46‌ سال پیش در چنین روزی، برابر ٢٦ دی ١٣٥٧ خورشیدی، محمدرضا پهلوی، خاک ایران را برای همیشه ترک کرد و رفت. اما این نخستین خروج پهلوی دوم از ایران، آن هم با احتمال قوی عدم بازگشت نبود. 25 مرداد ١٣٣٢ خورشیدی، وقتی نخست‌وزیر وقت یعنی دکتر محمد مصدق حکم عزل خود که توسط نعمت‌الله نصیری ابلاغ شد را نپذیرفت و برای ملاقات با محمدرضا عازم کاخ نیاوران شد، فهمید شاه جوان و دستپاچه ساعاتی قبل از فرودگاه رامسر عازم بغداد و سپس رُم شده است. واقعه‌ای که در تاریخ معاصر ایران از آن با عنوان اولین فرار شاه یاد می‌شود. این خروج اما برای شاه ختم به خیر شد و با کودتای آمریکایی-انگلیسی 28 مرداد، او این فرصت را یافت تا بار دیگر بر سر تاج و تخت برگردد. 10 سال بعد، در تاریخ 15 خرداد 1342، وقتی غریو مردم خشمگین خیابان‌های تهران را به لرزه درآورده بود، چمدان‌های شاه پای پله‌های هواپیما قرار داشت، که با سرکوب و کشتار معترضان، این سفر احتمالاً بی‌بازگشت لغو شد. 26 دی 1357 اما داستان طور دیگری رغم خورد و حتی مرغان آسمان نیز می‌دانستند که این رفت، برگشتی ندارد.