در خبرهای یکی از خبرگزاری ها، مطلبی با این عنوان درج شده است : «خدشه پیامک‌های تبلیغاتی به حریم خصوصی افراد». در این مطلب یکی از حقوقدانان موضوعات قابل توجهی درباره پیامک‌های تبلیغاتی مطرح کرده است.
هادی حسینی (حقوقدان) ضمن اشاره به خدشه‌دار شدن حریم خصوصی افراد توسط پیامک‌های تبلیغاتی اپراتورها، گفته است: در کشورهای خارجی برای این کار در قوانین رسانه‌ای و حقوق شهروندی ضوابطی وجود دارد.
او ادامه داد: این اپراتورها مسئول مزاحمت‌های این نوع پیامک‌ها هستند که حریم خصوصی و شخصی افراد را خدشه‌دار می‌کنند. گاهی برای مثال شما منتظر شنیدن خبر سلامتی یکی از عزیزان خود از طریق تلفن همراه هستید، ولی صدای گوشی تلفن همراه به بهانه‌های مختلف همچون تبلیغات به صدا درمی‌آید که این ایجاد مزاحمت جدی می‌کند. در یکی از آیات شریفه قرآن آمده است که وقتی به جایی وارد شدید سلام کنید و اگر کسی پاسخ نداد بازگردید و حتی اگر کسی بود و به شما گفته شد که بازگردید سریع بازگردید؛‌یعنی حق ندارید در را به صدا درآورید. این نص صریح قرآن است؛ یعنی حریم شخصی و خصوصی به حدی محترم است که بدون اجازه نمی‌توان وارد حریم افراد شد.
حسینی تأکید کرد: از روایت حقوق که بگذریم براساس عرف نیز کسی نمی‌تواند بی جهت برای کسی پیامک ارسال کند و اپراتورها نیز باید ترتیبی دهند که با ارسال عدد یا هر روش دیگر بتوان این تبلیغات را دریافت نکرد. ارسال‌کننده پیامک برای افراد باید اجازه این کار را داشته باشد و اینکه شما به 100 هزار تلفن همراه یک پیامک تبلیغاتی ارسال کنید صحیح نیست. آنچه این حقوقدان مطرح کرده است در دل بسیاری از مردم است که روزانه مورد هجمه تعداد زیادی از پیامک‌های تبلیغاتی قرار می‌گیرند و معلوم نیست خسارت‌های ناشی از بار روانی این موضوع را چه کسی باید پرداخت کند. موضوع قابل بحث در این میان این است که قانون چگونه می‌خواهد درباره این نوع مزاحمت‌ها از شهروندان حفاظت کند. سوالی که از نمایندگان مجلس وجود دارد نیز همین است. آنها که به عنوان وکلای مردم در مجلس شورای اسلامی و قوه مقننه نشسته‌اند تاکنون به فکر شهروندان زیادی که از این موضوع رنج می‌برند، بوده‌اند! آیا تصویب قانون در این زمینه نیاز به طرح سه فوریتی یا چیزی شبیه به این ندارد؟