حسین جمشیدی- شهروند| شرایط این روزهای استقلال و پرسپولیس که هواداران زیادی در سطح کشور دارند، دلیلی شده تا بخش عمده‌ای از مردم علیه مدیران وزارت ورزش و عملکردشان در این 2 باشگاه موضع بگیرند. حتی کار به جایی رسیده که در هر پست غیرورزشی روی اینستاگرام رئیس‌جمهوری شاهد درخواست برای برکناری گودرزی هستیم. در این میان حتی گزینه‌هایی برای جانشینی او در وزارت ورزش هم عنوان شده که یکی از گزینه‌های اصلی رئیس اسبق سازمان تربیت‌بدنی است. در همین رابطه با محسن مهرعلیزاده که این روزها مشغول فعالیت‌های دیگری است، همکلام شدیم. ماحصل گفت‌وگوی «شهروند» با رئیس سابق سازمان تربیت‌بدنی را در ادامه می‌خوانید:
حتما در ماه‌های اخیر متوجه انتقادات مردم نسبت به عملکرد وزارت ورزش، به‌ویژه شخص گودرزی شده‌اید؟
واقعیت این است الان زمان مناسبی برای انتقاد از وزارت ورزش نیست. دولت گرفتاری‌های خاص خودش را در موضوعات سیاسی و هسته‌ای دارد و فعلا فرصتی نیست که بخواهند به مقوله ورزش در سطح کلان رسیدگی کنند. به نظرم باید فعلا از این فضا بیرون بیاییم تا فرصت مناسب برای بررسی انتقادات وجود داشته باشد.
خودتان موافق طرح استیضاح گودرزی که اخیرا زمزمه‌هایی درباره آن شده و انتقادات علیه او هستید؟
اعتقاد دارم که بهتر است فعلا موضعی در قبال وزارت ورزش نگیریم اما فکر می‌کنم با این انتقادات در حق وزارت ورزش اجحاف می‌شود. بهتر است مردم این روزها که دچار مشکلات اقتصادی هستند، بیشتر از نگرانی برای ورزش به فکر مسائل دیگر باشند و به موقع ورزش هم به جایگاهی که دوست دارند، خواهد رسید.
به نظر می‌رسد بیشتر نگرانی مردم وضع آشفته استقلال و پرسپولیس است که خصوصی‌شدن شان باز هم به نتیجه نرسید.در این باره چه نظری دارید؟
همانگونه که من از قبل پیش‌بینی کرده بودم، مزایده‌ها برای واگذاری سرخابی‌ها به نتیجه‌ای نرسید. 4 بار با امروز و فردا کردن زمان این مزایده‌ها، به هر شکلی بود سعی بر واگذاری داشتند اما این سیستم مشخص بود که موفق نمی‌شود. من مطمئن بودم که با این روشی که سازمان خصوصی‌سازی در نظر گرفته بود، انجام واگذاری عملیاتی نیست.
یکسری مشتریان پروپا قرص هم وجود داشتند که ردصلاحیت شدند...
در میان تمام این مشتریان من فقط به 2 شرکت خودروساز فکر کردم که شاید استقلال و پرسپولیس را در اختیار بگیرند اما آنها هم میلی به این مسأله نداشتند و به نوعی کنار کشیدند. هیاهوی زیادی برای حضور این 2 شرکت مطرح شد تا بار از روی دوش وزارت ورزش برداشته شود اما مشخص است که این شرکت‌ها گرفتاری‌های خودشان را دارند و حتی باشگاه‌های ورزشی برای خودشان تأسیس کردند. از سوی دیگر، این راه شبیه خصوصی‌سازی نبود چون شرکت‌های خودروساز نیمه دولتی محسوب می‌شوند. به نظرم یکسری آقایان کار را بلد نیستند و نمی‌خواهند از افراد دلسوز و یا باتجربه مشورت بگیرند. مثلا خودم ایده‌هایی داشتم اما کسی از من مشورت نخواست.
