فاضل ترکمن شاعر و نویسنده
نگاه کلی من به تغییر وضعیت ممیزی کتاب مثبت نیست. ممیزی کتاب‌ها توسط ناشران نیازمند حمایت قاطعانه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است. آیا وزارت فرهنگ توان چنین حمایتی را از مسئولین و کارشناسانِ ناشران دارد؟! وقتی در وضعیت کنونی کتاب‌های متعددی علی‌رغم داشتن برگه‌ی مجوز، توقیف و حتی خمیر می‌شوند؛ چه‌طور می‌توان به روند تغییر ممیزی دل‌خوش بود؟! درحال‌حاضر ناشران به اعمال سلیقه‌ی ممیزان که از قوانین و ضوابط مشخص و از پیش تعیین شده‌ای نیز پیروی نمی‌کند، گوش جان می‌سپارند و باز هم با مشکلات امنیتی مواجه هستند؛ آن‌وقت چگونه می‌شود که ممیزی کتاب‌ها به‌طور کلی به‌دست ناشران سپرده شود و این امنیت نصفه‌نیمه هم از بین نرود؟! انگار که ارشاد با تصویب چنین قانونی بخواهد هر گونه اتهام و پاسخ‌گویی را از جانب خود پس بزند و تمامی ایرادهای سطحی افراد تندرو را به دست ناشران بسپارد. درصورتی که مسئولیت ممیزی با وزارت‌خانه‌ای است که این قانون را پایه‌گذاری کرده. آن اوایل که خبر از تغییر روند ممیزی شده بود، عده‌ای از ناشران و حتی روشنفکران خوشحال بودند، بدون آن‌که به عواقب این امر فکر کنند. بله! سپردن وضع ممیزی به مولفان، مترجمان و ناشران روند مثبت و امیدوارکننده‌ای است، اما در خارج از کشور! چنین روندی باید از حمایت تمامی مسئولین ذیربط برخوردار باشد. همه دوست دارند کتاب‌ها بدون معطلی منتشر بشوند؛ به‌شرطی که این روند مانند روند انتشار کتاب در کشورهای دیگر باشد. نه این‌که ناشر از این‌به‌بعد دچار دل‌نگرانی‌های تازه‌ای برای توقیف کتاب‌های خودش باشد. من فکر می‌کنم چنین تغییر روندی در ایران پاسخگو نخواهد بود و اگر یک مشکل را حل کند، چندین و چند مشکل در حوزه نشر به‌وجود می‌آورد که ممکن است به‌طور کامل انگیزه انتشار کتاب را از بین ببرد.