رضا نامجو- شهروند| درحالی‌که به نظر می‌رسید تهران یکی از شهرهای همساز با مجوزهای صادر شده از سوی دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است، یکشنبه‌شب از حضور نوازنده زن گروه «بنیامین» روی صحنه در کنسرت «پری‌زاد» ممانعت شد.
بنیامین بهادری درحالی یکشنبه‌شب کنسرت «پری‌زاد» را در سالن میلاد نمایشگاه بین‌المللی روی صحنه برد که «ملانی آوانسیان» (نوازنده ویولن سل و خواهر استیو آوانسیان، نوازنده درامز ارکستر بنیامین موزیک) با وجود طی‌شدن مراحل معمول اداری اجازه حضور و ساز زدن در هیچ‌کدام از دو سانس این کنسرت را پیدا نکرد تا صندلی این نوازنده تا انتهای کنسرت خالی بماند.
سلیم احمدی، مدیر برنامه‌های بنیامین بهادری درباره این اتفاق گفت: تمام مراحل معمول اداری برای حضور ملانی آوانسیان در شب میلاد حضرت عیسی(ع) طی شده بود و امیدوار بودیم که در این شب عزیز که برای هموطنان مسیحی شب ویژه‌ای است، بتوانیم در کنار این هنرمند مسیحی و محترم اجرای خوبی را برای حاضران در سالن داشته باشیم. ولی تنها دقایقی پیش از این کنسرت متاسفانه از حضور ایشان روی استیج ممانعت به عمل آمد و ما هم به احترام این هنرمند و مردمی که در سالن منتظر اجرای ایشان بودند و تبعیت از قانون، صندلی خالی و ساز ایشان را به‌صورت نمادین روی صحنه قرار دادیم.
به گزارش ایلنا؛ بنیامین بهادری هم در سخنانی کوتاه پس از این کنسرت درباره حواشی اجرای یکشنبه‌شب در سالن میلاد نمایشگاه گفت: اعتقاد دارم اکثر مدیرانى که در جریان حضور ملانى آوانسیان به‌عنوان نوازنده بودند با حضور ایشان مخالفتى نداشتند چون شخصا با چند نفر حرف زدم و دیدم هر کدام تا جایى کمک کردند و ما امیدوار بودیم. ولى متاسفانه یک نفر کار را خراب کرد که البته به‌زودى دستش رو خواهد شد. خوشحالم از این‌که انرژی سالن آن‌قدر خوب بود که حال همه عوض شد. «استیو و ملانی آوانسیان» قطعا دو ستاره مهم کنسرت پری‌زاد بودند. استیو با ساز زدن و ملانی آوانسیان با صندلی خالی‌اش در روز میلاد مسیح(ع) در ذهن‌ها ماندگار شدند.
در سال گذشته هم ممانعت از حضور نوازندگان زن در کنسرت‌های موسیقی به رویه‌ای نامبارک در برخی شهرستان‌ها مبدل شد. تور کنسرت «نه فرشته‌ام نه شیطان» درحالی‌که در بسیاری از شهرها با حضور نوازندگان زن این گروه روی صحنه می‌رفت، در اصفهان به نحو دیگری اجرا شد. تهمورس پورناظری و همایون شجریان از همراهی نوازندگان زن محروم شدند و گروه را به‌صورت ناقص روی صحنه بردند. به عقب‌تر که برگردیم، کنسرت سالار عقیلی در استان خراسان رضوی هم خالی از این خدشه اجرا نشد. عقیلی و گروهش روی صحنه رفتند، اما مجوزهای صادر شده برای حضور حریر شریعت‌زاده افاقه نکرد و همسر عقیلی ناگزیر شد صحنه را خالی بگذارد.
