براساس پژوهش جدید موسسه ملی سرطان آمریکا، مردانی که تا 45 سالگی کچل می‌شوند، در مقایسه با مردانی که مویشان حفظ می‌شود، بیشتر احتمال دارد که به نوعی سرطان بدخیم پروستات مبتلا شوند.   
محققان آمریکایی دریافتند افرادی‌که موی جلوی سرشان را از دست می‌دهند و در قسمت تاج سر نیز دارای موی نازکی هستند، 40‌درصد بیشتر احتمال دارد که نوعی تومور با رشد بالا را در پروستاتشان رشد دهند. محققان هیچ ارتباطی را بین الگوهای دیگر کچلی و خطر پروستات بدخیم یا خوش‌خیم نیافته‌اند.   
تیم علمی حاضر در این پژوهش 39‌هزار و 70 مرد بین سنین 55 و 74 ساله را که در «آزمایش غربالگری سرطان پروستات، ریه، روده بزرگ و تخمدان» ثبت‌نام کرده‌ بودند، بررسی کردند. از این مردان خواسته شد الگوهای کچلی‌شان را در 45 سالگی و با استفاده از یک ابزار تصویری به یاد آورند. بعدا مشخص شد 1138 مورد از این افراد به سرطان پروستات مبتلا بودند که 51‌درصد از آنها بدخیم اعلام شدند.   
سرطان پروستات شایع‌ترین نوع سرطان در مردان انگلیسی است و سالانه بیش از 40‌هزار تن به این بیماری مبتلا می‌شوند.   دانشمندان بر این باورند هر دو سرطان پروستات و کچلی مردان می‌تواند به دلیل سطوح بالای هورمون‌های جنسی مردانه (آندروژن‌ها) و گیرنده‌های آندروژن حاصل شود.   
تیم علمی هم‌اکنون درحال انجام مطالعات بیشتری برای کنکاش ارتباط بین الگوهای کچلی و خطر ابتلا به سرطان پروستات است و در صورت ادامه، تحقیقاتی از این دست به شناسایی مردانی که در معرض خطر افزایش‌یافته ابتلا به سرطان پروستات بدخیم هستند، کمک می‌کنند.