گاردین| گرایش به پورنوگرافی (به تصویر کشیدن رفتارهای جنسی انسان یا حیوان با هدف تحریک مخاطب) در بریتانیا -و در سطح جهان- به دلیل فراگیری تلفن‌های همراه در حال افزایش است و به طور گسترده در عصر دیجیتال در دسترس است. طبق گزارش آفکام، (نهاد ناظر بر رسانه‌های بریتانیا) حدود 13.8 میلیون نفر -یک‌سوم از کل بزرگسالانی که از اینترنت استفاده می‌کنند- فقط در ماه می 2023 ویدیوهای پورن را به صورت آنلاین تماشا کرده‌اند. دو سوم این افراد مرد بودند. در حالی که شرکت‌های پورنوگرافی آماری درباره بینندگان کم‌سن و سال گزارش یا تایید نمی‌کنند، کودکان بریتانیایی به‌طور میانگین ​​اولین‌بار در 12 سالگی فیلم‌های پورن را تماشا می‌کنند. کمیسر کودکان انگلستان در مطالعه‌ای اخیرا دریافته است که بسیاری از چیزهایی که جوانان می‌بینند خشونت‌آمیز، نامتعارف و افراطی است. در گزارش سال 2023 کمیسر کودکان انگلستان آمده که یافته‌های یک نظرسنجی از بیش از یک‌هزار نوجوان 16 تا 21 ساله نشان داد میانگین سنی کودکانی که برای اولین‌بار پورنوگرافی مشاهده می‌کنند، 13 سال است. تعداد قابل توجهی از کودکان و نوجوانان مورد بررسی، در سنین بسیار پایین‌تر از 13 سالگی در مواجهه با پورن قرار گرفته‌اند؛ 27 درصد در 11 سالگی و 10 درصد در 9 سالگی.

این یک زندگی عادی نبود
جک، 20 ساله، اولین‌باری که با پورنوگرافی مواجه شد، 9 ساله بود. مانند بسیاری از کودکان و نوجوانان امروزی، پورن جک را قبل از اینکه به دنبال آن برود در دام انداخت؛ آن هم با چیزهایی که دوستان به اشتراک گذاشته بودند و در وب‌سایت‌های بازی‌های رایانه‌ای. جک که خود را معتاد به پورن توصیف می‌کند، می‌گوید: «تماشای تصاویر مستهجن باعث شد علاقه‌ام به زندگی روزمره از دست برود. به تدریج زمان زیادی صرف آن می‌کردم، مثل معتادها. این یک زندگی عادی نبود. محرک پورن قوی است و موجب حساسیت‌زدایی از لذت‌های کوچک روزمره می‌شود که ما را سالم و راضی نگه می‌دارد.»

معتادی منزوی هستم  
تونی، 50 ساله، اخیراً محاسبه‌ای تقریبی از اینکه چقدر از زندگی‌اش را صرف تماشای فیلم‌های مستهجن کرده، انجام داد. او می‌گوید: «نتیجه وحشتناک بود، هشت سال! به سختی می‌توانم در مورد آن فکر کنم؛ حس شدید شکست دارم. من رفتاری اجباری انجام می‌دهم که با وجود پیامدهای منفی شدید، کاملا نمی‌توانم آن را متوقف کنم. از نظر عاطفی مانند معتادی منزوی هستم و از عواقب آن رنج می‌برم. وب‌سایت‌های پورن به‌طور خاص برای هدف قرار دادن معتادان و حفظ کلیک آنها طراحی شده‌اند.» تونی 12 ساله بود که اولین‌بار فیلم مستهجن تماشا کرد. در 20 سالگی برای اولین‌بار به اینترنت متصل شد که عادت او را به اعتیادی کامل تبدیل کرد و باعث اختلالات و ناتوانی‌های جنسی در زندگی مشترک او شد. تونی می‌گوید اعتیاد به پورن باعث شد او نتواند به رابطه زناشویی خود متعهد شود: «پورن مغزم را فریب داد تا فکر کنم می‌توانم شریک جنسی بی‌پایانی داشته باشم. چگونه یک شریک واقعی با آن رقابت می‌کند؟»

 از   خودکشی تا فروپاشی خانواده
پائولا هال، روان‌درمانگر، 30 سال است در زمینه اعتیاد کار می‌کند و کار خود را با افرادی که مشکلات سوءمصرف مواد دارند، آغاز کرده است. او می‌گوید: «واضح است که پورنوگرافی اعتیادآور است و باعث رنج شدید مبتلایان می‌شود. به شدت نیازمند توسعه منابع برای پیشگیری و درمان مبتلایان هستیم.» پیتر سادینگتون، مشاور، هم می‌گوید افراد بسیاری را که به پورنوگرافی اعتیاد دارند و به پیامدهای آن گرفتارند، دیده است: «آنها درگیر مشکلات جسمی و کم‌خوابی‌اند و بیمار به نظر می‌رسند، بسیار شبیه به الکلی‌ها. همچنین شرم‌آورتر از قمار یا الکل تلقی می‌شود که خود مانعی برای دسترسی به کمک است. سازمان بهداشت جهانی آن را به عنوان رفتاری وسواس‌گونه شناخته است، اما درواقع باید به عنوان اعتیاد طبقه‌بندی شود.» هال در تحقیقی مهم درباره عادات پورنوگرافی بریتانیا با دانشگاه «لیدز ترینیتی» همکاری می‌کند. از ده‌ها مصاحبه‌شونده‌ای که به پورنوگرافی معتاد بودند، بیش از 93 درصد گزارش کردند که با افسردگی دست‌وپنجه نرم می‌کنند. هال می‌گوید: «بسیار نگران‌کننده است، بیش از 40 درصد می‌گویند در مواقعی احساس می‌کنند که می‌خواهند به زندگی خود پایان دهند.» سادینگتون در ادامه تاکید می‌کند که پورنوگرافی اغلب عاملی برای فروپاشی روابط زوج‌ها در خانواده است. هیچ یک از وب‌سایت‌های پورنوگرافی به تماس‌های گاردین برای اظهار نظر درباره پیامدهای آن پاسخ ندادند.