سال‌های 1389 تا 1391 بیشترین طول دوره انتظار برای مسکن‌دار شدن خانوارهای ایرانی بود به‌طوری‌که در سال 1389، هر خانوار ایرانی با ذخیره یک‌سوم درآمد خود برای خانه‌دار شدن باید 35سال انتظار بکشد و این میزان در سال 90 با افزایش درآمد به 33سال و در سال 1391 با افزایش قیمت مسکن به 36سال رسید. خانوارهای ایرانی براساس آمار در سال 1391 اگر تمام درآمد سالانه خود را ذخیره کنند ظرف 12سال خانه‌دار خواهند شد و با ذخیره یک‌سوم حقوق خود باید برای خانه‌دار شدن 36سال انتظار بکشند. شاخص دسترسی به مسکن شهری برای یک واحد نمونه 100 مترمربعی (ذخیره تمام حقوق سالانه خانوار) در سال 1376 پنج بوده است که این شاخص در سال 1383 نیز پنج و در سال 76 به شش رسیده است.