کاوه گوهرین نویسنده
... در آستانه برگزاری مجمع عمومی سالیانه سازمان‌ملل، به‌یکباره نطق آقای دبیرکل بی‌خاصیت، جناب «بان‌کی‌مون» باز شده و در گزارشی تکراری و سراپا مغرضانه، باز هم بانگ و فریاد نقض حقوق‌بشر در ایران سر داده‌اند.
- جناب دبیرکل! شما که چند روز مانده به برگزاری مجمع، دیواری کوتاه‌تر از دیوار ما پیدا نکرده‌اید، می‌توانید بگویید که در جریان 50روز بمباران غزه ستم‌کش و مظلوم از راه زمین و دریا و آسمان و هولوکاستی که رژیم فاشیست و نژاد‌پرست اسراییل به سرکردگی جلاد کودک‌کشی همچوم «نتانیاهو» جلاد غزه، بر مردم ستمدیده غزه روا می‌داشت کجا تشریف داشتید؟ آیا شد که در طول این 50 روز، کمی فکر و کشف کنید که کودکان و زنان غزه هم بشرند و جنایتکارانی سفاک حقوق مردمان این سرزمین بلاخیز را نقض می‌کنند؟ پاسخ روشن است. شما خواب تشریف نداشتید بلکه به اشاره اربابان امپریالیست‌تان، تنها چشم فرو بسته بودید بر این همه ستم و جنایت و نقض حقوق‌بشر و تنها زمانی که دریافتید دیگر چرخ‌های ماشین جنگ به مراد شما نمی‌گردد، زمینه آتش‌بس نیم‌بندی را فراهم کردید تا یک‌بار دیگر نتانیاهویی که سگان بلخ بر او شرف دارند (برای این مقایسه باید از سگان بلخ پوزش خواست) از این مهلکه بگریزد...
در مدت اجرای این آتش‌بس مصلحتی هم جهان شاهد است که هر روز به بهانه‌ای، جمعی از مردمان غزه و سرزمین‌های اشغالی دستگیر و ربوده می‌شوند، حال آیا نباید به صداقت شما در گزارش اخیرتان درباره ایران شک کنیم؟
چگونه از خود نپرسیم که چرا در آستانه برگزاری مجمع عمومی سالیانه، دیگربار درد حقوق‌بشری‌تان عود کرده است؟
به‌راستی آیا فکر می‌کنید تنظیم چنین گزارش‌هایی یک‌سویه و مغرضانه، دردهای نهفته شمایان را مرهمی خواهد بود؟
بازی روزگار را ببین که امروزه آمریکا با همراهی چند کشور مرتجع و حامیان اروپایی رژیم کودک‌کش ادعای مبارزه با «داعش» می‌کنند، گروه جنایت‌‌پیشه‌ای که دست‌پرورده خود آنان است.
آقای بان‌کی‌مون! این سخن یک شاعر ایرانی را پندی بدان برای خود:
«بر ما گذشت نیک و بد اما تو روزگار
فکری به حال خویش کن این روزگار نیست!»