نتایج پژوهش دانشمندان سوئدی نشان میدهد، مردانی که به اندازه همسرشان در امور خانهداری مشارکت دارند، پیشرفت شغلی بیشتری را تجربه خواهند کرد.
در مطالعه انجامشده توسط یک محقق نروژی در دهه 1970، زوجها طی آزمایشی تحقیقاتی در مسئولیتهای خانه، خانوادگی و کاری به یک اندازه ایفای نقش کردند.
هماکنون و 30 سال پس از آن، پژوهشی دیگر مبتنیبر این تحقیق و توسط محققان سوئدی در دانشگاه Örebro انجام شده و نشان میدهد میل این زوجها برای برابری نهتنها در ارتقای زندگیشان بلکه در شغل مردان نیز بسیار سودمند بود.
«پروژه زوجهای شریک در کار» که به رهبری جامعهشناس نروژی به نام «اریک گرونست» و در دهه 1970 انجام شد، شامل 16 زوج بود که همگی در نروژ زندگی میکردند. هر دوی زوجین به صورت پارهوقت کار میکردند، میزان زمان مساوی را در خانه میگذراندند و بهطور برابر در مسئولیتهای خانهداری مشارکت میکردند.
هماکنون زوجهای حاضر پس از 30سال اعلام کردهاند مشارکت همسان در مسئولیتها برای رابطهشان و همچنین خانوادهشان در حالت کلی بسیار خوب بوده است. مهمتر از همه مردان احساس نمیکردند که این تغییر اثرات منفی روی کارشان داشته، اگرچه آنها ساعات کمتری را در مقایسه با مردان دیگر، به شغل بیرون از منزلشان میپرداختند.
بهرغم اثرات مثبت در زندگی خانوادگی و کار، مطالعه دوم توسط دانشمندان سوئدی نشان داد نسل دوم یعنی پسران شرکتکنندگان مطالعه نخست، همین رویکرد را در زندگیشان انتخاب نکردهاند. آنها هماکنون خود پدر هستند و خانوادههایی با رویکرد سنتگرایی نوین دارند.
در این خانوادهها هر دوی زنان و مردان در بیرون و در خانه کار میکنند، اما زن مسئولیت بیشتری در قبال خانواده دارد و مرد هم تمرکز بیشتری روی کار بیرون از منزل دارد. این موضوع نشان میدهد الگوها آن طور که تصور میشود به سادگی از نسلی به نسل بعد منتقل نمیشوند.