| پژوهش و تدوین: فاطمه رحمدل، نگین جوادیان |
مهرناز شیرازی‌عدل زحمت كشيده و كتاب نامه‌ای به دخترم را ترجمه كرده، ما هم مي‌خوانيمش.
حس شیرینی است این‌که همیشه بخواهیم درس‌ها، آموخته‌ها و تجربیات خود را به دیگران منتقل کنیم. تجربیاتی که گاه ممکن است با ترس و اتفاقات ناگوار همراه باشد، اما همه اینها واقعیاتی است که در زندگی هرکسی رخ می‌دهد و زیباست این‌که رویدادهای سودمند زندگی‌مان که با آن رشد کرده و بزرگ شده‌ایم، سرلوحه زندگی فرد دیگری قرار گرفته و او خوب و بد خاطراتمان را بشنود و سپس تصمیم بگیرد دوست دارد چطور زندگی کند، چه شخصیت و سرنوشتی داشته باشد و با حوادث مختلف روبه‌روی خود چگونه کنار بیاید؟
معمولا دختران بیش از پسران اهل مطالعه و نصیحت‌پذیری و عمل به خوانده‌هایشان هستند، از این‌رو تصور می‌کنم کتاب «نامه‌ای به دخترم»، نوشته مایا آنجلو و ترجمه مهرناز شیروانی‌عدل، مورد توجه دختران کتاب خوان و اهل مطالعه سرزمینمان قرار گیرد.
مایا آنجلو، کتاب را در قالب نامه‌ای خطاب به دخترش، درواقع دختری که هرگز نداشته، نوشته و به این نکته اشاره کرده که نوشتن این نامه مدت زیادی طول کشیده، شاید به اندازه سال‌های عمر نویسنده. این نامه مخاطب را با تجربیات رنگارنگ زندگی پرفراز و نشیب آنجلو که از دیدگاه‌های مختلف بیان شده‌اند، سهیم می‌کند. هریک از شما، دختران جوان می‌توانید همان دختری باشید که نویسنده، نامه را برای او نوشته. پس خوب است کتاب را بخوانید و از آن استفاده کافی را ببرید.
چندين‌نفر از بزرگان ايران و جهان با دختران خود نامه‌نگاري كرده‌اند. از اين جمع نامه‌هاي دكتر پرويز ناتل‌خانلري، گاندي، چارلي‌چاپلين، دكتر شريعتي و دكتر مصطفي ملكيان به فرزندان خود ازجمله نامه‌هاي جهاني‌شده هستند. از اين نامه‌ها هم غافل نشويد. جست‌وجو كنيد. پيدا كنيد و مطالعه كنيد.