رضا نامجو - شهروند| اختلاف میان علی رهبری و شهداد روحانی رهبران قبلی و کنونی ارکستر سمفونیک تهران برای اهالی موسیقی چیز جدیدی نیست. با وجود این، احتمالا مخاطبان موسیقی که اتفاقات مدیریتی این حوزه را دنبال نمی‌کنند تا پیش از نوشتن نامه علی رهبری به سیدرضا صالحی امیری، وزیر کنونی وزارتخانه فرهنگ و ارشاد اسلامی از این اختلاف اطلاع چندانی نداشتند. اما روز گذشته شهداد روحانی در گفت‌وگویی اعلام کرد که نه‌تنها نامه علی رهبری به صالحی امیری را نخوانده بلکه از نظر او این نوع نامه‌نگاری‌ها ارزشی ندارد.
موضع‌گیری روحانی در مورد نامه رهبری که می‌خواهد بی‌توجهی این رهبر ارکستر را به اظهارات علی رهبری نشان دهد، درحالی منتشر شد که شهداد روحانی در اوایل اردیبهشت‌ماه سال‌جاری نامه‌ای سرگشاده به علی جنتی، وزیر وقت ارشاد نوشت و در آن نامه به رهبری و سیستم مدیریتی‌اش در ارکستر سمفونیک تهران تاخت.
شهداد روحانی در بخشی از آن نامه آورده بود: «آقای علی (الکساندر) رهبری این قدرت را دارند تا تمام مشکلات مدیریتی خود و ایجاد بحران‌هایی که به‌طور مستقیم در آن دخیل هستند را به گردن دیگران بیندازند و مدام پی اعاده‌طلبی باشند که مشخص نیست منبع آن کجاست. گاهی فلان هنرمند، گاهی فلان مدیر، گاهی رهبر فلان ارکستر و دیگران مقصرند و هیچ‌وقت خود ایشان نیست.»
او در بخش دیگری از نامه‌اش نوشته بود: «بنده همچنان در خارج از کشور برنامه‌های خود را پی خواهم گرفت و دیگر دوستان رهبر و آهنگسازم نیز که با شرافت تمام سال‌ها تعطیلی این ارکستر و از آن طرف تمامیت‌خواهی جناب آقای رهبری را تاب آورده‌اند، فعالیت‌های خود را در شاخه‌های دیگر ادامه خواهند داد، اما نمی‌توانم به‌عنوان یک عضو از جامعه کلاسیک ایران برای بسیاری از نوازندگان جوانی اظهار نگرانی نکنم که در این مدت توسط آقای رهبری از ادامه فعالیت محروم مانده‌اند، اخراج شده‌اند یا مجبور به استعفا.» با وجود این، همان موقع حدس زدن این‌که احتمالا شهداد روحانی جانشین رهبری در ارکستر سمفونیک تهران می‌شود کار چندان سختی نبود.
بالاخره شهداد روحانی آمد و چوب رهبری ارکستر سمفونیک تهران را به دست گرفت. حالا انگار جای این دو موزیسین عوض شده باشد، رهبری نامه‌ای به صالحی امیری نوشت و در آن شهداد روحانی را فردی توصیف کرد که بیشتر تجربه‌هایش در مورد موسیقی سبک است و در موسیقی کلاسیک تجربه چندانی ندارد. او در بخشی از نامه‌اش به صالحی امیری نوشته بود: «در تهران امروز و در خارج از ایران چندین رهبر ارکستر وجود دارند که تجربه و سطحشان از آقای روحانی (رهبر فعلی ارکستر سمفونیک تهران) به‌مراتب بالا‌تر است!!!»
حالا روحانی در گفت‌وگو با «خبرآنلاین» واکنش جالبی به این نامه نشان داده: «من نه توجهی به این مسائل دارم و نه از نظرم این‌گونه نامه‌نگاری‌ها ارزشی دارد. برای این‌که ما کارهای مهم‌تری داریم که باید به آنها رسیدگی کنیم. من ماجرای این نامه جدید را شنیده‌ام ولی از مضمون آن اطلاعی ندارم و هیچ علاقه‌ای به صحبت در مورد این شخص و آنچه در نامه‌هایش می‌نویسد در خود احساس نمی‌کنم. درواقع نه وقت این کار را دارم و نه علاقه‌اش را.»
روزی که علی رهبری نامه آخرش را به علی جنتی نوشت، وزیر سابق ارشاد طی دستوری به علی مرادخانی، معاون هنری وزارتخانه اعلام کرد اگر رهبری ضوابط کار کردن در بنیاد رودکی را بپذیرد، همکاری با او یک امتیاز است، در غیر این صورت دلیلی ندارد این همکاری ادامه پیدا کند. حالا انگار جای دو رهبر عوض شده باشد صالحی امیری گفته: «این نامه را دریافت کردم و درحال بررسی آن هستم. امیدوارم بتوان هرچه سریع‌تر درباره آن تصمیم‌گیری کرد و در یک نشست خبری به آن موضوع و موضوعات مشابه پاسخ داد.»