ایده شما برای نحوه واگذاری 2 باشگاه چیست؟
این 2 باشگاه می‌توانند با ورود به بورس و مشارکت هواداران واگذار شوند. اگر این اتفاق خوب برای آنها صورت بگیرد، می‌توان آنها را در یک دوره زمانی 2، 3 ساله به باشگاه‌هایی نظیر منچستر و رئال تبدیل کرد که درآمدزایی دارند و سهامشان نیز در دست هواداران است.
واگذاری انجام نشد و دوتیم دوباره تحت امر وزارت ورزش قرار گرفتند تا مشکلات مالی‌شان مشخص‌تر شود!
اگر واقعا سرخابی‌ها به وزارت ورزش واگذار شدند، باید بودجه‌ای برای آنها از سوی وزارتخانه در نظر گرفته شود. نمی‌توان این 2باشگاه را رها کرد و اگر هم منع قانونی برای پرداخت از بودجه دولتی وجود دارد، وزارت ورزش باید برای آنها اسپانسرهایی را فراهم کند. البته بازهم این کار دایمی نیست و باید واگذاری در اسرع وقت صورت بگیرد.
اما برخی معتقدند اراده کافی برای واگذاری وجود ندارد و مزایده‌ها نیز نمایشی بوده است؟
من این طرز فکر را قبول ندارم که مزایده‌ها نمایشی بوده است. دستگاه‌های دولتی آنقدرها هم بیکار نیستند که بخواهند چند ماه نمایش بازی کنند. سعی کردند این کار انجام شود اما اتخاذ شیوه اصلا درست نبود. امر واگذاری یک کار اقتصادی است و اصلا ورزشی نیست. به همین دلیل به عقیده من، تبحر خاصی می‌خواهد که مسئولان فعلی این تبحر را ندارند. حالا هم که روش غلط بود، به همان حالت اول بازگشتند. به قول معروف «مال بد بیخ ریش صاحبش»!
بگذریم. بحث حضور بانوان در ورزشگاه‌ها این روزها حواشی زیادی را به‌وجود آورده است. نظر شما چیست؟
برای حل این مسأله یک مسئولیت قانونی داریم و یک مسئولیت شرعی. حتی در دوره‌ای که من ریاست سازمان تربیت‌بدنی را برعهده داشتم، در برخی از رشته‌ها ازجمله رشته‌های رزمی اجازه حضور بانوان را به‌عنوان ورزشکار هم نمی‌دادند. من پرسیدم که چرا بانوان نمی‌توانند در ورزش‌های رزمی شرکت کنند؟ پوشش بانوان ورزشکار حتی از خیلی خانم‌هایی که در خیابان می‌بینیم، بهتر است. در هر صورت با دلیل و منطق و چون از نظر شرعی مشکل نداشت، این راه را باز کردیم. متاسفانه مسئولان قبل از من دراین‌باره همت
نکرده بودند.
پس شما با این شرایط موافق حضور بانوان در ورزشگاه‌ها هستید؟
باید دید که این مسأله چقدر محدودیت شرعی و قانونی دارد. الان متاسفانه نه آنهایی که موافق هستند و نه آنهایی که مخالف هستند، استدلال درستی نمی‌آورند. متاسفانه آن زمان که حضور بانوان آزاد بود، رفتارمان روی اصول نبود و الان هم ممنوعیت‌مان روی اصول نیست.
به‌عنوان سوال آخر، اخیرا صحبت‌هایی مطرح شده و خیلی‌ها شما را به‌عنوان گزینه اصلی وزارت ورزش بعد از گودرزی عنوان کرده‌اند. این مسأله صحت دارد؟
من نگاه ملی دارم و اصلا بحث شخصی نمی‌کنم. فعلا درباره وزارت ورزش و عملکردش نمی‌خواهم اظهارنظر کنم چون به اندازه کافی کسانی هستند که با انتقادات‌شان برای دولت و ورزش کشور مشکل درست می‌کنند. بحثی درباره حضورم در وزارت ورزش مطرح نیست و من به کار خودم می‌پردازم که بخشی از آن ورزشی است.