پدرام ابراهیمی طنزنویس
[email protected]
متاسفانه به نظر می‌رسد بعضی از وزرای دولت یازدهم نه‌تنها لای تاریخ را باز نکرده‌اند بلکه حتی سریال‌هایی چون بوعلی سینا، گرگ‌ها و سربداران را هم ندیده‌اند. اگر آنان چشم عبرت‌بین داشتند، می‌دیدند که از ابتدای ثبت تاریخ مدون در این مملکت، وزیرانی که خودشیرین و خودکاردان‌بین بودند، سرانجام به سزای عمل خود رسیده و معمولا کارشان به این مصراع پرمغز مجید خراطها کشیده که می‌فرماید: «تیغ رو می‌کشم رو رگ‌هام/ می‌پاشه خونم رو عکسات...»
آخرین مورد از وزیران کاسه داغ‌تر از آش که قصد داشت صف را به هم بزند، وزیر علوم بود که بحمدا... نمایندگان مجلس توپ را به موقع از روی خط دروازه بیرون کشیده و آرامش را به کشور بازگرداندند. ما به تنی چند از وزرای محترم که گویی تنشان چرک شده و نیاز به استحمام دارند، توصیه‌هایی داریم که اگر به کار ببندند، مشکلی پیدا نمی‌شود و می‌توانند در پست خود باقی بمانند. البته اگر واقعا قصد خدمت دارند و ریگی به کفش‌شان نیست.
وزیر ارتباطات: بعضی بوق‌های معلوم العقبه سعی می‌کنند القا کنند که ما دوست داریم ارتباطات مملکت به شرایط دوران پت پستچی برگردد. نه، ما اصرار نمی‌کنیم به آن دوران برگردیم ولی مگر شما نمی‌گویید دولتتان دولت اعتدال است؟ پس از آن ور بام هم نیفتید. آیا همین اینترنت معمولی که بشود با آن فارس نیوز و تسنیم را مرور کرد کافی نیست؟ حالا حتما باید قدرت و سرعت دانلود را به سمتی ببرید که پس‌فردا ملت غیور، خود نیکول کیدمن و ماریا شاراپوا را دانلود کنند؟ به نظر شما، محققان و دانشجویان هنگام دانلود فایل‌های تحقیقاتی خوابشان ببرد بهتر است یا بیدار بمانند و کار به وبکم بکشد؟ ما در دولت قبل زمینه دسترسی آسان و ارزان به پایان‌نامه را برای همین امور فراهم نمودیم ولی باز هم شما بهانه می‌آورید. حالا اگر اگر اگر الحاقیه فرهنگی آماده شد و مطمئن شدیم این ارتباطات به ازدواج و فرزندآوری منتهی می‌شود، آن وقت می‌نشینیم درباره‌اش فکر می‌کنیم.
وزیر بهداشت و درمان: اگر درس‌های دل و روده جر دادن و بخیه زدن برای شما وقتی باقی گذاشته بود، حتما در گلستان شاعر معروف به سین. شین می‌خواندید که «قدر عافیت کسی داند که به مصیبتی گرفتار آید». شما با این طرح سلامتتان که هزینه چندمیلیونی خدمات بیمارستانی را به چند ده‌هزار تومان کاهش داده، عملا قبح بیماری را ریخته و هیبت درمان را شکسته‌اید. شما به جای این کارها، بهتر است کمی نظارتتان بر تزریقاتی‌ها را افزایش دهید زیرا طبق آخرین نظرسنجی خبرگزاری تزریق‌نیوز، بالای 60درصد از آحاد عضلات ملت در دوران دولت یازدهم از آمپول‌زن‌ها ناراضی هستند.
وزیر نفت: اولا که ما به رنگ چشم‌های شما بدبینیم. شما در غزلیات تمامی شاعران ما یک بیت، نه اصلا یک مصراع شعر بیاورید که در آن از چشم این رنگی یاد شده باشد. از اینها که بگذریم، وزیر نفت خوب وزیری است که به فکر معاد خود بوده، دست از فروش مستقیم نفت بردارد و در اقدامی خداپسندانه، کاری کند که این وسط چهار نفر نیز لقمه نانی سر سفره زن و بچه ببرند.
وزیر ورزش و جوانان: زحمت جوانان را که نیروی محترم انتظامی می‌کشد بنابراین وزیر باید فقط ورزش را آباد کند. او نباید با تکیه بر پای سست و چوبین برنامه‌ریزی، نقش «امید» را فراموش کند. مگر شما خود را دولت امید نخوانده‌اید؟ مثلا در راستای پاک کردن فوتبال از لوث برنامه و تزریق روحیه امیدواری، ما پیشنهاد می‌دهیم که علی دایی سرمربی تیم‌ملی شود.
وزیر فرهنگ: (منظورتان وزیر ارشاد است دیگر؟) اولین شرط لازم برای این‌که او دوران تصدی خود را بی‌دردسر بگذراند و پایش برای سوال و استیضاح به مجلس کشیده نشود این است که او حرف نزند. یعنی مطلقا در دوره وزارتش حرفی به زبان نیاورد. دومین شرط این است که یقه پیراهنش چرک نباشد. سومین شرط این است که... که... آخ آخ این‌جا را ببین... آقای جنتی؟! این‌جا را دیده‌اید؟ یقه پیراهنتان چرک شده. (علی جنتی: نه بابا چی میگی پیراهن رو نیم ساعت نیست از خشکشویی گرفتم) چی؟! حرف زدی؟!