صحرای طبس را برای نجات دیپلمات‌های خود به کار بست، اما به نتیجه نرسید. بنیان‌گذار کبیر جمهوری اسلامی تعیین تکلیف دیپلمات‌ها را به تشکیل مجلس و تصمیم نمایندگان مردم موکول کرده بودند که در نهایت نیز چنین شد.