بحران بیآبی سالهاست در رسانهها و از زبان کارشناسان و مسئولان امر هشدار داده میشود اما کو گوش شنوا. طبق سنوات گذشته با آغاز فصل پاییز و عبور از گرمای بيسابقه امسال کشور، بحران بيآبی با بارشهای احتمالی به فراموشی سپرده میشد تا اینکه سال بعد دوباره با آغاز فصل گرما اهمیت پیدا میکرد. اما در سالجاری موضوع بحران بيآبی و خشکسالی جدیتر از همیشه جلوه کرد تا جایی که برای مشترکان پرمصرف جریمههایی وضع و هشدارهای پیاپی در مورد اتمام ذخایر آبی سدها از رسانهها منتشر شد. امسال با آغاز سال جدید تحصیلی، حسن روحانی دومین پرسش مهر خود را با درونمایه بحران کمآبی مطرح کرده است: «عزیزانم، ایران ما با مشکل جدی کمبود آب روبهروست، هرکدام از ما چگونه از آبهای ایران میتوانیم بهتر نگهداری و استفاده کنیم؟»
خبرگزاری ایسنا به همین مناسبت پرسش مهر روحانی را برای مخاطبان خود مطرح کرده است و از آنها خواسته تا نظرات و راهکارهای خود را در این رابطه مطرح کنند. یکی از کاربران با نام جلالی به مشکلات سیستم آبیاری در کشاورزی اشاره کرد و نوشت: «راهکار، اجبار کردن کشاورزان به استفاده از آبياري قطرهاي است چون واقعا براي شخص من تجربه باارزشي بوده در صرفهجويي آب و افزايش راندمان محصول.» بعضی کاربران در کلماتی کوتاه پیشنهادات خود را مطرح کردهاند. مثلا کاوه مینویسد: «تصفیه فاضلاب»، یا دانیال فاتح نوشته است: «فقط استفاده از باد و برق براي توليد آبشيرينکن.» برخی دیگر از کاربران هم مفصلتر راهکار خود را پیشنهاد دادهاند. در همین رابطه مهرداد ریاحی 12 مورد را بیان کرده است:
«1- آبخيزداري زيستي در کشور (مراتع و جنگلها) درحال از بين رفتن است.
2- روشهاي آبخيزداري غيرزيستي مورد استفاده در کشور با اقليم خشک و نيمهخشک کشور سازگار نيست.
3- از 413ميليارد مترمکعب نزولات سالانه در کشور بيش از 70درصد آن تبخير ميشود. با کنترل چيزي حدود 3درصد از اين تبخير در سطح کشور توسط نوآوري قادريم کسري مخزن آبخوانها که معادل 9ميليارد مترمکعب است را در سال جبران کنيم
4- کشاورزي ايران فاقد زيرساخت لازم براي افزايش بهرهوري و راندمان آب است به دلايل متعدد مانند عدم يکپارچهسازي اراضي و...
5- عدم مديريت بهينه از آبهاي شور در کشور
6- استفاده نادرست از فاضلاب و پسابها در بخش کشاورزي به جاي گسترش و توسعه جنگلها
7- عدم استفاده از پتانسيل عظيم گلخانههاي هيدروپونيک جهت صرفهجويي در آب
8- نداشتن الگوي مناسب کشت در مناطق مختلف کشور
9- عدم فرهنگسازي در احترام به مقوله آب
10- توزيع نامتناسب و نامتوازن جمعيت و صنايع آببر در کشور
11- واردات آب مجازي مدنظر باشد
12- احداث صنايع تبديلي و سردخانههاي مجهز و توسعه مکانيزاسيون جهت کاهش ضايعات محصولات کشاورزي»
حبیب شایانفر هم در رابطه با اهمیت آموزش و فرهنگسازی در مصرف و صرفهجویی نوشته است: «با قدرداني ارزش قطرههاي آب و با ارزشگذاري لحظههاي گذر زمان ميتوان بر بحران پيشآمده غلبه کرد. در بخش شرب و بهداشت با پيامرساني و پرورش انسانهايي که قدر آب را با آموزشهاي کاربردي بدانند و عمل کنند. در بخش صنعت بازچرخاني و استفاده مکرر و در بخش کشاورزي، راندمان حداکثر در انتقال و داخل مزرعه با تغيير الگوي کشت و توجه به ارزش اقتصادي آب. که در رأس همه آنها توجه بيشتر به سرمايههاي اجتماعي و عشق به کائنات ميخواهد نه منافع شخصي و گروهي.»