سوشیانس شجاعی‌فرد‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ معاون گروه شهرونگ [email protected]

حتما درخبرها خوانده‌اید که متخصصان توانمند کشورمان، یک بازی کامپیوتری با نام «گشت پلیس» ساخته‌اند که موضوع آن مأموریت‌های پلیسی درکشور عزیزمان است، اما خب، از آن‌جا که در مملکت خوب و تمیز ما، خبری از جرم و جنایت نیست، متأسفانه این بازی بیش از اندازه کسل‌کننده و حوصله‌سر‌بر درآمده! مثلا شما به‌عنوان کاراکتر این بازی سوار موتور در خیابان‌ها چرخ می‌زنید و می‌بینید یک بنده خدایی دارد با سنجاق سر در خودرویی را باز می‌کند، بعد می‌آیید از او مدارک می‌خواهید، مدارکش کامل است، پرس‌وجو می‌کنید،می‌فهمید طرف یادش رفته سوییچش را بیاورد، گیر می‌دهید که با صاحب سنجاق سر چه نسبتی داری؟ زنش مثل شیر پشت سرش درمی‌آید که مال منه، فرمایش؟! و شما می‌روید مرحله بعد!
یا مثلا توی خیابان گشت می‌زنید، می‌بینید که یک معتاد با یک سیم بلند، مشغول گذاشتن پول داخل صندوق کمیته امداد است. می‌خواهید چه کار کنید؟! خب دارد پول می‌گذارد!
یا در یک مرحله دیگر شما می‌روید جلوی پارک... همین... فقط می‌نشینید روی چمن‌ها و از هوا لذت می‌برید، همه مردم مانتوهایشان بلند، چشم‌هایشان پاک، دل‌هایشان صاف، اصلا همه سهراب سپهری‌اند انگار! بی‌بخارها نه دعوایی، نه
جیب بری‌ای، نه موادفروشی، هیچی اصلا! پاک پاک! یک جای دیگر این بازی کسل‌کننده تولیدکنندگان آن تکنولوژی به خرج داده،‌ این بخش را تحت شبکه گذاشته‌اند و شما می‌توانید با بقیه دوستانتان آن را بازی کنید. مثلا اکیپ می‌کنید که بروید موتورسوارهای خلافکار را بگیرید، چهارنفرتان پلیس می‌شود و یک نفر هم نیسان کفی را می‌آورد که موتورهای توقیفی را در آن‌جا بدهید. از صبح تا شب دریغ از یک موتور متخلف! اصلا فکرش را هم نکنید! همه پلاک‌ها خوانا، همه موتورها بیمه و کارتش درست! همه موتورسوارها با کلاه کاسکت! یعنی مملکت کسل‌کننده‌تر از این نمی‌شود!
در یک مرحله دیگر از این بازی، شما می‌روید خودروهایی که زیر تابلوی پارک ممنوع توقف کرده‌اند را، جریمه کنید. حالا هی خیابان‌های تهران را گز کنید! مگر خودرو پیدا می‌کنید؟! همه در پارکینگ‌های عمومی! یک راسته خیابان هم که ماشین پارک شده، پیدا می‌کنید و خب بنا به عادت همه پلیس‌ها، خودروی پلیس را دوبله پارک کرده و می‌روید سراغ ماشین‌ها می‌بینید که زکی... همه قبض پارکبان دارند! هیچ بشری هم روی پل و روی خط عابر و توی پیاده‌رو پارک نکرده! دست از پا درازتر به طرف ماشین پلیس برمی‌گردید که می‌بینید یکی از همکارانتان به دلیل پارک دوبل شما را جریمه کرده! این‌طور مملکتی داریم ما!
در مرحله دیگری از این بازی، ناگهان متوجه جمعیتی می‌شوید... خندان‌لب و غزل‌خوان و اسپری فلفل به دست، با تصور این‌که دعوایی چیزی شده و می‌توانید وظیفه‌ای انجام دهید و امتیازی در این بازی کسب کنید می‌روید به محل تجمع، می‌بینید نخیر نزاع جمعی که هیچ، نزاع فردی هم نیست! هی چشم می‌گردانید بین کاراکترهای بازی، امین آقا فرزانه‌ای، حشمت ذوالفقاری، خلاصه یکی از خوبای با ادب ضامن‌دار رو ببینی، ولی خبری نیست! پیش خودت می‌گویی خدایا شکرت، بالاخره یه تجمع روشنفکری غیرمجاز خورد به تورمون! میروی جلو، می‌بینی چند نفر خیلی موقر دارند به چیزی اعتراض می‌کنند، با کلید مربع از آنها درخواست مجوز می‌کنی، می‌بینی متأسفانه وزارت کشور به آنها مجوز داده، می‌پرسی حرفتان چیست؟ شعارتان چیست؟ می‌گویند آمده‌ایم به اعزام بی‌بازگشت چند ایرانی به مریخ اعتراض کنیم! خب شما می‌مانید که ضربدر دایره را بزنید و با اینها برخورد کنید یا بی‌خیال شوید و سوار موتور شوید برگردید مرکز!
می‌خواهم بگویم چنین مملکتی داریم ما! اصلا پتانسیل ساختن گیم مهیج نداریم! بعد می‌گویند چرا بازی‌های ژانر علمی- تخیلی در مملکت ما فروش ندارد؟! به ‌هرحال ما علمش را نداشته باشیم، ولی تخیلش را که داریم!