| جواد غذایی|
ساعت 10 شب مناظره خواهم کرد. چند خط کلیله و دمنه را با چند بیت از اشعار ابوسعید سوزنی درمقدمه متن مناظره آوردم. مردم این چیزها را دوست دارند و بعدش هرچه بگویی قبول می‌کنند. مثلا دوره‌ای که دبیرستان می‌رفتم، سر صف مدیر صدایم کرد و پشت میکروفن گفت: فی‌الواقع ملاحظه بفرمایید که این آقا مدام مردود می‌شود این چند سال، امسال، پارسال، پیارسال، هر‌سال هم می‌گوید دریغ از پارسال. این دانش‌آموز تنبل چند تا کتک داره؟ خودم آن‌قدر تحت‌تأثیر بودم که گفتم 600 تا. خط‌کش را که بیرون آورد، گفتم: جون خانومت نزن. آن‌جا بود که فهمیدم جون خانومت، روح خانومت، مادرت و خواهرت قدرتش از ادبیات فاخر بیشتر است.
تا ساعت 10 باید یک نفر را پیدا کنم، حاضر بشود با من مناظره کند. زن هم داشته باشد که اگر کم آوردم، قسمش بدهم به ناموسش که خیطم نکند. رئیس‌جمهوری باید با گفتمان سیاسی مردم آشنا باشد.