|  دکتر فربد فدایی  |   مدیر گروه روانپزشکی دانشگاه علوم‌بهزیستی و توانبخشی|  

 درمان‌نشدن بیماری‌های روانی منجر به بروز مشکلات خانوادگی، تحصیلی و شغلی و حتی ترک شغل می‌شود.   چون بیماری‌های روانی به صورت ضایعه جسمی با چشم مشاهده نمی‌شوند، پذیرش آنها برای بسیاری از مردم سخت است.  
به‌طور مثال، هنگامی که دست کسی می‌شکند، نزد پزشک می‌رود، اما به کسی که دچار اضطراب یا وسواس است گفته می‌شود که «بیمار نیستی و همه‌چیز دست خودت است»، بنابراین بسیاری از افراد از مراجعه به روانپزشک خودداری می‌کنند.  
از سوی دیگر بسیاری از مردم می‌ترسند که با مراجعه به روانپزشک از نظر دیگران غیرعادی به نظر برسند که این مسأله نیز مانعی برای تشخیص‌ندادن و درمان‌نشدن بیماری‌های روان مردم است.  مهم‌ترین عارضه تشخیص‌ندادن و درمان‌نشدن بیماری‌های روانی، پایین آمدن کیفیت زندگی است.  به‌طور مثال فرد مبتلا به افسردگی مانند بقیه مردم غذا می‌خورد، می‌خوابد و کار می‌کند، اما هیچ رضایتی از زندگی خود نداشته و لذت نمی‌برد.  
تشخیص و درمان بیماری‌های روانی فقط برعهده روانپزشکان است. سایر پزشکان مانند پزشکان عمومی برحسب دانش و تجربه خود نیز بخشی از تشخیص و درمان را برعهده می‌گیرند و در صورت ضرورت، فرد را به روانپزشک ارجاع می‌دهند.  روانشناسان فقط کارهایی مانند آزمون‌های روانشناسی و مشاوره‌های تحصیلی و خانوادگی را برعهده دارند، اما درمورد تشخیص و درمان بیماری‌های روانی، فقط روانپزشک می‌تواند اقدام کند.  مراجعه مستقیم بیماران روانی به روانشناس و مشاور با توجه به صلاحیت حرفه‌ای، مصلحت نیست و روانشناسان درصورت مراجعه این بیماران باید در اسرع وقت آنان را به روانپزشکان ارجاع دهند.  با توجه به گسترش روانپزشکی در ایران و توانایی روانپزشکان در انواع درمان‌های دارویی و روان‌درمانی، مسائل مبتلایان به اختلالات روانی در صورت مراجعه به‌خوبی قابل برطرف‌شدن است.  حتی در شدیدترین بیماری‌های روانی مانند روان‌پریشی، حدود 80‌درصد بیماران بهبود می‌یابند.  
درمان بیماری‌های روانی یا به تنهایی از سوی روانپزشک یا با کمک تیم‌درمانی روانپزشکی شامل روانشناس‌بالینی، روان‌پرستار، کار درمان و مددکار اجتماعی انجام می‌شود.  
برخی داروهای اختلالات روانی در داروخانه‌ها، بدون نسخه به مردم ارایه می‌شود.  
اگر داروسازان بر ارایه این داروها به مردم نظارت کنند، می‌توانند از بروز مشکلات و عوارض دارویی جلوگیری کنند.  چهار‌ هزار نوع بیماری در طبقه‌بندی بین‌المللی بیماری‌ها وجود دارد که بیماری‌های روانی با 400 نوع، بیشترین تعداد نوع بیماری‌ها را بین آنها دارند، بنابراین بر تشخیص و درمان اینگونه بیماری‌ها تأکید می‌شود.