[ شهروند ]  این روزها باب مذاکره برای رفع تحریم ها در میانه گشوده شدن و بسته شدن معطل مانده است. نزدیک به آغاز دولت دوم ترامپ هستیم و پالس هایی در مورد مذاکره در حال ارسال است. سخنان عبدالعلی زاده و ظریف طی روزهای گذشته در این خصوص بازتاب های متعدد و متفاوتی در رسانه ها داشته است.برخی به تایید مذاکره برخاسته اند و برخی به تقبیح آن. البته هر دو طرف یک هدف را آشکار می سازند: تلاش برای بهبود وضعیت معیشت مردم. برخی معتقدند بدون مذاکره به آن دست می یابیم و برخی می گویند با مذاکره. البته دولت شروطی برای مذاکره دارد اما منتقدان می گویند در به یک پاشنه می چرخد و مگر تجربیات سابق را فراموش کرده اید. امروز گلچینی داریم از این تضارب آرا...

آمریکا می تواند در ایران سرمایه گذاری کند
علی عبدالعی‌زاده، نماینده‌ رئیس جمهور در هماهنگی اجرای سیاست‌های کلی توسعه دریامحور گفت: شمار قربانیان تحریم بیشتر از شهدا و جانبازان جنگ تحمیلی است. تحریم عده‌ای را به فساد می‌کشاند و تبدیل به «کاسب تحریم» می‌شوند اما عده‌ای دیگر را هم می‌کشد.
علی عبدالعی‌زاده، نماینده‌ رئیس جمهور در هماهنگی اجرای سیاست‌های کلی توسعه دریامحور گفت که آمریکا می‌تواند پس از رفع تحریم‌ها در ایران سرمایه‌گذاری کند.
وی در گفت‌وگو با انصاف نیوز با تاکید بر ضرورت مذاکره‌ مستقیم میان ایران و آمریکا گفت: برنامه‌ی دولت در این باره کاملا شفاف اعلام شده و آماده‌ مذاکره هستیم. با شروع این مذاکرات میان دو کشور دست یافتن به توافق دو تا سه ماه زمان خواهد برد. ع
بدالعلی زاده در بخشی از گفت‌وگوی تفصیلی خود به مسائل مرتبط با ایران و آمریکا پرداخت و گفت: آمادگی ایران مشروط بر این است که ترامپ هم دغلکاری نکند. زرنگی در مذاکره طبیعی است و همه  طرف‌ها به دنبال آن هستند اما دغل‌کاری یعنی وقتی که در مذاکره به این نتیجه می‌رسی که مجبوری امتیاز بیشتری بدهی زیر میز مذاکره بزنی.
عبدالعلی‌زاده با بیان اینکه «کشورهای مختلف حتی خود آمریکا با رفع تحریم می‌توانند به ایران بیایند و سرمایه‌گذاری کنند»، گفت: شرکت‌های آمریکایی که البته شرکت‌هایی چند ملیتی هستند می‌توانند در ایران سرمایه‌گذاری و همکاری اقتصادی داشته باشند. برای نمونه صنعت نفت و گاز ایران صنعت جذابی برای آنها جهت سرمایه‌گذاری است.
او ادامه داد: روشن است که بخشی از ضعف‌های ما به دلیل سوء‌مدیریت افرادی است که تحریم را بهانه می‌کنند اما بخش عمده‌ای از مشکلات ناشی از تحریم‌هاست و دست کم سرعت ما را در مسیر توسعه کم می‌کند. ما بیشتر از آمریکا از تحریم ضرر می‌کنیم.
عبدالعلی‌زاده در پاسخ به این سوال که «آیا آمریکا هم برای مذاکره تمایلی دارد؟»، گفت: ترامپ اعلام کرده که می‌خواهد مذاکره کند زیرا او به دنبال منافع ملی آمریکاست. اگر صرفا ایران تحریم شده بود شاید آن طرف هم نیازی به مذاکره احساس نمی‌کرد اما در شرایطی که علاوه بر ایران با روسیه و چین و دیگر کشورها هم از سوی آمریکا چنین مواجهه‌ای را شاهد هستیم رفته رفته در جهان جریانی شکل می‌گیرد که می‌توان به حذف دلار از مناسبات بین‌المللی منجر شود.

