داوطلبانی از سراسر جهان به غرب آفریقا سفر کرده‌اند تا مانع گسترش ویروس ویرانگر ابولا شوند. بین داوطلبان، زن 72 ساله‌ای از تگزاس به چشم می‌خورد که در لیبریا با پزشکان بدون مرز همکاری می‌کند. لیبریا قربانی اصلی شیوع ابولا در غرب آفریقا است. گروه‌های امدادی بسیاری در این منطقه حاضرند و تلاش می‌کنند تا از سرعت گسترش این بیماری بکاهند، اما هر روز موارد جدیدی از ابتلا به این بیماری کشف می‌شود و شمار مبتلایان رو به افزایش است.
کمپ پزشکان بدون مرز در روستای «فویا» در شمال شهر «لوفا» برپا شده است. سطل‌های محلول کلر در ورودی دروازه‌های پلاستیکی نارنجی رنگ چیده شده‌اند. کارکنان و داوطلبان ماسک و روپوش آبی به تن دارند و در چادر‌های آماده مستقر شده‌اند. یکی از آنها زنی است با موهای سپید که درحال برنامه‌ریزی برای وظایف هفتگی خود است و غرق در افکار خودش است. او می‌گوید، «من کیم فدریچی، مجری سلامت این مرکز درمان ابولا هستم.» فدریچی 72 ساله مادربزرگ خارجی کمیابی است که در فویا مشغول به کار است. نخستین همکاری او با سازمان پزشکان بدون مرز به سال 2005 برمی‌گردد. فدریچی پیش از آن و در ایالت‌های تگزاس و نیوجرسی به مدت 30سال به پرستاری مشغول بود. او می‌گوید، از مخاطرات این کار آگاه است اما وظیفه مهمی را درخصوص اطلاع‌رسانی این بیماری برعهده دارد.
فدریچی می‌گوید، «این یک بیماری بسیار جدی اما مدیریت آن بسیار ساده است. تنها با 5 یا 6 قانون و اقداماتی نظیر شستن دست‌ها، مشاهده علایم و... انجام چنین اقداماتی ضامن سلامت است و پیام ما نیز همین است».
فدریچی در تیمی 2 نفره به همراه یکی از همکاران خود به همه نقاط روستای لوفا سرک می‌کشد تا وظیفه حساسش را انجام دهد. فدریچی گفت‌وگو‌های اولیه را با رهبران جوامع و دیگران انجام می‌دهد و تلاش می‌کند سطح آگاهی مردم درخصوص ابولا را افزایش دهد و به گفته او چنین کاری همواره آسان نیست. «در برخی از مناطق ما با بی‌تفاوتی مردم مواجه و ناچار می‌شویم با حرف‌هایی نظیر «دورشو، ما بیماری نداریم» طرف می‌شویم و ادامه می‌دهد که ما در چنین مواقعی ما هم دور می‌شویم».
فدریچی می‌گوید، «ما هرگز بدون اجازه به جایی وارد نمی‌شویم. ما هرگز بدون حمایت جامعه وارد به جایی نمی‌شویم. حتی اگر کوچکترین نشانه‌هایی از تنش بین مردم پدیدار شود ما به سرعت عقب‌نشینی می‌کنیم». اما تعداد مبتلایان به ابولا و مرگ بیماران در شهر لوفا در ماه‌های اخیر سر به آسمان کشیده است و مردمی که فجایع این بیماری ویرانگر را به چشم خود می‌بینند برای درخواست کمک به آنها رجوع می‌کنند. این پرستار 72 ساله می‌گوید، «وقتی خانواده‌ای که قبلا پیشنهاد کمک شما را رد کرده است دوباره به شما مراجعه می‌کند و خوشامد می‌گوید، انگیزه‌های شما دوچندان می‌شود». چنین اتفاقی در شهر «بارکیدو» به وقوع پیوست. مردم این شهر در ابتدا مانع ورود کارکنان بهداشت شدند اما پس از آن‌که 120 تن از ساکنان آن در جدال با ابولا جان باختند، درخواست کمک دادند. «موسا سه‌ساس» شهردار بارکیدو می‌گوید، «حالا همه مردم می‌دانند ابولا حقیقت دارد و هر روز احتیاط بیشتری به خرج می‌دهند».
چنین اتفاقاتی خانم فدریچی را در ماموریت خود مصمم‌تر می‌کند. او می‌گوید، امیدوار است به دنبال همکاری جوامع بزرگی نظیر بارکیدو با سازمان پزشکان بدون مرز، روستا‌های کوچکتری نیز راه آنها را دنبال کنند. فدریچی معتقد است که ماموریتش در لیبریا نقطه اوج زندگی حرفه‌ای اوست و می‌گوید، «حضور در چنین کاری به‌عنوان بخشی از آن یک افتخار است. فعالیت ما در این‌جا بسیار ملموس است» و در ادامه می‌گوید، «چیز دیگری که ملموس است نیاز پزشکان بدون مرز به کمک‌های بیشتری در خط مقدم این نبرد است».
منبع: National Public Radio