خانم باربارا والترز از مجریان سرشناس برنامه‌های تلویزیونی ایالات متحده آمریکا، در دهه 80 میلادی با سفر به یکی از کشورهای آفریقایی، گزارشی در خصوص نقش جنسیتی در ساختار زندگی اجتماعی، قبیله‌ای و فردی مردم این کشور تهیه کرده و آن را در قالب یک مقاله به چاپ می‌رساند. یکی از نکاتی که بیش از هر چیز دیگری در این سفر توجه خانم والترز را به خود جلب کرد این بود که او متوجه شد در این کشور زنان همواره و به‌طور سنتی 5 قدم عقب‌تر از همسران‌شان در خیابان، صحرا و کشتزارها راه می‌روند. به تصور خانم والترز همین نکته به ظاهر کوچک خبر از نوع نگاهی می‌داد که در این کشور به جایگاه زن و مرد می‌شود. 10 سال بعد از تهیه این گزارش خانم والترز بار دیگر سفری به این کشور آفریقایی داشت. کشور فوق در مدت این 10 سال تجربه چند جنگ داخلی و تجاوز یکی از کشورهای همسایه را پشت‌سر گذاشته و تصور این بود که در سایه جنگ‌های فوق، مردم به لحاظ فرهنگی و اجتماعی پیشرفت چندانی نکرده باشند. اما خانم والترز در اولین حضور خود بعد از 10 سال، متوجه می‌شود رسم قدیم به طور کامل از بین رفته و حالا این مردها هستند که حتی تا 10 قدم از همسران‌شان عقب‌تر قدم بر می‌دارند. خانم والترز که با دیدن این تغییر به شدت هیجان زده شده بود به یکی از این زنان نزدیک شده و می‌پرسد:«10 سال پیش شما با چند متر فاصله، عقب‌تر از شوهران خود قدم برمی‌داشتید و حال این رسم کاملا برعکس شده است. چه عاملی تغییری چنین شگرف در اندیشه جمعی مردم شما به وجود آورد؟» زن آفریقایی با نگاهی خیره در چشمان خانم والترز در 3 کلمه جواب سوال او را می‌دهد: «مین‌‌های ضد نفر!»