فاطمه صفری- شهروند| کوچه مروی خلوت‌تر از همیشه است. از اول امسال واردات لوازم آرایشی ممنوع شده، اما فروشندگان می‌گویند کاهش قدرت خرید مردم چیزی حدود 40 تا 50‌درصد مشتریان‌شان را پرانده و ممنوعیت واردات بازار به جز چند قلم کالای پرطرفدارتر و پرمصرف‌تررا  دچار مشکل کرده است.
فروشندگان این اصناف معتقدند جهش قیمت دلار سود افسانه‌ای لوازم آرایشی را برای قاچاقچیان به حاشیه برده است و قاچاقچیان هم تنها 5 تا 15‌درصد افزایش قیمت داشته‌اند و نمی‌توان این قشر را متولی افزایش قیمت‌ها دانست.
«نوسان دلار تاثیر مستقیم بر فروش ما داشته است»، این را یکی از فروشندگان راسته کوچه مروی می‌گوید.
امیر دیگر فروشنده کوچه مروی است که در این زمینه به «شهروند» می‌گوید: «نوسان دلار  تاثیر مستقیم بر فروش ما داشته و به دلیل همین نوسان شدید قیمت دلار و کاهش قدرت خرید مشتری، فروش‌مان بشدت کاهش پیدا کرده است، به  طوری که  جنس 30‌هزار تومانی به 120‌هزار تومان رسیده و شامپوی 40‌هزار تومانی اکنون 88‌هزار تومان قیمت دارد یا ریمل‌های 60‌هزار تومانی را اکنون باید 200‌هزار تومان تهیه  کرد.»
او درباره میزان افزایش قیمت سایر اقلام بهداشتی و آرایشی ادامه می‌دهد: «در میان لوازم آرایشی عطر و ادکلن نوسان قیمت بیشتری را تجربه کرده، به‌طوری که عطر‌های  جیبی  پرفروش  برند‌های معروف  با حجم 20 میلی‌لیتر از قیمت 60‌هزار تومان به 180‌هزار تومان و در برخی برندها به بالاتر از این قیمت‌ها  رسیده است.»
حمید درست نبش کوچه مروی فروشگاه لوازم آرایشی دارد و به گفته خودش خانوادگی در صنف لوازم آرایشی و بهداشتی فعالیت دارند. او به «شهروند» توضیح می‌دهد: «با ممنوعیت واردات  قیمت‌ها را افزایش نداده‌ایم تا مشتریان خود را از دست ندهیم. اما عدم واردات بر کاهش مشتریان ما دامن زد، چون متقاضی لوازمی  هستند که واردات ندارد. این افراد معمولا اجناس مورد نظرشان را از کانال‌های تلگرامی تامین می‌کنند که لوازم آرایش را در حجم کم و به صورت چمدانی به کشور وارد می‌کنند.»
او ادامه می‌دهد: «کاهش قدرت خرید مشتریان اجازه نمی‌دهد بیشتر از 10 تا 15‌درصد افزایش قیمت داشته باشیم و فروشندگان لوازم آرایشی و بهداشتی از‌ سال گذشته تاکنون تنها به همین میزان مبلغی جزیی به قیمت لوازم آرایش‌شان افزوده‌اند.»
استفاده از لوازم آرایشی ایرانی از سر اجبار
 چند‌ درصد لوازم آرایشی ایرانی‌اند؟  این سوالی است که از چند فروشنده می‌پرسم و همه پاسخ واحدی دارند و می‌گویند: «کوچه مروی جنس ایرانی ندارد، اجناس ایرانی در بازار حداکثر 30‌درصد  بازار را در انحصار خود دارند، اما مشتری آنچنانی ندارند، اگر این ممنوعیت واردات ادامه‌دار باشد، مردم به استفاده از لوازم آرایشی و بهداشتی ایرانی روی می‌آورند.  بهتر است بگوییم چاره‌ای ندارند، چون برخی از لوازم آرایشی ایرانی به‌عنوان مثال لاک‌های ناخن کیفیت لازم را ندارند.»
فروشنده دیگری هم با تایید این‌که لوازم آرایشی ایرانی متقاضیان زیادی ندارد، توضیح می‌دهد: «این‌که مشتریان علاقه‌ای به استفاده از لوازم آرایشی و بهداشتی ایرانی ندارند، بخشی از ماجرا به شناخت پایین‌شان از این برندها برمی‌گردد، چراکه مشتریان به راحتی حاضر به استفاده از لوازم آرایشی و بهداشتی بنجل چینی هستند، اما تا اسم لوازم ایرانی می‌آید، حاضر به تست‌کردن آن هم نمی‌شوند.
