گروه ورزش| با گذشت 7 هفته از لیگ برتر فوتبال شاهد برکناری هیچکدام از سرمربیان 16 تیم لیگ برتری نبودیم؛ این در شرایطی است که برخی از تیمهایی که قبل از شروع فصل جزو مدعیان محسوب میشدند، در نیمه پایینی جدول قرار دارند و به هیچ وجه رضایت مدیرانشان را به همراه نداشتهاند. البته از این جمع فقط صمد مرفاوی استعفا داده که آن هم دلیلش خانوادگی است. شاید در نگاه اول این مسأله را باید به فال نیک بگیریم چرا که در سالهای گذشته مدام از رفتار عربگونه مدیران باشگاهها انتقاد میکردیم اما شواهد نشان میدهد دلیل عمده اینکه تغییرات در کادرفنی باشگاهها کم شده است، مسائلی مثل ترس مدیران از مربیان و عواقب برکناری آنها است. سعی کردیم این مسأله را که در ظاهر برای فوتبال ما که در سالهای اخیر دائما شاهد تغییر روی نیمکتها بوده، مثبت به حساب میآید، در ادامه از جهات مختلف بررسی کنیم.
جای پای برخیها خیلی سفت است
جدا از مسائل مدیریتی و تصمیماتی که به صلاح هر تیم توسط مدیرعامل و هیأتمدیره باشگاه گرفته میشود، مسائل دیگری هم وجود دارد که باعث شده برخی مربیان تا خودشان نخواهند بروند، کسی نتواند آنها را بیرون بیندازد. براي نمونه باشگاه راهآهن که شاید در نوع خود یک استثنا به حساب بیاید که حمید استیلی فعلا بهعنوان مالک، مدیر و سرمربی آن شناخته میشود و کسی نیست که حتی او را بازخواست کند. مشابه این اتفاق فقط در لیگ تاجیکستان یافت میشود که تیم استقلال این کشور که تیم دولت این کشور به حساب میآید، توسط پسر رئيسجمهور که کاپیتان، سرمربی و مدیر این تیم است، اداره میشود. این مسائل به شکلهای دیگر در برخی باشگاهها نیز یافت میشود؛ بهعنوان مثال سرمربی تیم، خودش کارمند وزارت مربوطه است و قدرتش از مدیر باشگاه نیز بیشتر است یا اینکه در تیمی دیگر سرمربی، مدیر باشگاه را از جایگاهی نازل به جایگاه مدیریتیاش رسانده و بیشتر ممکن است مربی، مدیر را برکنار کند و...
قراردادهای میلیاردی، محافظ مربیان ناکام
شاید وقتی مدیران لیگ برتری در ابتدای فصل با مربی ایدهآل خود پای میز مذاکره نشسته بودند و به امید موفقیت تیمشان با آنها قرارداد میلیاردی بستند، فکرش را نمیکردند، پس از گذشت چند هفته از اینکه نمیتوانند به دلیل تنگنای مالی در کادرفنی تیمشان تغییر ایجاد کنند، حسرت بخورند. با کمبود بودجهای که در اکثر باشگاههای لیگ برتری وجود دارد و سقفی که سازمان لیگ درنظر گرفته، کمتر مدیری پیدا میشود که این روزها حاضر شود سرمربی تیمش را با وجود نتایج دور از انتظار برکنار کند و پول او را نیز بپردازد تا مربی دیگری روی کار بیاید. به نوعی قراردادهای میلیاردی از سویی برخی مدیران باشگاهها را نجات میدهد و از سویی دیگر نیز محافظ مربیان ناکام است که تا جایی حاضر به استعفا نشوند، کسی جرأت برکناری آنها را ندارد.
انصاریفرد:
مربیان ایرانی دانش فنی پایینی دارند
عباس انصاریفرد، مدیرعامل اسبق پرسپولیس درباره بالا رفتن آستانه تحمل مدیران لیگ برتری به «شهروند» میگوید: «به عقیده من فوتبال ما در کل کیفیت پایینی پیدا کرده و حتی تیمهایی را که میبرند نیز فوتبال خوبی ارایه نمیدهند. در ابتدا باید در بالا بردن سطح فنی فوتبالمان تلاش کنیم تا اینکه برویم، مربیان را با مبالغ نجومی بیاوریم. قبلا در هر بازی آنقدر که تیمها موقعیت ایجاد میکردند، تماشاگران 100 بار بالا و پایین میپریدند، اما امروز باید التماس کنیم تا هواداران به ورزشگاه بیایند. ما راه را بهصورت کلی اشتباه رفتیم و هیچ مدیری هم نیست که به سراغ بازیکن و مربی سازی برود؛ همه بهدنبال آن هستند که بازیکنان حاضر و آماده سایر تیمها را خریداری کنند.»
وی همچنین میافزاید: «با این وضع یک مربی عوض کردن دردی را دوا نمیکند زیرا اغلب مربیان ایران از دانش فنی پایینی برخوردار هستند و نفر جایگزین نیز چون در شرایط بحرانی است، کاری از دستش بر نمیآید. روند مربیان ما متأسفانه اصلا مثبت نیست و مدیران حداقل اگر میخواهند به آنها اعتماد کنند، باید بازخواستشان کرده و برای پرکردن نقاط ضعفشان جلسه بگذارند.»
ابراهیمی: مدیران از تغییر سرمربی میترسند!
خسرو ابراهیمی، مدیرعامل سابق ذوب آهن در رابطه با عدم تغییر در نیمکتهای لیگ برتری اینطور به «شهروند» توضیح میدهد: «نمیتوانم نظری در رابطه با تغییر مربی در باشگاههایی که نمیدانم چه شرایطی در آنها وجود دارد، بدهم. این مدیر باشگاه است که باید با توجه به قرارداد و امکاناتی که در اختیار سرمربی قرار داده، تصمیم بگیرد تا چه زمانی به مربیاش زمان بدهد. البته در سالهای گذشته نشان دادیم که بیش از حد نتیجهگرا هستیم و سریعا میخواهیم از هزینهای که کردیم، برداشت کنیم. البته تیمهایی را میبینیم که با وجود هزینه سنگینی که کردهاند، نتیجه بسیار ضعیفی کسب کردند اما در هر صورت تغییرات یا ثبات باید کارشناسی باشد. البته هستند مدیرانی که از ایجاد تغییر در کادرفنی و برکناری سرمربیشان ترس دارند.»