یک سال‌ونیم قبل، خبر کشف یادداشت‌های روزانه جلال آل‌احمد در جامعه ادبی ایران پیچید. یادداشت‌هایی که سال‌های سال مفقود بودند یا به تعبیر درست‌تر از دیده‌ها پنهان مانده بودند. در آن موقع، خیلی از مطالعات آنها را از یاد برده بودند و خیلی‌ها هم باور نمی‌کردند که یادداشت‌های مزبور به این زودی‌ها آفتابی شوند. اما پس از فروش منزل این نویسنده به شهرداری تهران در اوایل سال ۱۳۹۳ و به دنبال اسباب‌کشی خواهر سیمین دانشور از این منزل، این یادداشت‌ها در میان وسایل شخصی جلال آل‌احمد در این خانه پیدا شد و در اختیار محمدحسین دانایی، خواهرزاده جلال آل‌احمد قرار گرفت. او دراین‌باره به مهر گفت: «هیچ آدم منصفی راضی نمی‌شود که به خاطر بعضی ملاحظات گذرا، این اثر ادبی و تاریخی بی‌نظیر به‌طور ابتر و بی‌یال و دم و اشکم منتشر شود؛ چون این کار خیانتی است هم به جلال آل‌احمد و هم به ذات فرهنگ و ادب فارسی و هم به هموطنانمان.» دانایی در ادامه عنوان کرد مرحوم شمس آل‌احمد و خانم سیمین دانشور هم که هر دو وصی جلال بودند و امکانات زیادی هم در اختیارشان بود، به احتمال زیاد به ملاحظه همین امر بود که طی چهل و چند سال گذشته، دست به انتشار این خاطرات نزده‌اند اما مردم و مخصوصاً جامعه ادبی کشور حق دارند که یادداشت‌های جلال آل‌احمد را بخوانند. خواهرزاده زنده‌یاد جلال آل‌احمد در پایان این گفت‌وگو تأکید کرد: «انصاف نیست که ما هم مرتکب همان کاری بشویم که خودمان از آن انتقاد می‌کنیم. آنچه مهم است، نشان دادن چهره درست آل‌احمد است. آل‌احمد واقعی آل‌احمد این یادداشت‌هاست.»