حالا اما بازار کانال‌های تلگرامی و صفحه‌های اینستاگرامی که لوازم آرایشی می‌فروشند، داغ شده است. برخی از بازاری‌ها می‌گویند این کانال‌ها را یا مسافران خارج از کشور راه انداخته‌اند که با خود بارهای کوچک را به صورت چمدانی وارد می‌کنند یا از همین صنف هستند که  برای فرار مالیاتی به این کار روی آورده‌اند.
فروشندگان این راسته می‌گویند: «معمولا افرادی که کانال‌ها و پیج‌های اینستاگرام دارند دسته دیگری را هم شامل می‌شوند یا افراد تازه‌کاری که از پروسه این شغل بی‌خبرند یا کسانی که تازه مغازه خود را جمع کرده‌اند و برای فروش اجناس باقی‌مانده خود  به فروش مجازی روی آورده‌اند.»
کرم‌پودر و کرم‌های ضدچروک کمیاب شده‌اند
انتهای کوچه مروی، بازارچه مروی قرار دارد که در این  بازارچه هم پاساژ علاء قرار دارد. امین که در زیر زمین پاساژ اعلاء به همراه دوستش مغازه کوچکی را به دست گرفته‌اند، درباره کمبود لوازم آرایشی در بازار به «شهروند» می‌گوید: «متناسب با وارداتی که داشتیم، به همان میزان با کمبود محصول روبه‌رو شده‌ایم و البته برندهای اصل لوازم آرایشی دیگر کمتر در بازار یافت می‌شوند و هرچه هست برندهای تقلبی و فیک است.»
او درباره این‌که چه قلم لوازم آرایشی و بهداشتی در بازار ایران فروش بیشتری دارد، توضیح می‌دهد: «بیشترین مصرف برای محصولات آرایشی مربوط به کرم‌پودر و پنکک بود که حالا در بازار کمبود آن بشدت احساس می‌شود.»
حمید مقیمی، رئیس انجمن واردکنندگان لوازم آرایشی و بهداشتی هم به «شهروند» می‌گوید: «درحال حاضر بازار لوازم آرایشی و بهداشتی کساد شده، اما با این حال تأمین برخی اجناس با دشواری انجام می‌شود. به‌عنوان مثال درحال حاضر کرم‌های ضد چروک و انواع لوازم آرایشی رنگی در بازار  با کمبود مواجه شده‌اند.»  
جولان نمایندگی‌های تقلبی در بازار
این فروشنده در ادامه توضیح می‌دهد: «برخی گمان می‌کنند همین که یک فروشگاه لوازم آرایشی سر در مغازه خود عبارت نمایندگی را بزند، یعنی لوازم آرایش اصل خریده‌اند. این درحالی است که بیشتر مشتریان نمی‌دانند نصب این بنرها و عبارات به دور از هرگونه نظارتی است و بسیاری به صورت غیرواقعی عنوان نمایندگی‌های اورال، بورژوا و ... را سر در مغازه خود نصب می‌کنند.»
فروشنده دیگری هم در کوچه مروی، با تأیید این ادعا می‌گوید:   «تا به حال مشتریان از خودشان پرسیده‌اند، وقتی واردات ممنوع شده است این مثلا نمایندگی‌ها، اجناس خود را چگونه وارد بازار می‌کنند؟ اگر از طریق غیرقانونی و قاچاق این کار را می‌کنند که نصب این بنرها رسما به معنی این است که اعلام کنند ما قاچاقچی هستیم!»
عروس و دامادها بزرگترین مشتریان‌مان هستند
پشت شیشه تعداد زیادی از مغازه‌ها اطلاعیه‌ای مبنی بر فروش ست کامل عروس و داماد چسبانده شده است. فروشندگان کوچه مروی می‌گویند این روزها بیشترین فروش‌شان مربوط به لوازم آرایشی و بهداشتی عروس و دامادهاست.
 یکی از فروشندگان می‌گوید:  «همیشه ست‌های عروس و داماد وجود داشت، اما برخی از مغازه‌ها آن را به‌طور کامل ارایه می‌دادند. حالا این  اطلاعیه‌ها به خاطر کم شدن  مشتری‌هایمان است.»