ظریف: ترامپ را غول تصور نکنیم؛ ما بزرگ تر از این حرف‌ها هستیم
محمدجواد ظریف در برنامه «حضور» گفت: پمپئو خیلی امید داشت که در این دوره در دولت ترامپ مقام بگیرد، ولی ترامپ اعلام کرد که از او استفاده نمی‌کند و نکرد؛ یعنی معلوم است که آن نگرش را نگرش موفقی نمی‌داند. لذا این تصور را نکنیم که ترامپ غولی است که می‌خواهد بیاید. نه؛ ما خیلی بزرگتر از این حرف‌ها هستیم. ایران کشور بزرگی است. ایران قدرتمند است.
گفتم ما بعد از ۲۲۰ سال توانستیم به دنیا ثابت کنیم که ما یک لقمه چرب و نرم نیستیم؛ این خیلی دستاورد بزرگی است و این دستاورد را دست کم نگیریم و با اعتماد به نفس بایستیم. اگر ضرورت داشت مذاکره کنیم و از منافع خودمان دفاع کنیم.

کیهان: ظریف فراموشی دارد
اما اظهارات اخیر محمد جواد ظریف، معاون راهبردی رئیس جمهور مبنی بر اینکه نباید از ترامپ غول بسازیم و اگر لازم باشد مذاکره خواهیم کرد، خوشایند طیف مخالف دولت نبوده است. از این رو شاهدیم که روزنامه کیهان در شماره دیروز خود چطور به ظریف تاخته و او را بیمار می‌خواند. این روزنامه اصولگرا معتقد است که او فراموشی دارد!
کیهان در ستون «گفت و شنود» دیروز نوشته:
گفت: آقای ظریف در مصاحبه با یک سایت مدعی اصلاحات گفته است «‌این تصور را نکنیم که ترامپ غولی است که می‌خواهد بیاید»!
گفتم: مگر آقای ظریف یادش رفته که در تبلیغات انتخاباتی  آقای پزشکیان از ترامپ یک غول(!) ساخته بود و مردم را از آمدن ترامپ می‌ترساند و تهدید می‌کرد و می‌گفت؛ «‌اجازه بدید آقای ترامپ برگرده اونوقت ببینیم دوستان چه می‌کنند‌»؟!
گفت: ایشان در همان مصاحبه گفته است؛ «پزشکیان توانست کشور را از جنگ نجات بدهد‌»!
گفتم: آقای ظریف در دولت آقای روحانی هم  همین ادعای بی‌اساس را مطرح کرده بود و به علت همین ترس بی‌اساس و به علت این که آمریکا را غول می‌دانست و معتقد بود با یک بمب می‌تواند تمام مراکز نظامی ایران را نابود کند! و‌... در مذاکرات هسته‌ای به جای اینکه تحریم‌ها را لغو کنند، آنها را دو برابر کردند و اسب زین‌شده را دادند و افسار پاره تحویل گرفتند!
گفت: یعنی حرف‌ها و ادعاهای قبلی خودشان را فراموش کرده‌اند؟!
گفتم: چه عرض کنم؟! طرف به دکتر مراجعه کرد و گفت؛ آقای دکتر! بنده دچار بیماری فراموشی شده‌ام. دکتر پرسید؛ چند وقته دچار این بیماری شده‌ای؟ طرف پرسید؛ کدوم بیماری؟

روزنامه جوان: آقای ظریف آمریکا گول حرف‌های شما را نمی‌خورد!
غلامرضا صادقیان، سردبیر روزنامه جوان هم در یادداشتی با عنوان «حرف غلط صدباره ظریف» به اظهارات اخیر محمدجواد ظریف، معاون راهبردی رئیس‌جمهور، پرداخته است.
