شهروند| در حالی که برخی رسانهها در روزهای اخیر اظهارات سخنگوی دولت مبنی بر «سرطانزا نبودن بنزین داخلی» را سوژه سرمقالهها و گزارشهای ویژه خود کردهاند، در جلسه روز یکشنبه هیأت دولت، رئيس سازمان حفاظت محیطزیست گزارشی از کیفیت هوای شهرهای بزرگ کشور ارایه کرد که براساس اندازهگیریهای دستگاههای سنجش کیفیت هوا در تهران تعداد روزهای پاک و سالم در سال 1393 در مقایسه با دوره مشابه سال 1392 و1391 افزایش داشته و همین وضع در شهرهای کرج و اراک هم مشاهده شده است. در گزارش سازمان حفاظت از محیطزیست همچنین گزارشی از روند حذف کامل بنزین آلوده با اقدامات هماهنگ دولت یازدهم و توزیع بنزین استاندارد به هیأت وزیران ارایه شد. این در حالی بود که چند رسانه نزدیک به منتقدان دولت در روزهای گذشته ضمن برجستهسازی آن قسمت از سخنان محمدباقر نوبخت در نشست خبری خود که گفته بود بنزین تولید داخل سرطانزا نیست نتیجهگیری کرده بودند که اعتراضات انجام شده در یکسال اخیر بر سر بنزین پتروشیمی تولید شده در زمان دولت احمدینژاد بیهوده بوده و چنانکه یکی از این رسانهها نوشته: «انتظار آن است که مسئولان محترم بهخاطر تشویش اذهانعمومی طی یکسال گذشته و تعطیلی تولید ملی که افتخاری برای تولیدگران و متخصصان داخلی کشورمان است، از مردم متواضعانه پوزش بخواهند.» هرچند سخنگوی دولت نیز در پاسخ به این اظهارات با ارسال تکذیبیهای تصریح کرد: سوال خبرنگار از نوبخت در مورد آلودگی بنزین یورو4 بوده و پاسخ سخنگوی محترم نیز در مورد نفی آلودگی مربوط به بنزینهای وارداتی یورو 4 بوده و نیز بعضی از رسانهها هم بدون درج سوال اصلی خبرنگار در مورد آلودگی بنزین یورو4، صرفا به پاسخ سخنگوی محترم مبنی بر عدمآلودگی آن اکتفا کردهاند اما این تکذیبیه بازهم باعث نشد تا منتقدان دولت ضمن دفاع از عملکرد دولت گذشته در توزیع بنزین پتروشیمی دولت جدید را به جنجال و سیاهنمایی درباره بنزین تولید داخل متهم نکنند. بنزینی که بنا به نوشته یکی از روزنامههای منتقد دولت «افتخاری برای تولیدگران و متخصصان داخلی کشورمان» بوده است. اینک گزارش سازمان حفاظت از محیطزیست نشان میدهد که فارغ از بحث سرطانزا بودن بنزین تولید پتروشیمی، استفاده از بنزین استاندارد که با پیگیریهای سازمان حفاظت از محیطزیست و نیز دولت یازدهم جایگزین بنزین پتروشیمی شد باعث شده تعداد روزهای پاک و سالم نسبت به روزهای مشابه در سالهای 92 و 91 افزایش یابد، واقعیتی که در هر حال نمیتوان ارتباط آن را با تصمیمات دولت یازدهم در حوزه سوخت نفی کرد. حال این سوال مطرح میشود که با توجه به چنین حصول نتایجی آیا باز هم میتوان به استناد وابستگیهای سیاسی به دولت سابق از برخی از تصمیمات نادرست که بهای آن با سلامت شهروندان پرداخت شده دفاع کرد و همچنان ضمن انتقادها و نکتهبینیهای گاهاً بیمبنا توپ را به زمین دولت یازدهم انداخت یا سرانجام منتقدان دولت خواهند پذیرفت حوزه سلامت شهروندان و محیطزیست حوزهای فراجناحی و غیرسیاسی بوده و باید به آن با نگاهی کارشناسی و بیطرفانه نگاه کرد.