[عبدالباسط انصاری] پس از سقوط حکومت سوریه و تسلط تحریرالشام بر این کشور با مداخله ترکیه، آمریکا و رژیم صهیونیستی، برخی از طیف‌های معاند و رسانه‌های منطقه‌ای ضدایرانی به شبهه‌افکنی در مورد درستی حضور ایران در سوریه و رویکرد ایران در زمینه مبارزه با داعش پرداختند. این رسانه‌ها به‌طور خاص با طرح این شبهه که اگر حضور و مداخله ایران در سوریه صحیح بود، چرا در این دوره تکرار نشد، درصدد زیر سوال بردن مداخله ایران در زمینه مبارزه با داعش برآمدند. متأسفانه برخی طیف‌های داخلی نیز با برجسته کردن هزینه مالی ایران در سوریه و در نبرد با داعش، به متهم کردن نظام و نهادهای نظامی کشور با عنوان هدر دادن سرمایه کشور پرداختند. در این‌باره نکاتی چند گفتنی است:
1-سابقه کمک‌های کشور سوریه به ایران در دوره مرحوم حافظ اسد و در زمان جنگ تحمیلی نشان می‌دهد این کشور هزینه هنگفتی برای کمک به ایران و مقابله با صدام پرداخت. حافظ اسد با وجود خاستگاه حزبی بعثی و گرایشات پان عربی، به سبب رویکرد ضدصهیونیستی و حریت فردی خود به دفاع از جمهوری‌اسلامی در برابر عراق صدام پرداخت. او با قطع مسیر نفت صادراتی عراق به اروپا، دور زدن تحریم‌های تسلیحاتی ایران و کمک‌های پرتعداد نظامی به کشورمان و تحمل فشارهای سیاسی و اقتصادی وارده بر سوریه، نقش مهمی در تاب‌آوری ایران در زمان جنگ تحمیلی ایفا کرد و از این حیث جمهوری اسلامی به نوعی وامدار سوریه شد.
2-با روی کار آمدن بشار اسد، وی ضمن حفظ روابط حسنه خود با جمهوری اسلامی، نقش خط کمکی و محور پشتیبانی جبهه مقاومت را ایفا کرد و تأثیر مهمی در افزایش نفوذ جمهوری اسلامی در منطقه داشت. بشار اسد با وجود همه رویکردهای پراشکال و قابل نقد در عرصه داخلی، همواره به‌عنوان پشتیبان ایران، فلسطین و حزب‌الله در منطقه نقش‌آفرینی کرد و از این حیث نیز قابل احترام و شایسته تحسین بود.
3-در زمان فتنه داعش نیز، جمهوری اسلامی با درک صحیح از تهدید این فرقه تکفیری برای منطقه و امنیت ملی ایران، به مداخله در کشور سوریه جهت دفع این خطر هولناک پرداخت. در آن مقطع، بخش قابل توجهی از مردم سوریه، با وجود نقدهای داخلی به حکومت، مخالف رویکردهای تکفیری و جنایتکارانه داعش بودند و دولت سوریه نیز رسما از جمهوری اسلامی درخواست کمک و مداخله کرد. بر این اساس، ایران با توجه به خطر جریان تکفیری برای امنیت ملی خود، شیعیان منطقه، اماکن مقدسه و زمینه‌سازی‌ داعش برای تحقق طرح‌های خبیثانه آمریکا و اسرائیل جهت سلطه بر منطقه، به درستی با هزینه مالی و نیروی انسانی خود در سوریه و عراق نقش‌آفرینی کرد و جمعی از بهترین نیروهای نظامی و جوانان انقلابی خود را در این مسیر تقدیم نمود تا فتنه داعش دفع شود و منطقه از چنگال این فرقه آزاد شود.
4-در تحولات اخیر سوریه اما، با توجه اشتباهات اسد، عدم ‌انجام به موقع اصلاحات ساختاری داخلی، مقاومت ضعیف ارتش و ناامیدی بخش زیادی از مردم سوریه، ساختار حکومت رو به اضمحلال بود و ایران امکانی برای مداخله و تغییر شرایط نداشت. مداخله پیشین ایران در زمان داعش، براساس یک خطر جدی و تهدید مرزهای ایران از طریق کشور عراق و به خواست سران سوریه و عراق بود، اما در وقایع اخیر، تحریرالشام خطر مرزی‌ای برای ایران ایجاد نکرد، طیف تکفیری‌ای که به‌دنبال تخریب اماکن مقدسه باشند در میان آنان -علی الظاهر- وجود نداشته و دولت سوریه نیز از ایران درخواست کمک ننمود. تفاوت رویکرد ایران در این دو مقطع از این حیث است.
5-از لحاظ هزینه نظامی نیز باید گفت با فرض صحت ارقام نقل شده[30میلیارد دلار]، این ارقام جهت تامین امنیت ایران هزینه شد و در مقابل هزینه‌کرد آمریکا و اسرائیل و برخی کشورهای منطقه برای سلطه‌گری، تجهیز و تقویت داعش و تهدید ایران، بسیار اندک و به نسبت درآمدها و تولید ناخالص ایران در 14سال اخیر به‌واقع ناچیز است.