گروه سیاسی| نزدیک شدن به زمان آغاز به‌کار مجلس دوازدهم در هفتم خردادماه، گمانه‌زنی‌ها حول گزینه‌های هیأت رئیسه مجلس ازجمله رئیس و نواب رئیس شدت گرفت. بسیاری از رسانه‌ها و تحلیل‌گران براساس اخبار رسمی و غیررسمی به این موضوع پرداختند و افکار عمومی نیز مسائلی حول گزینه‌های ریاست مجلس جدید مطرح کردند و الزامات مجلس پیش‌رو را به بحث گذاشتند. صبح روز شنبه حجت‌الاسلام علیرضا سلیمی، منتخب مردم تهران، در گفت‌وگو با خبرگزاری تسنیم، آقایان محمدباقر قالیباف، حجت‌الاسلام ذوالنوری و منوچهر متکی را نامزدهای ریاست مجلس و علی نیکزاد، حمیدرضا حاجی‌بابایی، حسینعلی حاجی‌دلیگانی، عبدالرضا مصری و حمید رسایی را گزینه‌های نایب‌رئیسی مجلس اعلام کرد؛ چهره‌های نام‌آشنای سیاسی و باسابقه در ادوار مختلف مجلس. وی چهره‌هایی چون: روح‌الله متفکر آزاد، صدیف بدری، احمد نادری، احمد راستینه و... را گزینه‌های دبیری هیأت رئیسه و همچنین روح‌الامینی، رحیم زارع، حمیدرضا کاظمی، سارا فلاحی و... را از دیگر نامزدهای ناظر و دبیری هیأت رئیسه خوانده است. وی همچنین اعلام کرده است که تعداد دیگری به این گزینه‌ها افزوده خواهد شد. مطابق آیین‌نامه داخلی مجلس، هیأت رئیسه سنی وظیفه برگزاری انتخابات هیأت رئیسه، مراسم تحلیف و... را بر عهده خواهد داشت. علاوه بر وی منوچهر متکی، از منتخبان تهران و وزیر اسبق امور خارجه، در گفت‌وگو با خبرگزاری خبرآنلاین نامزدی خود و ذوالنوری را برای ریاست مجلس دوازدهم تأیید و عنوان کرد توافق و ائتلافی با ذوالنوری در این زمینه نداشته است. با توجه به تحولات رخ داده و مطرح نشدن برخی گزینه‌های جدی برای ریاست و نایب‌رئیسی مجلس، روند تحولات داخلی مجلس و تعیین هیأت رئیسه احتمالا بستگی به لابی و اتحاد طیف شورای ائتلاف نیروهای انقلاب(شانا) دارد. براساس شواهد موجود، شورای ائتلاف با وجود شکسته شدن آرا در تهران و عدم‌موفقیت چشمگیر در حوزه تهران، ری و شمیرانات، در مجموع موفق به کسب حدود ۶٠ کرسی با پیروزی نامزدهای اختصاصی خود شده است. روزنامه فرهیختگان چندی پیش و با پایان دور دوم انتخابات مجلس، تعداد کرسی‌های اختصاصی شانا را ۵٨ کرسی اعلام کرد. یکی از نکاتی که در این دوره از انتخابات مجلس چشمگیر بود، رقابت داخلی اصولگرایان با چهار لیست بود. چهار لیست شورای ائتلاف و پایداری، شورای وحدت، ائتلاف مردمی نیروهای انقلاب(امنا) و جبهه صبح ایران لیست‌های مورد اشاره بودند که رقابت درونی آنان مخصوصا در تهران معادلات را بر هم زد و سبب شکسته شدن و تقسیم آرای اصولگرایان شد. در این میان و با توجه به اینکه همچنان در حوزه‌های شهرستان‌ها، موفقیت شورای ائتلاف چشمگیر بود، به‌نظر می‌رسد این طیف قدرت جهت دادن به تصمیم سایر نمایندگان و جلب نظر آنان برای ریاست قالیباف را دارد. اما نکته دیگر این است که تقسیم شدن آرای اصولگرایان بین فهرست‌های مختلف و معرفی کاندیداها در چند فهرست ممکن است سبب شود برخی نمایندگان چرخش‌های ناگهانی و پیش‌بینی‌نشده‌ای داشته باشند که سبب کاهش آرای طیف شانا و قالیباف شود. از سوی دیگر، با توجه به سوابق برخی اعضای طیف امنا در مجلس، احتمالا قدرت لابی آنان برای جلب آرا به سمت متکی، درصورت توافق با شخص وی، نیز قابل توجه خواهد بود. مسئله دیگر، نقش طیف مستقلین است. در هر دوره از مجلس، مخصوصا سه دوره اخیر، نقش مستقلین در تعیین رئیس، نواب رئیس و سایر اعضای هیأت رئیسه پررنگ بوده است. اوج نقش‌آفرینی مستقلین در ادوار اخیر، در مجلس دهم رخ داد که این طیف به همراه اصولگرایان، بر سر ریاست علی لاریجانی توافق کردند و تمامی تحلیل‌ها مبتنی بر ریاست محمدرضا عارف، منتخب اول تهران در مجلس دهم، را بر هم زدند. به‌نظر می‌رسد فراکسیون مستقلین مجلس دوازدهم نیز با ترکیبی از اندک اصلاح‌طلبان حاضر در مجلس همچون پزشکیان و تاجگردون و افراد نزدیک به اصولگرایان اعتدالی و همسو با علی لاریجانی رئیس سابق مجلس، درصدد نقش‌آفرینی جدی در تعیین رئیس و نواب رئیس باشند. قاعدتا طیف مستقلین که غلامرضا نوری قزلجه در مجلس یازدهم نیز از چهره‌های برجسته آنان بود، تمایل کمتری به ریاست متکی و ذوالنوری نشان می‌دهد و در شرایط کنونی، ریاست قالیباف بر مجلس را ترجیح می‌دهد. بر این اساس و با توجه به تعداد قابل توجه نامزدهای اختصاصی شانا و احتمالا همسویی مستقلین با این طیف در زمینه تعیین رئیس مجلس، شانس قالیباف برای ریاست مجلس دوازدهم، بیش از دو گزینه دیگر است. هر چند احتمالا وی با رأی کمتری به نسبت مجلس یازدهم، بر کرسی ریاست بهارستان تکیه بزند. نکته دیگر آنکه ظاهرا حجت‌الاسلام نبویان، منتخب اول تهران، قصدی برای کاندیدا شدن ندارد و این مسئله نشان می‌دهد وی حفظ اتحاد پایداری و شانا را ارجح دانسته و مشکلی با احتمال بالای ریاست قالیباف ندارد. از سوی دیگر، برخی چهره‌های منتقد اصولگرا که در بعضی محافل با تعبیر «تند» و منتقد شانا از آنان یاد می‌شود احتمالا به‌دنبال ریاست ذوالنوری بوده و برای نایب‌رئیسی مجلس روی مطرح کردن حجت‌الاسلام رسایی متمرکز هستند.