شهید «علی خانزادی»، هفتم مرداد ماه سال ۱۳۳۸ در روستای هلشی دربخش ایوان استان ایلام از پدر و مادری مومن چشم به جهان گشود. او از همان آغاز طفولیت تحت تربیت والدین با ایمانش قرار گرفت و تحصیلات ابتدایی را در همان روستا به پایان رساند و بعد وارد دوره متوسطه شد. به دلیل محرومیت و نبود مدرسه درآن روستا شهید خانزادی برای ادامه تحصیل به شهر ایوان آمد. شهید علی خانزادی برای اینکه پدرش را کمک کند در دوران تحصیل که مجبور بود بین شهر و روستا در رفت و آمد باشد، سعی می‌کرد کمتر خرج کند تا به پدرش فشار کمتری از نظراقتصادی وارد شود. بعد از به پایان رسانیدن دوره متوسطه، برای اینکه هزینه‌های پدرش کمتر شود بقیه تحصیلاتش را در آموزشگاه بهداری استان ایلام و با بهترین معدل به پایان رسانید. او در سال ۵۶ وارد پادگان شد تا دوران خدمت سربازی را پشت سر گذارد. بعد از طی کردن دوره‌ی آموزشی در بهداری صالح آباد مشغول خدمت شد. مبارزات مردم ایران علیه حکومت ستم شاهی شدت گرفته بود و شهید خانزادی به فرمان امام خمینی (ره) که دستور داده بود سربازان از پادگان‌ها فرار کنند از پادگان محل خدمتش فرار کرد و به سوی شهرایوان رفت. تا می‌توانست علیه رژیم ستم شاهی مبارزه کرد و بین دوستان نوار‌های مذهبی و کتاب‌های جدید توزیع می‌کرد. او فقط به فکر مبارزه با حکومت ظالم شاه نبود بلکه کار‌های اجتماعی از قبیل کمک به مستمندان و افراد محتاج را نیز با جدیت انجام می‌داد. او بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در سا ل ۱۳۵۷ مجددا در بهداری ایوان مشغول به کار شد. باز هم مانند همیشه یار مستضعفان و بیچارگان بود، اما همیشه پیش دوستان می‌فرمود دوست دارم در سپاه خدمت کنم، زیرا سپاه نهاد انقلابی است. شروع جنگ تحمیلی عراق علیه ایران در سا ل ۱۳۵۹ نقطه آغازی بود بر حماسه آفرینی‌های این فرزند بزرگ ایران. او پیوسته در سپاه و بسیج به جبهه‌ها کمک می‌کرد و سرانجام در سال ۱۳۶۰ با اینکه تازه ازدواج کرده بود از بهداری خودش را به سپاه پاسداران منتقل کرد. ابتدا در بیمارستان شهدای ایلام مشغول به خدمت شد. بعد از چندی به عنوان مسئول بهداری تیپ امیر المؤمنین (ع) سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به کار خود ادامه داد. سرانجام در غروب خونین ۵ آبان ماه سال ۱۳۶۳ در حین سرکشی به خطوط رزمندگان در جبهه مهران به آرزوی دیرینه خود که شهادت در راه خدای یکتا بود، نائل شد.