او در سرمقاله این روزنامه نوشت: یک حرف غلط را آقای ظریف عضو دولت چهاردهم برای بار صدم تکرار کرد. این خاصیت سیاست است که حرف اگر جذابیت عوام‌فریبانه داشته باشد، هرچه غلط‌تر، گیراتر و لابد پرتکرارتر! ظریف گفت «پزشکیان شرایط بسیار نامناسبی را به ارث برد. او در این مدت با کمک رهبری، کشور را از جنگ نجات داد.»
بخش اول این گفته، موردنظر نیست، چون از آن نک ونال‌های بعد از رسیدن به قدرت است که حال مردم را بد می‌کند. اینکه سیاستمداران در تبلیغات انتخابات به مردم فقط بگویند ما می‌آییم که کشور و شما را نجات بدهیم و بعد از رسیدن به قدرت بگویند شرایط بدی را به ارث بردیم. کاش معجزه‌ای می‌شد و این خزعبلات و فریبکاری‌های سیاسی از زبان سیاستمداران پاک می‌شد.
اما بخش دوم تقلیدی کورکورانه از حرفی است که سی‌سال است اصلاح‌طلبان می‌زنند. اول می‌گفتند خاتمی کشور را از جنگ دور کرد. بعد روحانی می‌گفت من دور کردم. یک زمانی همین آقای ظریف هم خودش را وارد فهرست کرد و گفت که خودش کشور را از جنگ دور کرده است. حالا شاید کمی به احترام پزشکیان که مثل سلفای اصلاح‌طلبش حاضر نیست نقش اپوزیسیونی را که برای او نوشته‌اند به نمایش بگذارد، با کمی تعدیل می‌گویند پزشکیان «با کمک رهبری» کشور را از جنگ دور کرد! اختیار دارید! همان خود شما به‌تنهایی بودید که این کار را کردید.
اگر امریکا خود را مقابل سیاستمدارانی مثل ظریف می‌دید، الان خاک این کشور را توبره کرده بود. تدبیر اقتدار ایران در جای دیگری است. امریکا در ایران خود را مقابل یک ملت مقاوم می‌بیند، وگرنه شما‌ها که در تاریخ می‌گردید که یک موضع به ظاهر ضعف مثل قطعنامه جنگ پیدا کنید و به امریکایی‌ها می‌گویید ما اکنون در شرایط ۵۹۸ هستیم! اگر جنگ نمی‌شود اتفاقاً به این دلیل است که امریکا فریب پیام‌های پنهان و آشکار شما را نمی‌خورد و ارزیابی‌اش از مقاومت ایران واقع‌بینانه است.

نه غول و نه میش
هم میهن اما در مقابل نوشت : این سخن محمدجواد ظریف در مصاحبه اخیرش که «ترامپ غول نیست، ما هم ضعیف نیستیم»؛ سخنی درست، بجا و کلیدی در شرایط فعلی است که از زبان یک دیپلمات برجسته، خوش‌سابقه و متعهد به دین و آیین و پابسته مُلک و دلبسته ملت شنیده می‌شود. آنچه از این مضمون که این بار ظریف آن را فصیح‌تر و بلیغ‌تر بیان کرده می‌توان فهمید این است که هم ترامپ را یک غول تصور کردن و هم ایران را آنقدر بی‌دست‌وپا حساب کردن که نتیجه‌اش واهمه و دلهره از چهره‌به‌چهره شدن و تن به مذاکره دادن باشد؛ هر دو توهمی بی‌اساس و ناشی از درک نادرست و فروگذاشتن جانب خرد است.
