سجاد باقری 5‌ سال است که به شکل حرفه‌ای وارد تئاتر شده است. او غیر از این نمایش، مابقی را با مهدی کوشکی کار کرده؛ ازجمله «داستان زمستان» و «ریچارد دوم» نوشته شکسپیر و «ولپن» نوشته بن جانسون. سجاد باقری درباره ویژگی‌های نقشش گفت: «کاراکتر من شخصیتی است که همیشه همراه پادشاه است. کارهای پادشاه را انجام می‌دهد و با توجه به لباسی که برایش طراحی شده، هر چیزی در جیب‌های او یافت می‌شود. امکان دارد چاقو از جیبش بیرون بیاورد یا غذا بیاورد بیرون و در کل هر چیزی که پادشاه بخواهد در لحظه می‌تواند از جیب‌هایش بیرون بیاورد و در اختیار پادشاه قرار بدهد. البته ما از این قابلیت استفاده نکردیم چون در طراحی لباس واضح بود و نیازی نبود.»  او در پایان اضافه کرد: «بازیگری را مدیون مهدی کوشکی هستم؛ چون استادی بود که این کار را حرفه‌ای به من آموزش داد. در واقع او اخلاق حرفه‌ای را به من یاد داد؛ چون اخلاق حرفه‌ای در بازیگری تئاتر و سینما از خود بازیگری مهم‌تر است؛ این‌که در چه شرایطی چه رفتاری انجام بدهی و با آدم‌های حرفه‌ای چطور برخورد کنی. در هر صورت اول خدای متعال را شاکرم  که توانستم  در کنار افراد با تجربه حضور داشته باشم و بعد از آن از آقای مهدی کوشکی ممنونم که بازیگری را از صفر به من آموخت. همچنین از مصطفي کوشکی ممنونم که واقعا به بنده اعتماد کرد و مرا روی صحنه فرستاد؛ آن هم در نقشی که ریسک بالایی داشت و با این‌که ممکن است دیالوگ‌های کمی داشته باشد، اما به چشم می‌آید و هر حرکتش می‌تواند تماشاگر را به خود جذب کند.» از آثار دیگری که سجاد باقری در آنها ایفای نقش کرده می‌توان به «پروانه‌های غمگین من در یک صبح دل‌انگیز بهاری» به کارگردانی سوگل قلاتیان اشاره کرد.