شهروند| محوطه باستانی «شوش» و منظر فرهنگی «میمند» در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیدند. دیروز و در سی‌ونهمین اجلاس میراث فرهنگی یونسکو، پرونده محوطه‌ باستانی «شوش» و منظر فرهنگی «میمند» مورد بررسی قرار گرفته و آنطور که خبر می‌رسد، با اکثریت آرا این دو محوطه باستانی به‌عنوان هجدهمین و نوزدهمین اثر جهانی ایران در فهرست یونسکو به ثبت رسیده‌اند.
سی‌‌ و نهمین اجلاس سالانه کمیته میراث جهانی سازمان یونسکو در شهر بن آلمان که از 28 ژوئن تا 8 جولای درحال برگزاری است
 37 پرونده شامل 31 اثر فرهنگی‌، 5 اثر طبیعی و یک اثر ترکیبی (فرهنگی - طبیعی) را برای پیوستن به فهرست میراث جهانی مورد بررسی قرار می‌دهد. در این دوره از اجلاس یونسکو، ایران پرونده «شوش» در خوزستان را توسط محمدحسن طالبیان، معاون میراث فرهنگی کشور ارایه کرد که پس از دفاع وی، با اکثریت آرای اعضا، محوطه تاریخی شوش به ثبت جهانی رسید. در پرونده شوش، تپه باستانی آن با در نظر گرفتن معیارهای چهارگانه کمیته میراث جهانی درخصوص حفظ اصالت، یکپارچگی، مدیریت و حفاظت محوطه مورد ارزیابی و بررسی قرار گرفت.
به گزارش «ایسنا»، «فرهاد نظری»، مدیرکل دفتر ثبت آثار تاریخی این خبر را تأیید کرد.‌ حالا محوطه‌ باستانی «شوش» که کار تهیه‌ پرونده‌ جهانی آن از چند‌ سال گذشته آغاز و البته بحث‌هایی نیز درباره عرصه و حریم جهانی آن مطرح شده بود‌ صبح دیروز در آلمان جهانی شده است. طالبیان هم قبل از رفتن به این اجلاس امید زیادی برای ثبت جهانی این محوطه باستانی و مهم داشت.
«منظر فرهنگی میمند» دوم تیر‌ سال 92 در اجلاس جهانی یونسکو مطرح شد اما به‌دلیل نقص پرونده در آن زمان به ثبت نرسید. براساس گفته‌های مسئولان میراث فرهنگی در آن زمان اعضای کمیته میراث جهانی، متفق‌القول «منظر فرهنگی میمند» را حاوی ارزش برجسته جهانی معرفی کردند و عده‌ای در توصیف آن از صفت «جواهری در عرصه میراث جهانی» و مقوله‌ای که مفهوم منظر فرهنگی را متحول می‌کند، یاد کردند اما پس از تبادل‌‌نظرهای طولانی درباره‌ این پرونده درنهایت به تأیید ارزش برجسته جهانی آن و ابلاغ افزوده‌ شدن بعضی اطلاعات تکمیلی در دوماه آینده رضایت دادند و قرار شد این پرونده در اجلاس آینده یونسکو ثبت شود بدون آن‌که مطرح‌ شدن آن تأثیری بر سهمیه ثبتی دیگر ایران برای‌ سال 2014 داشته ‌باشد. البته این اتفاق در‌ سال 2014 هم نیفتاد و چون هر پرونده‌ای که به این شکل امکان بررسی دوباره پیدا می‌کند مدت زمانی سه ساله برای تکمیل اطلاعات خود دارد، امسال بررسی و درنهایت به ثبت جهانی رسید.
میراث جهانی یونسکو نام عهدنامه‌ای بین‌المللی است که در تاریخ ۱۶ نوامبر ۱۹۷۲ میلادی به تصویب کنفرانس عمومی یونسکو رسید. موضوع این عهدنامه حفظ آثار تاریخی، طبیعی و فرهنگی بشر است که اهمیت جهانی دارند و متعلق به تمام انسان‌های زمین، فارغ از نژاد، مذهب و ملیت خاصند. براساس این کنوانسیون کشورهای عضو یونسکو، می‌توانند آثار تاریخی، طبیعی و فرهنگی کشور خود را نامزد ثبت به‌عنوان میراث جهانی کنند. حفاظت از این آثار پس از ثبت در عین باقی ماندن در حیطه حاکمیت کشور مربوطه، به عهده تمام کشورهای عضو خواهد بود. مکان‌های میراث جهانی ثبت‌شده در سازمان یونسکو، مکان‌هایی مانند جنگل، کوه، آبگیر، صحرا، بقعه، ساختمان، مجموعه یا شهر هستند.
ایران سه‌سال پس از تصویب کنفرانس عمومی یونسکو در تاریخ چهارشنبه، ۲۶ فوریه ‌سال ۱۹۷۵ به کنوانسیون میراث جهانی یونسکو پیوست. در ‌سال ۱۹۷۹ چغازنبیل، تخت جمشید و میدان نقش جهان، نخستین مکان‌هایی بودند که در ایران به فهرست میراث جهانی اضافه شدند. در ‌سال ۲۰۱۱ عنوان باغ ایرانی که دارای معماری خاص و منحصربه‌فرد و شامل باغ‌های ایرانی پاسارگاد، ارم، چهلستون، فین، عباس‌آباد، شازده، دولت‌آباد، پهلوان‌پور و  اکبریه است در این فهرست جا گرفت و در اجلاس‌سال ۲۰۱۳، کاخ گلستان در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار گرفت.
حالا و با اضافه شدن این دو اثر، تعداد آثار
ثبت جهانی شده ایران در یونسکو به 19 اثر رسید که شامل چغازنبیل، تخت‌جمشید، میدان نقش جهان، تخت سلیمان، بم و فضای فرهنگی آن، پاسارگاد، گنبد سلطانیه، سنگ‌نبشته بیستون، مجموعه کلیساهای آذربایجان، سازه‌های شوشتر، مجموعه تاریخی بازار تبریز، آرامگاه شیخ صفی‌الدین اردبیلی، باغ ایرانی، مسجد جامع اصفهان، برج گنبد قابوس، کاخ گلستان، شهر سوخته، محوطه تاریخی شوش و منظر فرهنگی میمند است.
به گفته مسعود سلطانی‌فر، رئیس سازمان میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری، این سازمان 20 اثر ملموس و ناملموس در کشور را برای ثبت در سازمان یونسکو آماده دارد. علاوه بر مکان‌های ثبت شده مکان‌هایی مانند، نقش رستم، نقش رجب، طاق بستان، کوه دماوند، شهر تاریخی ماسوله، چشم‌انداز فرهنگی الموت، قنات گناباد، پارک ملی گلستان، منطقه حفاظت شده ارسباران، کوه سبلان، هگمتانه، مسجد کبود و... هم برای ثبت در میراث جهانی یونسکو پیشنهاد شده‌اند.
شوش واقع در استان خوزستان یکی از قدیمی‌ترین سکونتگاه‌های شناخته شده جهان است. طبق اسناد باستانی شوش از مهم‌ترین و باشکوه‌ترین شهرهای باستانی ایران و جهان بوده است و فعالیت‌های باستان‌شناسی در آن ادامه دارد.