ست‌های عروس و داماد قیمت‌های متفاوتی دارند و از 400‌هزار تومان آغاز می‌شود و تا 9‌میلیون تومان می‌توان برای  خرید ست  عروس و داماد  هزینه کرد.
هرچه مجموعه کامل‌تر و باکیفیت‌تر باشد و برند‌های معتبرتری در آن وجود داشته باشد، به همان تناسب قیمت‌ها هم بالا می‌رود.   
فروش لیبل و جعبه لوازم آرایش تقلبی
کم نیستند تعداد کسانی که زمان خرید می‌خواهند از اصل بودن اجناس اطمینان پیدا کنند.  این موضوع را از یکی از فروشندگان این راسته می‌پرسم که برای تشخیص اصالت لوازم آرایشی راهی وجود دارد؟ در  جواب  به این سوال می‌گوید:  «باید حرفه‌ای باشید تا اصل و فیک را تشخیص دهید. یعنی سال‌های زیادی باشد که  از لوازم آرایشی خاصی استفاده می‌کنید. البته راه‌هایی برای  تشخیص  جنس اصل از فیک وجود دارد که درباره موثر بودن این راه‌ها هم شک و شبهه وجود دارد. زیرا تقلب برندهای فیک در بازار لوازم آرایشی و بهداشتی گاهی آن‌قدر پیچیده و حرفه‌ای است که به سختی می‌توانید آن را تشخیص دهید.»
این فروشنده تأکید می‌کند: «به‌عنوان مثال می‌گویند جلد و لیبل می‌تواند اصل و فیک بودن اجناس را نشان دهد، اما لیبل‌هایی که بر روی کالا چسبانده شده است، هم قابل اطمینان نیست. زیرا این لیبل‌ها و جلدها  قابل خرید و فروش هستند و شما  می‌توانید به راحتی آن را خریداری کنید و روی کالاها بچسبانید.»
بازار به دست قاچاقچیان می‌افتد
حمید مقیمی، رئیس انجمن وارد کنندگان لوازم آرایشی در رابطه با ممنوعیت واردات لوزام آرایشی به «شهروند» می‌گوید:  «تولید داخلی لوازم آرایشی، بهداشتی و عطریات  تنها 30‌درصد  است و تأمین مابقی این لوازم به صورت وارداتی است که توسط 250 شرکت صورت می‌گیرد و تحت نظارت سازمان غذا و دارو هستند.»
او ادامه می‌دهد: «ممنوعیت واردات رسمی لوازم آرایش باعث می‌شود که بازار وارداتی به دست  قاچاقچیان بیفتد. اتفاقی که ما در سال‌های گذشته سعی کردیم از آن جلوگیری کنیم و با مذاکراتی که با کمپانی‌ها داشتیم، تلاش کردیم شرکت‌هایی را  راه‌اندازی کنیم که با بخشنامه ممنوعیت واردات این مذاکرات از بین رفت. چنین اقدامی باعث از بین رفتن 250 شرکت و مشاغلی که به صورت مستقیم و غیرمستقیم ایجاد شده بود.»
او در ادامه توضیح می‌دهد: «برخی گمان می‌کنند ممنوعیت واردات باعث افزایش تولید داخلی می‌شود، در صورتی که این‌گونه نیست و ظرفیت تولید داخلی تنها30‌درصد است. همچنین باید در نظر داشت که این موضوع تنها به نفع قاچاقچیان است و درآمد‌های حاصل از عوارض و مالیات از بین می‌رود و بر درآمد جامعه نیز تاثیرگذار است.»
 مقیمی با اشاره به این‌که در سال‌های گذشته حدود  60 تا 70‌درصد از کالاهای آرایشی و بهداشتی توسط قاچاقچیان تأمین می‌شد، در این زمینه توضیح داد:  «در‌سال گذشته 60‌درصد لوازم آرایشی و بهداشتی توسط قاچاقچیان تأمین می‌شد که با چنین بخشنامه‌ای  این عدد به صددرصد می‌رسد؛ چرا که قاچاقچیان 90‌درصد از کالاهایی که دارند فیک یا تاریخ مصرف گذشته‌اند و با توجه به این‌که نظارتی بر این موضوع وجود ندارد، این رویه ادامه دار است.»