شهروند| 500میلیون حساب بانکی در ایران وجود دارد. حساب‌هایی که به گفته مدیران سازمان مالیات زنگ خطر هستند و احتمال وقوع جرایمی مانند پولشویی و فرار مالیاتی را بالا می‌برند. هادی خانی، مدیر دفتر بازرسی پولشویی و فرار مالیاتی سازمان امور مالیاتی گفته است پدر و پسری را شناسایی کرده‌اند که با تخلفاتی از قبیل تأسیس شرکت‌های صوری و افتتاح حساب‌های اجاره‌ای ۸۴۰ نفر را درگیر فساد اقتصادی کرده‌اند.
او گفته است که در این پرونده دو‌هزار وکالت نامه برای واردات، صادرات، کارت بازرگانی اجاره‌ای، افتتاح حساب اجاره‌ای، ثبت شرکت‌های صوری، همچنین 6 تا 7هزار‌میلیارد تومان کتمان درآمد شناسایی شده است.
خانی تأکید کرده است فقط با ابزار مالیات می‌توان سوداگری‌ها و دلالی‌ها در حوزه اقتصاد را کنترل کرد.
البته بهاءالدین حسینی‌هاشمی، کارشناس ارشد امور بانکی به «شهروند» می‌گوید:«ما خیلی نمی‌توانیم دست مردم را برای افتتاح حساب بانکی ببندیم و در همه جای دنیا افراد می‌توانند در هر بانکی که دوست دارند حساب داشته باشند، اما نکته‌ای که وجود دارد این است که سازمان امور مالیاتی علاقه‌مند است که گناه سیستم پرایراد خود را به گردن بانک‌ها بیندازد.» او تأکید می‌کند: «افراد در ایران برای امور مختلف حساب‌های بانکی متفاوت دارند. هرکدام از ارگان‌ها حقوق کارمندان را به حساب یک بانک می‌ریزند یا اگر فردی بخواهد وام و تسهیلات بانکی بگیرد، ناچار است حسابی برای واریز اقساطش داشته باشد. به جز این افراد ممکن است حساب مشترک یا حساب شرکت و دفترشان را داشته باشند. همچنین خانواده‌ها ممکن است برای فرزندان‌شان حساب بانکی باز کنند و... بنابراین چندان محدودیتی نمی‌توان برای مردم ایجاد کرد.» اما این نخستین باری نیست که سازمان امور مالیاتی بانک‌ها را به‌عنوان مقصران فرار مالیاتی معرفی می‌کند. پیش از این هم بارها مدیران این سازمان گفته‌اند که بانک‌ها اطلاعات حساب افراد را به سازمان امور مالیاتی نمی‌دهند. ولی این رفتار بانک‌ها رفتار عجیب و پیچیده‌ای نیست و مطابق با قوانین موجود بانک‌ها اجازه ندارند به جز قوه قضائیه، اطلاعات گردش مالی افراد به نهادهای دیگری ارایه دهند. درواقع اگر بانک‌ها مرتکب چنین اقدامی شوند، صاحبان سپرده می‌توانند از آنها شکایت کنند. بهاءالدین‌هاشمی، کارشناس ارشد امور بانکی به «شهروند» می‌گوید: «سازمان مالیات نمی‌تواند به صرف میزان سپرده مالی افراد از آنها مالیات بگیرد و این حرف از پایه و اساس غلط است. زیرا ممکن است سپرده یک فرد مربوط به دارایی و اموال یک شرکت باشد یا فردی وام گرفته باشد و آن را سپرده کرده باشد یا این‌که فرد دیگری مثلا خانه‌اش را فروخته باشد و به صورت موقت پول آن را در بانک گذاشته باشد. بنابراین سازمان مالیات نمی‌تواند به همین سادگی و با این فرمول خطی از حساب بانکی افراد مالیات دریافت کند.» او ادامه می‌دهد: «فرمول دریافت مالیات در تمام جهان این است که درآمد را منهای هزینه فرد می‌کنند و از سودی که عاید افراد می‌شود، مالیات دریافت می‌کنند. بنابراین سازمان امور مالیاتی باید برای تمام ایرانی‌ها یک کد مالیاتی تعریف کند و تمام اطلاعات درآمدی افراد را داشته باشد و گردش مالی آنها را مورد رصد قرار دهد، نه حساب سپرده آنها را.» هاشمی توضیح می‌دهد: «سازمان امور مالیاتی ایران این بار تعداد سپرده‌های بانکی ایرانی‌ها را نشانه گرفته است. این درحالی است که به نظر می‌رسد تعداد حساب‌های اجاره‌ای بیشتر از 5 تا 10هزار حساب بانکی نباشد و این تخلف آن‌قدر گسترده نیست که شبکه بانکی را درگیر کرده باشد.»