[ شهروند] فرهنگ آپارتمان‌نشینی در ایران به تدریج و به ویژه از دهه‌های اخیر شکل گرفته است. این فرهنگ تحت‌تأثیر عوامل مختلفی از جمله رشد جمعیت، مهاجرت به شهرها و تغییرات اقتصادی و اجتماعی قرار دارد. البته یکی از بزرگ‌ترین چالش‌ها، بروز اختلافات و تنش‌ها میان همسایگان است. مسائلی مانند سر و صدا، پارکینگ، و استفاده از فضاهای مشترک می‌تواند منجر به درگیری‌های اجتماعی شود. عدم وجود مدیریت مؤثر و شفاف در ساختمان‌ها می‌تواند به مشکلاتی مانند نگهداری نامناسب از فضاهای مشترک و خدمات ناکافی منجر شود. زندگی در فضاهای کوچک و نزدیک به یکدیگر ممکن است باعث کاهش حریم خصوصی افراد شود و احساس راحتی را تحت تأثیر قرار دهد. در برخی موارد، ساکنان به دلیل مشغله‌های روزمره یا عدم تمایل به تعامل، از برقراری ارتباط با همسایگان خود پرهیز می‌کنند که می‌تواند به کاهش حس همبستگی اجتماعی منجر شود. البته هزینه‌های بالای زندگی در آپارتمان‌ها و نگهداری از آنها، به ویژه در شرایط اقتصادی نامناسب، می‌تواند چالش‌برانگیز باشد. یکی دیگر از چالش‌های زندگی آپارتمانی شاید تغییرات فرهنگی باشد. درواقع با افزایش زندگی در آپارتمان‌ها، برخی از ارزش‌ها و سنت‌های فرهنگی ممکن است تحت تأثیر قرار گیرند که این موضوع می‌تواند به بروز تنش‌های فرهنگی منجر شود. آپارتمان‌ها فاقد فضاهای سبز و تفریحی مناسب هستند که می‌تواند بر کیفیت زندگی ساکنان تأثیر منفی بگذارد.
ساکنان آپارتمان‌ها باید به این نکته توجه داشته باشند که آپارتمان ملک شخصی نیست و با بقیه واحدهای مجتمع شریک هستند. بنابراین از گذاشتن گلدان یا وسایل دیگر در راه‌پله‌ها و راهروها خودداری کنند. شهروند آپارتمان‌نشین نباید در راه‌پله‌ها یا پنجره‌ها صحبت کند. نکته بعدی این است که در استفاده از وسایل عمومی آپارتمان باید دقت لازم را داشت و حتی به وسایل بقیه ساکنان آسیب وارد نکنند. از پارکینگ و انباری دیگران استفاده نکنند. نباید از همسایگان انتظارات بیش از اندازه داشته باشند. از ضربه زدن به دیوارها هنگام جابه‌جایی کردن وسایل اجتناب کنند.
آپارتمان‌نشینی؛ فرصتی برای تبادل فرهنگی، یادگیری و همزیستی مسالمت‌آمیز
امان‌الله قرایی‌مقدم، جامعه‌شناس به «شهروند» می‌گوید: «زندگی آپارتمانی به عنوان یک سبک زندگی مدرن در جوامع وجود دارد. با توجه به افزایش جمعیت در جوامع و کمبود زمین، آپارتمان‌نشینی راهکار خوبی است.» این جامعه‌شناس معتقد است نمیتوان این پدیده اجتماعی را به‌طور کامل نهی کرد اما الزاماتی وجود دارد که باید از طرف شهروندان رعایت شود. او بیان می‌کند:«رعایت این آداب می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی در مجتمع‌های آپارتمانی و ایجاد روابط مثبت میان همسایگان کمک کند.» قرایی‌مقدم اظهار می‌کند: «رعایت آداب و رسوم زندگی آپارتمانی می‌تواند به ایجاد یک محیط سالم و مثبت برای همه ساکنان کمک کند. درواقع با احترام به یکدیگر و ایجاد روابط خوب، می‌شود زندگی آپارتمانی را تجربه‌ای دلپذیر کرد.» این جامعه‌شناس با اشاره به اینکه آپارتمان‌نشینی به عنوان یک خلط فرهنگ‌ها، فرصتی برای تبادل فرهنگی، یادگیری و همزیستی مسالمت‌آمیز را فراهم می‌کند، می‌گوید:«در مجتمع‌های آپارتمانی، افراد از ملیت‌ها، قومیت‌ها و فرهنگ‌های مختلف زندگی می‌کنند. این تنوع می‌تواند به تبادل فرهنگی و یادگیری از یکدیگر منجر شود. هر فرهنگ آداب و رسوم خاص خود را دارد و زندگی در یک مجتمع آپارتمانی می‌تواند فرصتی برای آشنایی با این تفاوت‌ها باشد.»
قرایی‌مقدم ادامه می‌دهد: «البته گاهی اوقات، تفاوت‌های فرهنگی می‌تواند منجر به سوءتفاهم یا تعارضات شود. بنابراین نیاز است ساکنان به تفاوت‌های فرهنگی احترام بگذارند.»