وقت آن است که این نمودار چندین و چندساله که به نقطه اوج خود رسیده را به منحنى در حال برگشت تبدیل کنیم و این اسب تیزپاى خیالِ محال را مهار کنیم و واقع‌بینانه این پُرپیچ‌وخم‌ترین گردنه را به سلامت پشت سر بگذاریم. حتى اگر آمریکا هنوز همان گرگ قوی و درنده‌ای باشد که چهل سال پیش بود - که البته به استناد تحلیل‌ها و نظرات اردوگاه پای‌دارى‌ها، چنین نیست و به تعبیر آنها آمریکا در حال افول و سقوط است (که از سویداى دل می‌خواهیم که چنین باشد)- اما هرکس بعد از گذشت بیش از چهل سال از انقلاب و پشت سر گذاشتن فرازوفرودهای فراوان هنوز ایران را یک میشِ ناتوان و عاجز می‌پندارد که همچنان باید از چهره‌به‌چهره شدن و مذاکره با آن گرگ درنده پرهیز کند یا کاملاً در اشتباه هست یا به دلیل دیگرى خود را به نادانى زده تا دیگران را به اشتباه محاسباتى دچار کند و همچنان از این آب گل‌آلود ماهی خود را بگیرد و از این فضای وحشت و ترس منافع خود را ببرد.
نه امروز بلکه سال‌ها پیش از این نیز ایران این توانایی و اعتمادبه‌نفس را داشت که با آمریکا رودررو بنشیند و از منافع و مصالحش دفاع کند و اگر نه نتیجه کاملاً مطلوب اما نتیجه‌ای بگیرد که از خسارت‌های هنگفت ناشى از سال‌های طولانى آمریکاستیزی افراطى بهتر باشد.
امروز اما به تندروها، پایِ‌دارى‌ها و روسوفیل‌ها و حتى به رئیس‌مجلس باید گفت، ظریف را نمی‌خواهید، نخواهید، اصلاً همین فردا عزلش کنید، حبسش کنید، حصرش کنید... اما نکند به دلیل عنادتان با ظریف، و به بهانه برجامی که بدفرجامی‌اش ناشی از قیچی بُرَّنده‌اى بود که یک سر آن دیوانگى ترامپ و سر دیگرش لجبازىِ جاهلانه خودتان  بود، توصیه کارشناسانه و مشفقانه ظریف، که پرهیز از رویارویی و مقابله و در پیش گرفتن رویکرد گفت‌وگو و توافق عاقلانه و منصفانه با آمریکا است را زیر پا بگذارید و کشور را به سمت‌وسوی بحران و درگیری ببرید که هم در پیشگاه ملت و هم در وجدان بیدار تاریخ و هم در محکمه عدل دادارِ حکیم باید جوابگو باشید.

رابطه با آمریکا ممنوع است!
از سوی دیگر لابد می دانید که خطیب جمعه تهران با تلاش مسئولین دولتی جهت حل مشکلات با آمریکا برای رفع تحریم‌ها مخالفت کرد.
روزنامه جمهوری اسلامی در این ارتباط نوشت:حجت‌الاسلام کاظم صدیقی گفت: «کسانی که دم از سازش با آمریکا می‌زنند و به تجارب گذشته و خون شهدا لگد می‌زنند، بدانند مردم ما خون و جوان داده‌اند و عهد کرده‌اند تا ظهور امام زمان (عج) مقاومت کرده و از پا ننشینند».
برخلاف نظر امام خمینی که فرمودند اگر آمریکا دست از مداخله در امور داخلی ایران بردارد و از عملکرد ضدایرانی گذشته‌اش اظهار پشیمانی کند می‌تواند با ایران رابطه داشته باشد، آقای کاظم صدیقی مقرر کرده‌اند تا ظهور امام زمان علیه‌السلام برقراری رابطه با آمریکا ممنوع است!
دولت هنوز داشت هزینه حرفهای امام جمعه اردبیل را می پرداخت که امام جمعه تهران هم اضافه شد.
 چرا با مطرح کردن ترور ترامپ برای کشور هزینه می تراشند؟
 روزنامه هم میهن در همین خصوص نوشت:شترمرغ حیوان عجیبی است حداقل از منظر انسان؛ زیرا «به شترمرغ گفتند بار ببر، گفت مرغم گفتند بپر، گفت شترم».
حالا حکایت برخی شده که از موضع قدرت برای همه از جمله رئیس‌جمهور تعیین‌تکلیف می‌کنند. گویی تمامی قدرت کف دستشان است. بعد که می‌گویی خُب! مسئولیت حل مسائل را هم بپذیر، می‌گویند این ربطی به ما ندارد و دولت باید پاسخگو باشد.
نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که مردم برای حل مسائل کشور بیش از هر چیز معتقدند که باید تحریم‌ها حل شود. متاسفانه کمتر از هر مورد دیگر نیز امید به حل مسئله تحریم‌ها دارند. چون می‌دانند مخالفان داخلی حل تحریم‌ها بسیار کوشاتر از مخالفان خارجی آن از جمله اسرائیل هستند. افکار و سیاست‌های این جماعت سراسر متناقض است.
امروز برای توافق غزه جشن می‌گیرند؛ آن هم توافق با اسرائیلی که ابعاد جنایات آن بر هر کسی اثبات و آشکار شده است. ولی همزمان کوشش برای رسیدن ایران به توافق با قدرت‌های جهانی را محکوم می‌کنند و برای آن خط‌ونشان می‌کشند و خطاب به رئیس‌جمهور می‌نویسند که: «شما صاحب ایران نیستید و وظیفه شما باید اجرای قصاص دونالد ترامپ باشد.»
صاحب ایران که معلوم است  چه کسانی هستند. مردم ایران صاحب آن هستند. ولی اگر شما به مالکیت مردم اعتقاد دارید، بپذیرید که حداقل در برابر خواست و اراده آنان سر فرود آورید. با نماینده ۳درصدی خود برای ملت تعیین‌تکلیف نمی‌توان کرد.
تمامی نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که اکثریت قاطع مردم یا صاحبان اصلی این مرز و بوم خواهان رفع تحریم‌ها هستند. در این میان، فقط اقلیتی رانت‌خوار و کاسب تحریم طبعاً مخالف هستند. آنان به قدری دور از سیاست هستند که به‌صورت بچگانه‌ ترور سردار سلیمانی را در قالب جرم شخصی و قصاص مطرح می‌کنند و وظیفه اجرای آن را هم به دوش دولت می‌اندازند و شاید متوجه نیستند که تبعات چنین رویکردی برای ایران چیست؟
البته به احتمال فراوان متوجه هستند، ولی بر حسب این تصور که «دیگی که برای من نجوشه سر سگ توش بجوشه» آنان می‌بینند که مسیر کنونی در جهت منافع مردم و در نتیجه مغایر با منافع آنان است و دیگی نیست که برای آنان بجوشد، پس بهتر می‌دانند که سر سگ در آن بجوشد.
هنوز تبعات اظهارات امام‌جمعه اردبیل بر دوش دولت سنگینی می‌کند که آن دیگری در تهران و در مقام امام‌جمعه خود را سخنگوی مردم دانسته و می‌گوید: «آتش‌بس برای اسرائیل و آمریکا تحمیل بود و رئیس‌جمهور دبنگ آمریکا از آتش‌بس به توافق بد یاد کرد... کسانی که دم از سازش با آمریکا  می‌زنند و به تجارب گذشته و خون شهدا لگد می‌زنند، بدانند مردم ما خون و جوان داده‌اند و عهد کرده‌اند تا ظهور امام‌زمان(عج) مقاومت کرده و از پا ننشینند.»
درحالیکه با رفتار خود نمازجمعه را به‌کلی خلوت کرده است؛ حالا از مقاومت و خون شهدا سخن می‌گوید.‌ ای‌کاش نصیحت استاد سخن سعدی را آویزه گوش می‌کرد که: «آن را که خانه نیین است؛ بازی نه این است». به‌جای توصیه دیگران به مقاومت بهتر است که به امور خویشتن پرداخته شود و همراهی کنند که مردم ایران نمایندگان شایسته‌ خود را برای استیفای حقوق ملت ایران که لایق بهترین‌ها هست به میدان گفت‌وگو گسیل دارند و ما نیز به‌جای سنگ‌اندازی، آنان را حمایت کنیم و اجازه دهیم که مردم ایران نیز هوایی تازه کنند و مجبور نباشند که برای ارضای قدرت‌پرستی عده‌ای، پیش فرزندان و خانواده خود شرمنده باشند.