| فاطمه محمدحسینی | عضو انجمن حامیان سلامت سالمندان |
باید در این دلنوشته از نامهربانی‌ها بگویم یا از عشق و علاقه به انسان‌ها.
از بی‌توجهی‌ها بگویم یا از تلاش و کوشش فردی که عاشق است.
عاشق انسان‌ها، عاشق کمک به همنوع، عاشق زدودن غم از چهره‌ها...
عاشق انسان‌هایی که یک عمر زحمت کشیده‌اند با رنج و مشقت دنیا دست‌و پنجه نرم کرده‌اند و زندگی‌شان، جوانی و شادابی‌شان را صرف کار و تلاش برای زندگی و خانواده کرده‌اند.
اکنون در سنین بالا و در گذران عمر تنها و بیمار و افسرده منتظر کمک دستان عاشقی هستند تا اشک غم از چهره و غبار اندوه از دلشان بزداید.
اما در این طرف صحنه کسی که عاشق کمک و یاری‌رساندن است تنها است، خود در سنین بالا آگاه از درد و رنج‌ها، باری بر دوش گرفته و عهده‌دار و عاشق کمک‌رسانی است. اما او نیز تنها است و از کسی یاری نخواسته است. باید کسانی باشند که او را در این راه یاور و پابه‌پایش بروند.
باید ارگان‌هایی که این کار سنگین را به‌عهده سازمان او داده‌اند یاری‌اش کنند و از کمک دریغ نکنند. این فرد که تمام فکر و وقتش را روی این کار سرمایه‌گذاری کرده و عاشقانه طی طریق میکند...
بله از انجمن حامیان سلامت سالمندان می‌گویم. انجمنی که بنیانگذارش خانمی70 ساله بوده و اکنون مرز 78 سالگی را پشت‌سر می‌گذارد. خود سالمند است و دردآشنا.
اوست که همه زندگی و تمام همتش را برای سرپا نگه‌داشتن انجمن و رسیدن به اهداف بلندمدت انجمن اختصاص داده است.
10 سال است که این انجمن را تاسیس کرده و در سال 84 به ثبت رسانده و برای گرفتن مکانی مناسب تلاش کرده است و به‌رغم تمام وعده‌هایی که از طرف سازمان‌های مسئول به او دادند هنوز هم در محلی کوچک که خودش اجاره کرده، فعالیت میکند.
این انجمن مستحق داشتن مکانی بزرگتر و مجهزتر است، با فعالیت‌هایی که دارد، مراجعه‌کنندگان و ارتباطات مختلف از نقاط دور و نزدیک و کارگاه‌های آموزش توانمندی سالمندان، حق آن است که مکانی بزرگتر و مناسب گذراندن اوقات فراغت سالمندان داشته باشد.
انجمن در شهرک اکباتان، یعنی بزرگترین شهرک به‌قولی در خاورمیانه فعالیت دارد. اما در محلی کوچک استیجاری فعالیت میکند با وجود همه محدودیت‌ها انجمن حامیان سلامت سالمندان راه خودش را پیدا کرده است و پیش می‌رود و برنامه‌های آموزشی و گردهمایی سالمندان روزانه برگزار می‌شود.
آیا بهتر نبود در این شهرک که سالمندان فرهیخته بسیاری زندگی می‌کنند که از لحاظ دانش و هنر درجات بالایی دارند با توجه به موقعیت و مجوز کشوری فعالیت این انجمن، از محلی بزرگ و مناسب استفاده می‌شد که درخور شأن این عزیزان باشد؟
آیا با این همه ساخت و سازی که در شهرک شده بهتر نبود جایی را هم به ان‌جی‌او‌ها اختصاص می‌دادند تا این سازمان‌ها از جمله انجمن حامیان سلامت سالمندان فعالیت بیشتری را انجام می‌دادند؟
ما امکان گردهمایی گروهی، انجام ورزش‌های مخصوص سالمندان، اطلاع‌رسانی از اجرای قوانین در مسیر برنامه‌های رفاهی سالمندان که باید به روز باشد را نداریم. قبل از این‌که افسردگی، کم‌تحرکی و بیماری‌های روانی همه‌گیر شود فکری کنید، به‌جای آن‌که هزینه‌ها صرف درمان‌های بدون تاثیر در خانواده شود، پیشگیری را مدنظر
قرار دهید. چه می‌شد اگر گردانندگان برنامه‌های ساخت و ساز مشاعات اکباتان که در ملکیت ساکنان است را به ساخت مگامال و هایپرمی و ساخت و ساز غیرمجاز مکان‌های تجاری اختصاص دادند، فکری هم برای فعالیت جوانان و سالمندان و دراختیار گذاشتن و ساخت مکان مناسب این گروه می‌داشتند.
امیدواریم مسئولان امر در این مورد فکری کنند و تصمیمی به نفع مردم شهرک بگیرند.