با وجود این، اتفاق پیش آمده در کنسرت زمستانی بنیامین بهادری دایره حضور نوازندگان زن روی صحنه را تنگ‌تر از گذشته کرده است. اگر سخنان مدیر برنامه این خواننده را فرضی درست قلمداد کنیم، تهران حالا به شهری تبدیل شده که در سالن‌های مختلف، مجوزها قدرت اجرایی شدن متفاوتی دارند؛ به‌عنوان مثال درحالی‌که ارکستر سمفونیک تهران با حضور نوازندگان زن در تالار وحدت روی صحنه می‌رود، در همین شهر سالن کنسرت دیگری هست که نوازنده زن برای حضور در آن با مشکل مواجه شده است. برخی از چهره‌های شناخته‌شده موسیقی این سوال مهم را مطرح می‌کنند که چرا باید کنسرت‌های مجوزدار لغو شوند یا جلوی حضور نوازندگان زن در کنسرت‌های مجوزدار را بگیرند. کیوان ساکت، یکی از همین هنرمندان است که درباره رویه پرتکرار سال‌های اخیر موسیقی در ایران موضع شفافی دارد. آهنگساز و نوازنده شهیر موسیقی ایرانی به «شهروند» گفت: مجوز یعنی این‌که از نظر حاکمیت شما اجازه دارید که کاری را انجام دهید، پس لغو کردنش یا جلوگیری از حضور نوازندگان زن آن هم به دلایل غیرمنطقی مسأله‌ای است حل نشده. مسأله اصلی این است که اصولا وضع موسیقی در کشور ما مشخص نیست. اگر موسیقی ممنوع یا حرام است باید تکلیف آن مشخص شود. به نظر ساکت «متولیان موسیقی خدمتگزاران هنر و فرهنگ هستند نه روسای آن. اما در سال‌های اخیر این پدیده به اشتباه جا افتاده و برخی از مسئولان گمان می‌کنند وظیفه‌ای جز خدمت به هنر و هنرمند دارند.»
سالار عقیلی که شخصا تجربه چنین اتفاقی را از سر گذرانده، معتقد است دلیلی ندارد از یک قانون در مناطق مختلف تعریف‌های متفاوتی ارایه شود. به نظر عقیلی «اگر در آمریکا بودیم و در زمینه قانون اجرای کنسرت‌ها با مشکل روبه‌رو می‌شدیم، گناهش را به گردن سیستم ایالتی اداره کشور آمریکا می‌انداختیم، اما وقتی با مجوز وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی می‌شود در سالن‌ها و شهرهای مختلف به اجرای برنامه پرداخت و از نوازندگان زن برای حضور در اجرا دعوت کرد، چرا نباید در جایی دیگر بشود این کار را انجام داد؟»
عقیلی به «شهروند» گفت: «نباید با برخوردهای سلیقه‌ای با قانون و مجوز وزارت ارشاد، کاری کرد که به قانون‌شکنی دامن زده شود و به نظر برسد مجوزها بی‌اعتبار است.»
حمید عسگری، خواننده و آهنگساز شناخته‌شده موسیقی پاپ هم از آن دست هنرمندانی است که مشکلات پیش روی هنرمندان را سخت و جانکاه می‌داند. به نظر این خواننده «هنرمندان در ایران برای ارایه کار هنری‌شان باید با مشکلات مختلفی دست و پنجه نرم کنند». عسگری با بیان این‌که «هم‌اکنون موزیسین‌ها در کشور ما کوچکترین امنیت شغلی ندارند» گفت: «متاسفانه در پاره‌ای موارد هر کسی به خودش اجازه می‌دهد با هنرمند بدترین رفتار را بکند. نباید از این نکته به‌راحتی عبور کنیم که برگزاری کنسرت برای یک موزیسین محل کسب رزق و روزی است. مگر موزیسین‌ها و در این مورد خاص نوازندگان زن، دارند چه کاری انجام می‌دهند که با آنها برخورد می‌شود و جلوی حضورشان را در برخی کنسرت‌ها با وجود گرفتن مجوز و طی مراحل قانونی، می‌گیرند.» از روزی که سیدرضا صالحی امیری به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی رسید، خیلی از هنرمندان به کاهش شکاف میان ارگان‌های مختلف مربوط به برگزاری کنسرت‌ها امیدوار شدند. اما حالا با توجه به اتفاق جدیدی که در کنسرت یکشنبه‌شب بنیامین بهادری و گروهش در سالن میلاد نمایشگاه بین‌المللی تهران افتاد، احتمالا باید منتظر رفتارهای متفاوتی از سوی مسئولان امر باشیم. وزارت ارشاد و دفتر موسیقی این وزارتخانه باید فکری کنند. والا ممکن است نه‌تنها مشکل برگزاری کنسرت در برخی شهرستان‌ها حل نشود بلکه شاهد بروز رفتارهایی متعارض در سالن‌های مختلف شهر تهران هم باشیم. رسیدن به این نقطه اتفاق تلخی است که ای کاش هرگز رخ ندهد.