| امیر خامنه | عکاس |
یک نفر بیاید بگوید هدف از برگزاری «فستیوال موسیقی تهران» چیست! هدف معرفی موسیقی و پیدا کردن مخاطبانی است که موسیقی را فراموش کرده‌اند؟ یا معرفی موسیقی و فرهنگ این مرز و بوم به دنیا، تا بگوییم آهای شماهایی که نمی‌دانید ایران کجاست و فکر می‌کنید ما در بیابان‌ها زندگی می‌کنیم، ببینید عمارت مسعودیه ما را ببینید. معماری ما را ببینید. موسیقی ما را، مردم بافرهنگ ما را ببینید. یا نه، هدف صرفاً فروش بلیت است برای چند صد نفر تماشاگر؟! اگر هدف اعتلای فرهنگ و آشنایی مردم با مقوله موسیقی است که باید از شما برگزارکننده محترم پرسید آیا می‌دانید یکی از عوامل اصلی معرفی و شناساندن چنین برنامه‌هایی به مردم اصحاب رسانه هستند؟ پس چرا در جشنواره موسیقی تهران هیچ جایگاهی – حتی ساده - برای عکاسان و فیلمبرداران و خبرنگاران به ظاهر «محترم»! در نظر گرفته نشده بود؟ و این‌که چرا نیروهای حافظ نظم قوی‌پیکر شما در این مراسم آن‌قدر زشت و زننده با عکاسان «محترم»! برخورد می‌کنند؟ افرادی که دوست داشتند در آن ساعت از غروب کنار خانواده خود باشند اما برای پوشش مراسم شما خود را به هر دری می‌زدند. از بالا رفتن از دیوار گرفته تا نشستن کنار پای مردم و لگد شدن توسط آنها!
مسئول یا مسئولان محترم! باور کنید ما عکاسان به‌عنوان بخشی از پیکره هنرمندان این سرزمین با هر برخوردی از طرف نیروهای حافظ نظم خشن شما دست و دلمان به لرزه می‌افتد. باور کنید ما برای جهانی کردن مراسم شما در تلاش هستیم. باور کنید حرفه ما کاری است با ظرافت و حساسیت زیاد. باور کنید ما برای انجام کار خوب نیاز به آرامش داریم.
مسئول محترم! ما دشمن نیستیم. ما فقط دوست داریم کمک کنیم. پس شما هم با گفت‌‌و‌گوی آرام و منطقی به ما کمک کنید تا موسیقی و همه هنرهای دیگر کشورمان پیشرفت کرده و به جهان معرفی شوند. درنظر گرفتن چند صندلی یا استقرار در «زاویه مناسب عکاسی» و صادر نکردن بی‌رویه کارت عکاسی برای همه حتی عکاسان تفننی، می‌‌تواند یکی از بهترین کمک‌های شما برای این قشر «مظلوم»! باشد.
با تشکر فراوان