شهروند| شصت‌وششمین نشست علمی ماهانه با عنوان «بررسی گزارش جهانی بلایا در‌سال 2015» به صورت پنل تخصصی به میزبانی موسسه آموزش عالی علمی-کاربردی هلال ایران برگزار شد. دکتر حمیدرضا اسکاش، معاون پژوهش موسسه آموزش عالی علمی-کاربردی هلال ایران در این پنل تخصصی که با هدف بازشناسی نقش کنشگران محلی برگزار شد، گفت: «هدف از برگزاری این پنل تخصصی اطلاع‌رسانی موضوعات مهم و به‌روز ازسوی افراد متخصص بوده که سپس هریک از اعضای پنل به تشریح و تفسیر موضوع ذکرشده و راهکارهای اصولی آن درحوزه کاری خود پرداختند.» حسین شریف‌آرا، مدیر این پنل تخصصی به چگونگی تدوین گزارش سالانه 2015 و ضرورت بررسی آن به منظور تمرکز بر نقش کنشگران محلی و اهمیت ایجاد هماهنگی متوازن با کنشگران بین‌المللی و سایر نقش‌آفرینان عرصه ارایه خدمات انسان‌دوستانه، برای تسهیل روند تاب‌آوری و رسیدن به راهکاری در برقراری ارتباط میان تفکر تمرکز بر اقدامات پاسخگویی به نیازهای شدید و فوریتی و اقدامات درازمدت توسعه اشاره کرد.
«کنشگران محلی»، نخستین یاری‌رسانانِ افراد آسیب‌دیده
مهندس بیژن یاور، مشاور معاونت پژوهش موسسه آموزش عالی هلال به مبحث ظرفیت‌سازی برای مدیریت بهتر خطرپذیری حوادث اشاره و اظهار کرد: «پروژه تحقیقاتی بررسی گزارش جهانی بلایا در‌سال 2015 در دو سطح مطالعه و پژوهش جهانی و مجموعه‌ای از نمونه‌های موردی ملی، عمل می‌کند و با وجود حجم قابل ملاحظه‌ای از سرمایه‌گذاری‌های سالیانه در بنیان نهادن و توسعه بیشتر ظرفیت کنشگران محلی در زمینه مدیریت خطرپذیری بلایا (DRM)، مستندات به‌گونه‌ای که موجب عملی‌شدن برنامه‌ها شود، محدود است.» دکتر مهراب شریفی‌سده، سرپرست دفتر امور آموزش‌های تخصصی و ضمن خدمت نیز کنشگران محلی را جزو نخستین کسانی دانست که به کمک افراد آسیب‌دیده می‌شتابند و گفت: «کنشگران محلی از عوامل اصلی اثرگذاری اقدامات بشردوستانه هستند و اثرگذاری آنها صرفا به علت نزدیکی‌شان به محل وقوع حادثه نیست، بلکه به علت درک و شناختی است که از موقعیت محلی و افراد دارند، از این‌رو جایگاه منحصر‌به‌فردی به منظور کمک‌رسانی و یافتن راه‌حل‌هایی که احتمال آسیب‌پذیری را بعد از وقوع حادثه کاهش می‌دهد، دارد.
کمک‌های مالی بین‌المللی به عملیات تحت هدایت دولت‌ها ارایه می‌شود
دکتر غزاله نظیف‌کار، معاون اداره کل اصول، قوانین و حقوق بین‌الملل بشردوستانه نیز به توضیح قانون، حاکمیت و نقش کنشگران پرداخت و افزود: «در بخش قانونگذاری و هنجاری برای کنشگران محلی درحوزه حاکمیت و مدیریت خطر سوانح، شکاف‌هایی وجود دارد و درحوزه کاهش خطر سوانح بسیاری از کشورها مسئولیت فعالیت‌های اصلی را در سطح فروملی متمرکز ساختند.» ابراهیم فقیهی، بازنشسته جمعیت و فعال امور بین‌الملل نیز در این نشست به تشریح پیگیری اعتبارات و این‌که آیا تامین اعتبار با روندها و مستندات همگام است، پرداخت و اظهار کرد: «کمک‌های مالی بین‌المللی در اکثر مواقع به عملیات تحت هدایت دولت‌ها ارایه می‌شود و به کنشگران محلی در پاسخ‌دهی بین‌المللی توجه کافی نمی‌شود.» او تصریح کرد: «سازمان‌های بین‌المللی در تدوین سامانه‌های مالی از بیشترین تاثیر و کنشگران ملی و محلی از کمترین نفوذ برخوردارند.» دکتر زهرا مهریزی، عضو هیأت علمی گروه ارتباطات و علوم انسانی به مبحث توانمندسازی کنشگران محلی با فناوری‌های دیجیتال پرداخت و افزود: «چشمگیرترین تغییر مسیر فناوری، ارتباطات دیجیتالی است و امروزه شرکت‌های بزرگ جهانی نیز به‌طور جدی در زمینه ارایه خدمات در فضای بشردوستانه فعالیت می‌کنند.» او اظهار کرد: «همانطور که دانش فناوری افزایش می‌یابد، جوامع به‌طور فزاینده‌ای در بکارگیری فناوری در پاسخگویی به بلایا ماهرتر خواهند شد. اگرچه آمار نشان می‌دهد که 48درصد مردم جهان همچنان تا سال 2018 به اینترنت دسترسی نخواهند داشت.»
مدیریت طرح‌ها از راه دور به معنی کاهش کنترل و نظارت است
دکتر مهدی نجفی، سرپرست دفتر امور آموزش‌های همگانی و عمومی بر کمک‌رسانی در نواحی ناامن تأکید کرد و گفت: «مدیریت از راه دور مستلزم نوعی سازگاری واکنشی به ناامنی و عمدتا محدودشدن تحرک کادر بین‌المللی یا جابه‌جایی آنها از موقعیت ناامن است و خطرات و مسئولیت عملیات از کادر سازمانی و بین‌المللی به کادر محلی و سازمان‌های همیار مستقر در محل منتقل می‌شود.» او افزود: «مدیریت طرح‌ها از راه دور به معنی کاهش کنترل و نظارت است که خطر تغییر مسیر کمک مالی و کاهش کیفیت طرح را به همراه دارد و تقریبا یک‌چهارم سازمان‌ها با مدیریت از راه دور مخالفند؛ چراکه مدیریت از راه دور، مانع اندازه‌گیری کیفیت کار می‌شود، یعنی کنترل همه‌جانبه اطلاعات برای مدیریت موثر برنامه دچار مشکل می‌شود.» حسین شریف‌آرا درپایان به تشریح نقش کنشگران محلی در درگیری‌های درازمدت پرداخت.