آيا تا حالا از خودتان پرسيده‌ايد كه چرا مردم اين همه نسبت به موضوع شهروندي حساس شده‌اند؟ به نظر شما اين واژه شهروندي جاي چه سنت قديمي ما ايرانيان را گرفته يا مي‌تواند بگيرد؟ آيا مردمداري ما ايرانيان در گذشته صورتي از همين شهروندي نبوده است؟ تربیت شهروندی (با تأکید بر مولفه‌ها) كتابي زيبا و خواندني از مهین برخورداری و عبدالرسول جمشیدیان است كه پرسش‌هايي بسيار را براي ما به پاسخ مي‌رساند.
مفهوم تربیت شهروندی، مفهومی است کلی که می‌توان آن را به آموزش شیوه‌های زندگی کردن با یکدیگر به‌طور خاص، در جامعه شهری یا به‌طورعام، در «جامعه جهانی» اطلاق کرد. همه می‌دانیم که اهمیت چنین مفهومی بر هیچ‌یک از افراد جامعه پوشیده نیست. اما اصولا بدون داشتن تصویر و توصیف روشنی از فرآیند تربیت‌شهروندی در هر جامعه نمی‌توان به تدوین مراحل و روش‌ها و اصول ناظر بر تربیت افراد به‌عنوان شهروندان مورد پسند جامعه پرداخت و همین‌طور، علاوه بر اشاره به ضرورت این موضوع، باید در فکر برداشتن گام‌های اساسی و عملی در تحقق آن بود.
در کتاب حاضر چنین ترتیبی مهیا شده است که نخست دیدگاه‌های جدید در تربیت شهروندان، بررسی سنت‌های تربیت‌شهروندی در شرق و غرب، دیدگاه‌های مختلف درباره روش‌های آموزش شهروندی و... مطرح شده و سپس در 3 فصل مجزا به طورآموزشی و شیوه‌ای عام و موردپسند همه افراد جامعه به توضیح و تحلیل مباحث مرتبط و مهمی چون: «تعریف و چیستی تربیت‌شهروندی، برنامه‌ریزی درسی تربیت‌شهروندی، مولفه‌های تربیت‌شهروندی» و چگونگی شیوه اجرای آنها پرداخته شده است.
مقدمه عمیق و چند صفحه‌ای این کتاب به قلم یکی از اساتید رشته روانشناسی تربیتی دانشگاه شهیدبهشتی نگاشته شده است، که این استاد موضوع کتاب یعنی، «تربیت شهروندی» را از مباحث مربوط به روانشناسی تربیتی به‌شمار آورده و تحقق چنین امر ضروری و خطیری را منوط به برداشتن گام‌هایی اساسی می‌داند.