| فرشیـد غضنفرپور | روزنامه نگار |
اینبار برخلاف روز استیضاح، تیغ علی لاریجانی برید. حاشیههای انتخاب عضو ناظر مجلس در هیأت نظارت بر مطبوعات پررنگتر از متن آن نیست، جدال بر سر به کرسی نشاندن حرف اول و آخر در مجلس است. 290 نماینده اگر هرکدام بخواهند مثل علی زاکانی فریاد بکشند و لاریجانی را «دیکتاتور» بخوانند دیگر در صحن بهارستان سنگ روی سنگ بند نمیشود. لاریجانی دیروز منتقدانش را یک قدم جلوتر دید، از دستنوشته رسایی با عنوان «دوپینگ لاریجانی اثر نکرد» تا دیکتاتور، دیکتاتور گفتن زاکانی خطاب به رئیس تنها 4روز گذشت. رئیس مجلس دیروز از نمایندگان رأی استمزاجی (مشورتی) گرفت، هرچند آییننامه این اجازه را میداد که وقتی برایش شائبه پیش میآید خودش تصمیم بگیرد اما رئیس مجلس تصمیم کمیسیون فرهنگی را به رأی نمایندگان گذاشت. در نهایت نمایندگان حاضر از میان 224 نفر با 100 رأی موافق، 94رأی مخالف و 11 رأی ممتنع موافقت کردند که براساس آن کمیسیونهای تخصصی میتوانند بیش از دو برابر مورد نیاز از نمایندگان داوطلب واجد شرایط را برای رأیگیری به صحن علنی مجلس معرفی کنند. لاریجانی نظر کمیسیون را در مقابل تصریح آییننامهای دانسته بود که میگوید کمیسیون فرهنگی باید حداقل دو نماینده برای نامزدی به صحن علنی مجلس معرفی کند و کمیسیون هم تنها دو نماینده معرفی کرده و قید «حداقل» را نادیده گرفته بود. کمیسیون فرهنگی که اکثر اعضای آن نمایندگان نزدیک به جبهه پایداری هستند هر دو نامزد را از این طیف برگزید. قرار بود از میان حمید رسایی یا محمود نبویان یکی جایگزین علی مطهری شود. چند نمایندگان اعتراض کردند و رئیس هم گفت این موضوع شائبه دارد. گفتند چون لاریجانی برادر همشیره علی مطهری است رئیس رأی کمیسیون را نادیده میگیرد. مطهری در اعتراض نامهای نوشت و به نفع جواد هروی کنار رفت، قرار شد حسن کامران نیز نامزد شود یعنی چهار به جای دو، همین موضوع داد زاکانی را درآورد وقتی خطاب به رئیس مجلس چندبار کلمه «دیکتاتور» را فریاد کشید. لاریجانی اما تلاش کرد لحن آرام خود را تغییر ندهد. پای شأن ریاست مجلس در میان بود، گفت: این دیکتاتوری نیست، چطور میگویید دیکتاتوری است؟ دیکتاتوری را کسانی میکنند که رأی مجلس را قبول نمیکنند. از طرف دیگر براساس آییننامه رئیس مجلس باید در این رابطه تصمیمگیری کند و من در رابطه با این موضوع ابهام داشتم و شما باید براساس آییننامه به آن احترام بگذارید. از طرف دیگر چطور در جاهای دیگر رئیس مجلس نظر میدهد و آن دیکتاتوری نیست، اما اینجا دیکتاتوری است؟ زاکانی را دیگر نمایندگان آرام کردند اما فریاد مستبد، مستبد آرام نشد، رئیس مجلس در پاسخ گفت: قطعا استبداد بد است اما بهطور حتم استبداد اقلیت بدتر است. رئیس در دفاع از عملکردش به معترضان گفت: آرای مخالف به اضافه آرای ممتنع در مقابل رأی کمیسیون بوده است و این مانند روند بررسی و تأیید صلاحیت وزرا است، از اینرو اکثریت مجلس با نظر کمیسیون فرهنگی مخالف هستند. حالا نمایندگان مخالف تصمیم کمیسیون فرهنگی میتوانند از میان چهار نماینده با دیدگاههای مختلف عضو ناظر بر هیأت نظارت بر مطبوعات را برگزینند. به این ترتیب خیز بلند پایداری برای نفوذ در هیأت نظارت بر مطبوعات و صداوسیما فعلا با فاصلهای اندک ناکام مانده هرچند هنوز انتخابات صحن علنی مجلس در پیش است و سابقه پایداریها هم نشان میدهد در تغییر آرای مجلس چندان دست و پابسته نیستند، نمونه اخیرش همین هفته پیش بود. روز استیضاح!