حسن میرزاآقابیک رئیس سابق فدراسیون بسکتبال
بازیکنان تیمملی بسکتبال در بازیهای آسیایی تمام تلاش خود را برای رسیدن به قهرمانی به نمایش گذاشتند اما با این وجود غفلتهایی داشتند که آنها را در رسیدن به قهرمانی ناکام کرد. میتوانم بگویم که برنامهریزی از 15سال قبل صورت گرفته بود تا بسکتبال در چنین روزی طلای بازیهای آسیایی را کسب کند اما متاسفانه طلایی که باید به دست میآمد، تبدیل به نقره شد. اصلیترین دلیل شکست در فینال نیز آماده نبودن بازیکنان از نظر روانی بود و مربی تیم به هیچ وجه نتوانست مدیریت خوبی روی بازیکنان داشته باشد.
زنگ خطر برای ما در همان بازی با قزاقستان به صدا درآمد و کادر فنی باید تدابیر لازم را برای فینال میاندیشید. اینکه بخواهیم داوری را بهانه کنیم، اشتباه است زیرا یک کشور میلیاردها هزینه میکند تا از شرایط میزبانیاش استفاده کند. بسکتبال هم باید مثل والیبال آنقدر قدرتمندانه عمل میکرد که هیچ تیمی حتی نتواند به آن نزدیک شود. البته این نقره را هم نباید بیارزش دانست زیرا بهترین مقام ایران در تاریخ بازیهای آسیایی است و مطمئنا بازیکنان تنها هدفشان طلا بود. میتوان یکی از مقصرین اصلی را هم بچیروویچ سرمربی تیم دانست که نتوانست جو تیم را آرام نگه دارد و شاهد بودیم که در تایم اوتها همه بازیکنان عصبی بودند. خط خوردن ارسلان کاظمی نیز ضربه مهلکی به تیم بود که بیشتر بهخاطر تسویه حساب شخصی صورت گرفت. این نسل طلایی بسکتبال دیگر توان بازی کردن در سطح بالا را ندارد زیرا انگیزههای لازم نیز در میان آنها نیست اما با کنار رفتن 5 بازیکن اصلی تیمملی قطعا بسکتبال ما دچار افت شدیدی خواهد شد زیرا هماکنون میبینیم که بازیکنان ذخیره نمیتوانند نیمی از تواناییهای اصلیها را به نمایش بگذارند. در تیمهای پایه نیز اصلا وضعیتمان خوب نیست و مطمئنا دیگر نباید توقع قبل را تا چندسال از بسکتبال داشت.