شهروند|  احمد مسجدجامعي، عضو اصلاح‌طلب شوراي شهر تهران تاكنون كمتر درباره پرونده املاك شهرداري  اظهار نظر كرده است؛ اما اندك سخناني هم كه در اينباره گفته براي ختم درگيري اعضا يا پادرمياني براي آزادي ياشار سلطاني، منتشر‌كننده اين گزارش در سايت معماري‌نيوز بوده است. حالا اما مسجد جامعي پس از هفته‌ها سكوت با نوشتن يادداشتي براي روزنامه ايران سر صحبت درباره پرونده اتهامات عليه شهرداري را باز كرده است. دليل اين اظهار نظر جنجال‌هاي رسانه‌اي اصولگرايان است كه ماجراي افشاي پرونده املاك را برنامه‌ريزي شده و منتسب به اصلاح‌طلبان مي‌دانند. معصومه آباد در هفته‌هاي گذشته در مصاحبه‌اي كه با «تسنيم» داشت، ادعاهايي را منتسب به مسجد جامعي و اصلاح‌طلبان شوراي شهر مطرح كرد: «شنبه صبح آمدم، همان هفته‌ای که سه‌شنبه انتخابات داشتیم، از آقای مسجد جامعی پرسیدم که سلطانی را می‌شناسد یا خیر، گفتند «نه، من اصلاً نمی‌شناسمش.»، حتی پرسید که «چکار کرده است؟»، اصلاح‌طلبان خیلی به شرایط ایجاد‌شده دل بسته بودند و نمی‌خواستند به هیچ قیمتی، حتی آبروی همکارشان در شورا فرصت به‌دست آمده را رها کنند.» حالا اما مسجد جامعي اين ادعاها را بي‌اساس دانسته است: «در جلسه سه‌شنبه، نهم آذر میان برخی از اعضای شورا درباره گزارش املاک  مجادلاتی شد که بازگشت آن به مباحث جلسه غیرعلنی دو هفته پیش بود که من در آن جلسه به دلیل مرخصی حضور نداشتم. آقای حافظی برای من توضیحاتی از آن روز داد و اضافه کرد كه مطالبی که از قول خانم  آباد در گزارش یکی از سایت‌ها آمده، مباحث همان روز است و از لپ‌تاپ خود، آنها را به من نشان داد؛ هر چند حاضران در جلسه به من گفتند كه آقای  چمران خواسته بود این مباحث در بیرون از جلسه شورا مطرح نشود.به هر حال مصاحبه‌ای که این روزها از خانم دکتر آباد نقل می‌شود، می‌تواند مثالی باشد از این‌که همه ما انسان هستیم و هنگام نقل خاطرات، دچار محدودیت‌ها و خطاهای انسانی می‌شویم و خلاف تصور رایج، این نه جای شماتت که جای دقت دارد. به همین دلیل است که بارها تأکید کرده‌ام موضوع املاک نجومی باید با ارایه گزارش شفاف و مکتوب به شورای شهر و بررسی آن در شورا پیگیری شود.با این همه در گزارش اولیه دیده‌بان برخی از مجهولات به عالم معلوم پیوسته و مثلاً معلوم شده از بین حدود 180 نام منتشر شده، 110 مورد دریافت خانه‌های ویلایی و غیر آن در مناطق 1 و 2 و 3 و 22 با دستور مستقیم شهردار برای دیده‌بان محرز شده است و منشأ این تخلف را در مصوبه دومین دوره شورا دانسته بود. دیده‌بان گفته است در آن مصوبه «مسئول وضع قانون یا مقررات و مسئول اجرا و ذینفعان یکی شده‌اند» و این را آغاز امتیازطلبی و فساد دانسته است و اما در آنچه از قول خانم آباد درباره ارتباط سایت معماری‌نیوز که لیستی از املاک نجومی منتشر ساخت با برخی اعضای شورا ازجمله نگارنده، نوشته و منتشر شده، چنین آمده: «شنبه صبح آمدم، همان هفته‌ای که سه‌شنبه انتخابات داشتیم، از آقای مسجد جامعی پرسیدم که سلطانی را می‌شناسند یا خیر، گفت نه! من اصلاً نمی‌شناسمش.» در همین قطعه کوتاه دقت کنیم. اول این‌که سرکار خانم دکتر آباد حتی اگر شنبه به شورا آمده باشد، قطعاً من را نه شنبه که یکشنبه و در جلسه غیر علنی روز یکشنبه شورا دیده‌ است. دوم این‌که «نه! من اصلاً نمی‌شناسمش» لفظ آن‌روز و آن لحظه من نمی‌تواند باشد چون به گواهی خود ایشان پرسیدم «چه‌ کار کرده است؟» به‌خاطر دارم که به شیوه معمول خودم گفتم «نه! مگر این‌که با عکس تطبیق کنم.»
 او همچنين درباره اين ادعا كه اين پرونده را منتسب به اصلاح‌طلبان مي‌دانند، نوشته است: «این هم که فرموده‌اند «همه اصلاح‌طلبان پشت ماجرا بودند» نمی‌دانم به چه اشاره می‌کند. چون در همان مصاحبه به صراحت از دفاع صمیمانه دکتر دنیامالی می‌گوید که آقای دنیامالی ‌فریاد می‌زد که «چرا کسی صدای خانم آباد را نمی‌شنود؟» این‌که نگویند دکتر دنیامالی عضو فراکسیون اصلاح‌طلبان شوراست، گمراه کردن ذهن خواننده است. هر چند که این هم می‌تواند سهوی و ناشی از محدودیت‌های حافظه انسانی باشد. علاوه بر آن به گواهی رسانه‌ها، من همان‌روز و بلافاصله با توجه به شدت تأثر ایشان، اجازه صحبت گرفتم و درباره خانم آباد گفتم «بر ساحت سلامت ایشان ننشیند گردی» ظاهراً این نخستین دفاع رسانه‌ای از ایشان بود که بازتاب وسیعی هم داشت. البته بعدها من از دو جهت مورد اعتراض قرار گرفتم؛ یک جهت این‌که کسانی گفتند چرا هنوز که تکلیف پرونده روشن نشده، خانم آباد را مبرا دانستی؟ که گفتم به حساب شناخت پیشین از ایشان. در همان جلسه به ایشان هم گفتم شما به حسب سابقه درخشان آزادگی، اگر قدری خویشتندار باشید و مانند همیشه با منش مادرانه رفتار کنید با شأن شما سازگارتر است. دوم این‌که برخی گفتند چرا از همکاران دیگرتان در شورا مانند خانم آباد دفاع نکردی؟ گفتم آنها که نخواستند.» با وجود اين مسجد جامعي باز هم به رفع اتهام از معصومه آباد تأكيد كرده است:   «خطا‌های حافظه انسانی را باید پذیرفت و زدود و فکر می‌کنم این پرونده زمانی نزد افکار عمومی بسته خواهد شد که به جای دفاع احساسی و متهم‌کردن این و آن به دروغگویی،گزارش شفاف و مکتوبی از این ماجرا تهیه و در صحن علنی و حضور مردم تهران ارایه و بررسی شود.»