علی‌اکبر ولایتی روز گذشته طی مصاحبه‌ای با پایگاه اطلاع‌رسانی رهبر انقلاب درباره توان دفاعی ایران اظهار کرد: با صراحت عرض می‌کنم که جمهوری اسلامی ایران به هیچ‌‌وجه در مواضع دفاعی خودش کوتاه نخواهد آمد و هر نوع موشکی که صلاح بداند (غیر از موشک‌هایی که کلاهک هسته‌ای می‌تواند حمل بکند) چه با سوخت مایع و چه با سوخت جامد؛ چه با برد کوتاه و چه با برد بلند می‌سازد.
ولایتی ادامه داد: بنابراین در حوزه‌ دفاعی و موشکی ولو این‌که آنها اظهاراتی را داشته‌اند اما به هیچ‌وجه ایران نه اجازه می‌دهد که آنها از مراکز نظامی ما بازدید بکنند و نه اجازه می‌دهد در این‌که چه نوع سلاح دفاعی ایران داشته باشد، دخالت کنند.
 ایران غیر از ساخت سلاح هسته‌ای که بنا به فتوای مقام معظم رهبری (مدظله العالی) حرام دانسته شده است و غیر از سلاح‌های کشتارجمعی که هیچ‌وقت ایران به کار نبرده مثل بمب‌های شیمیایی، در ساخت مابقی آنها تردیدی به خودش راه نمی‌دهد. موشک‌هایی مانند شهاب و سجیل و... هم هیچ‌گاه برای حمل کلاهک هسته‌ای ساخته نشده‌اند و بنابراین شامل بندهای توافقی پیش‌نویس وین نمی‌شوند.
 او در پاسخ به این سوال که آیا ممکن است جمهوری اسلامی ایران به توافق بد به دلیل یک مصلحتی رضایت بدهد؟ اظهار کرد: به هیچ‌وجه! توافق بد یک امری است که هیچ شخص و مسئول عاقلی زیر بار آن نخواهد رفت. آنچه که به صورت اولیه می‌دانیم این است که دستورالعمل مذاکره‌کنندگان ما همین هست که تن به مواردی ندهند که موجب توافق بد برای کشور و منافع ملی ما بشود. ولایتی در ادامه جمع‌بندی‌اش را از عملکرد تیم مذاکره‌کننده مثبت ارزیابی و تأکید کرد: اگر کاری محقق نشده، یقینا بیش از این نمی‌توانستند انجام بدهند و بنده که در این حوزه سال‌های طولانی فعالیت داشته و دارم تیم دیپلماتیک دیگری هم نمی‌شناسم که از اینها قوی‌تر باشند و در انتخاب این گروه، انتخاب اصلح صورت گرفته است.
وی ادامه داد: درعین‌حال، بدون تردید عملکرد این تیم دارای نقاط قوت و ضعف هم هست ضمن آن‌که خود آنها هم مدعی نیستند که متنی که توافق کرده‌اند، ایده‌آل و بدون اشکال است. خوی مذاکرات و توافق نیز همین‌گونه است.
توافق این‌گونه نیست که ما برویم یک چیزی را به طرف مقابل بگوییم و آنها هم قبول بکنند. باید بنشینیم، بحث بکنیم، چانه بزنیم و به یک حد وسط برسیم تا دو طرف به نوعی از آن رضایت داشته باشند. ‌ای بسا به یک جایی می‌رسیم که آن طرف یک چیزی به مصلحتش هست و ما یک چیز دیگر اما باید طوری به تفاهم برسیم که مرضی‌الطرفین باشد.