شهروند|  دکترای افتخاری از فرانسه دارد و در سوئد و ایتالیا و بلژیک و نروژ هم ساز زده. قیچک‌ نواخته. در امارات متحده عربی و کویت هم ناز سازش را خریده‌اند. منتها در کشور ما به رسول بخش زنگشاهی، ماهی 120‌هزار تومان مستمری می‌دهند و پول پای مصنوعی را هم نمی‌دهند.‌ سال 90 هم به صداوسیمای تهران آمده و 12 قطعه بی‌کلام ضبط کرده که هنوز هم حق‌الزحمه آن پرداخت نشده. البته سازمان، برنامه‌های مهم‌تر دیگری دارد و به این بیمار دیابتی که حالا روی ویلچر مانده چه کار دارد! 12‌سال است استاد به بیماری دیابت مبتلا شده.‌ سال گذشته پزشکان چاره‌ای جز قطع پای راستش ندیدند. حالا هم بیماری آن‌قدر پیش رفته که رسیده به پای چپ. هزینه پروتز پا چقدر است؟ حدود 4‌میلیون تومان. احتمالا نزدیک به همان مبلغی که صداوسیما باید پرداخت کند یا این‌همه سازمان و نهادی که معلوم نیست وظیفه‌شان چیست. جالب اینجاست برای چنین استادی تاکنون هیچ سازمان یا نهادی پا پیش نگذاشته. فرزندش گفته: «تا زمانی که این هنرمندان زنده هستند، کسی به دیدن‌شان نمی‌آید و به آنها کمک نمی‌کنند اما وقتی از دست می‌روند، آن‌وقت می‌گویند «استاد برجسته‌ای بود!» اداره فرهنگ و ارشاد زاهدان هم کاری از پیش نبرده. درواقع به گفته پسرش مدیر کل، نامه درخواست را گرفته و در جیبش گذاشته. شاید هم به بخش مالی عودت داده که گفتند نداریم و نامه الان در بایگانی وزارتخانه خاک می‌خورد. زنگشاهی حالا 75سالش است؛ بدون بیمه، بدون حقوق مکفی و بدون پا.