[شهروند]  21 ‌سال پیش در چنین روزی، برابر ٢٢ جولای ٢٠٠٣ میلادی، عُدی صدام حسین و قُصی صدام حسین، فرزندان صدام حسین عبدالمجید تکریتی، دیکتاتور مخلوع عراق، در جریان حمله نظامیان آمریکایی به قتل رسیدند. در آن تاریخ کشور عراق در اشغال ارتش ایالات متحده بود و صدام حسین در مکانی نامعلوم به سر می‌برد. اما امروز  18 ‌سال از اعدام صدام می‌گذرد و از میراث سیاه او در عراق چیز زیادی باقی نمانده است. فعالیت حزب بعث توسط دادگاه و دولت غیرقانونی اعلام شده است و بیشتر نزدیکان دیکتاتور معدوم، یا اعدام شده‌اند، یا در زندان به سر می‌برند و یا متواری‌اند. این میان معدودی نیز مانند رغد، دختر بزرگ صدام به اسم زندگی در تبعید یا در واقع زیر سایه حمایت برخی دولت‌های عربی، گاهاً اظهاراتی در دفاع از دوران حکومت پدر دیکتاتور خود بر زبان ‌آورده یا چون محمدسعید الصحاف، آخرین وزیر اطلاع‌رسانی و فرهنگ دولت صدام حسین، بخت یارشان شده و به دلیل عدم اثبات‌ دخالتشان در کشتار مردم عراق، به زندگی در سکوت مشغولند.

عاقبت خونین «عُدی» و «قُصی» در موصل
پسران صدام اما سینمایی‌ترین عاقبت را در میان سایر بازماندگان دیکتاتور عراق داشتند. 22 جولای ٢٠٠٣ میلادی، نظامیان آمریکایی به استناد گزارش‌های چند خبرچین‌ یکی از محله‌های موصل را به محاصره خود درآوردند. ابتدا گمان می‌رفت تعدادی از سران بعثی در یکی از خانه‌ها پنهان شده‌اند، اما حجم آتش و مقاومت محاصره‌شدگان به مهاجمان ثابت کرد افراد حاضر در خانه مورد اشاره، آدم‌های مهمی هستند. در پایان یک نبرد سنگین و 120 دقیقه‌ای، عاقبت همه افراد تحت محاصره‌ به قتل رسیدند و نظامیان آمریکایی با کمک رابط‌های محلی کار شناسایی اجساد را آغاز کردند. آن‌ها پس از مشاهده چهره‌های متعجب و وحشت‌زده عراقی‌های حاضر در محل، تازه متوجه شدند مقتولان چقدر با ارزش هستند. در حقیقت شاید اگر آمریکایی‌ها از ابتدا می‌دانستند در بین محاصره‌شد‌گان «عُدی» و «قُصی» دو پسر صدام حسین نیز حضور دارند، در حمله بی‌محابا به خانه مورد نظر تجدیدنظر می‌کردند و گزینه به اسارت درآوردن آن‌ها را جدی می‌گرفتند. اما حالا دیگر دیر شده بود! فقط پنج ماه پس از معدوم شدن پسران صدام، خود او نیز در روستای «الدور» نزدیک شهر تکریت بازداشت شد.

سرانجام دیگر بستگان و نزدیکان دیکتاتور
صدام حسین در دادگاه به اعدام محکوم شد و با به اجرا درآمدن این حکم در تاریخ 30 دسامبر 2006 میلادی، پرونده بزرگِ خاندان عبدالمجید برای همیشه به بایگانی رفت. از آن تاریخ و از بین بستگان دیکتاتور معدوم عراق، «ساجده طلفاح» همسر او به همراه دختران خود رغد، رنا و حلا در کشورهای حاشیه خلیج فارس و برخی کشورهای عربی منطقه (قطر و اردن) ساکن شده‌اند. این میان تکلیف دامادهای دیکتاتور عراق یعنی حسین کامل و صدام کامل نیز سال‌ها پیش روشن شده بود و هر دوی آن‌ها در 23 فوریه ١٩٩٦ میلادی به دلیل فرار به اردن و خیانت، توسط افراد قبیله خود کشته شده بودند. اما از بین دیگر بستگان و نزدیکان صدام حسین، برزان ابراهیم (برادر ناتنی)، علی حسن‌المجید (پسرعمو) و طه یاسین رمضان (معاون اول) در فواصل مختلف توسط دادگاه به مرگ محکوم و به دار آویخته شدند. از این میان اشخاصی چون طارق عزیز (وزیر امورخارجه)، عزت ابراهیم الدوری (معاون شورای فرماندهی انقلاب) و سعدون حمادی (رئیس مجلس شورای ملی عراق) نیز پیش از محاکمه در دادگاه و صدور حکم اعدام، به مرگ طبیعی درگذشتند.