[شهروند] «این روزها به مناسبت ماه محرم و عاشورای حسینی بار دیگر اذهان متوجه استعمار سیاه و سرخ یا به تعبیر دیگری اتحاد استعمار کهن و نو شده است. استعمار سرخ و سیاهش، کهنه و نویش، روح تجاوز و تسلط و چپاول دارد و با اینکه خصوصیت ذاتی آنان همانند است، خیلی کم اتفاق افتاده است که این دو استعمار شناخته شده تاریخ با یکدیگر همکاری نمایند، مگر در موارد خاصی، که یکی از آن‌ها همکاری نزدیک و صمیمانه و صادقانه هر دو استعمار در برابر انقلاب ایران بخصوص برنامه مترقی اصلاحات ارضی در ایران است. سرآغاز انقلاب شاه و ملت در روز ششم بهمن ماه ۲۵۲۰ شاهنشاهی استعمار سرخ و سیاه ایران را که ظاهراً هر کدام در کشور ما برنامه و نقشه خاصی داشتند با یکدیگر متحد ساخت، که مظهر این همکاری صمیمانه در بلوای روزهای ۱۵ و ۱۶ خرداد ماه ۲۵۲۲ (۱۳۴۲) در تهران آشکار شد. پس از بلوای ۱۵ خرداد که به منظور متوقف ساختن و ناکام ماندن انقلاب درخشان شاه و ملت پایه‌ریزی شده بود، ابتدا کسانی که واقعه را مطالعه می‌کردند دچار یک نوع سرگیجی عجیبی شده بودند، زیرا در یک جا رد پای استعمار سیاه و در جای دیگر اثر انگشت استعمار سرخ در این غائله به وضوح دیده می‌شد...»
مقاله روزنامه اطلاعات، نتیجه شجاعت کاذب
17 دی ماه 1356 خورشیدی، انتشار یک مقاله در روزنامه اطلاعات، ایران را به آتش کشید. مقاله‌ای توهین‌آمیز که در سالگرد کشف حجاب و با امضای مستعار احمد رشیدی مطلق منتشر شد. در این مقاله همکاری نیروهای مذهبی و چپ در مقابله با اهداف انقلاب سفید شاه مورد انتقادهای شدید قرار گرفت. اما بدتر این که نویسنده، شخص امام خمینی(ره) را هدف توهین‌های بی‌شرمانه و تند خود قرار داده بود. این که مقاله «ایران و استعمار سرخ و سیاه» فقط چند روز بعد از سفر جیمی کارتر به تهران منتشر شد بی‌دلیل نبود و ظاهراً دیدار رئیس‌جمهوری وقت ایالات متحده با شاه چنان شجاعت کاذبی به رژیم داده بود که احساس می‌کرد می‌تواند به راحتی پا روی خط قرمزها بگذارد. اگر انتشار مقاله کذایی فوق را یکی از مهم‌ترین دلایل اوج گرفتن اعتراضات ضد رژیم قلمداد کنیم سخنی به گزاف نگفته‌ایم، زیرا ولوله‌ای که «ایران و استعمار سرخ و سیاه» در ایران به راه انداخت کمتر از چهارصد روز بعد به فروپاشی سلطنت در ایران انجامید.
تکرار قیام 15 خرداد 1342 بعد از 14 سال
یک روز پس از انتشار مقاله توهین‌آمیز روزنامه اطلاعات، کلاس‌های درس حوزه علمیه قم تعطیل شدند و مردم برای اعتراض راه بیوت مراجع را در پیش گرفتند. اما آن چه رژیم را گیج و مبهوت کرد، حضور اهالی قم در خیابان‌ها بود که 47 سال پیش در چنین روزی، برابر 19 دی 1356 خورشیدی رقم خورد. به این ترتیب 14 سال پس از قیام 15 خرداد سال 42، بار دیگر نام خمینی بدون واهمه از عکس‌العمل حکومت در خیابان‌ها فریاد زده شد. پاسخ حکومت به این شور و غیرت مردمی همچون همیشه گلوله داغ بود که به شهادت و زخمی شدن تعداد زیادی از مردم انجامید. مقاله روزنامه اطلاعات همچون قطره‌ای بود که کاسه صبر مردم را لبریز کرد و با تسری شجاعت مردم قم به اهالی دیگر شهرها، انقلاب اسلامی ایران وارد جدی‌ترین مرحله خود شد. همانطور که اشاره شد، اکثر تاریخ‌پژوهان قیام 19 دی مردم قم را سرآغاز اعتراضات سراسری می‌دانند که به سرنگونی محمدرضا شاه و پایان نظام سلطنتی در ایران انجامید.
(مطالب تکمیلی در این خصوص را می توانید در صفحه 8 روزنامه امروز بخوانید)