شهروند| شاید کمتر اتفاق افتاده باشد که یک باشگاه از ترس شورش هواداران، واقعیت اخراج یک بازیکن را پنهان کند و از موضع ضعف، خبر از یک جدایی توافقی بدهد. این اتفاق درباره رائول که دیروز 38ساله شد، رخ داد؛ تابستان 2011، وقتی خبر رسید کاپیتان از رئال‌مادرید جدا شده و قراراست در شالکه بدرخشد. این جدایی، پایانی بر 16‌سال حضور افتخارآفرین دومین بازیکن محبوب تاریخ باشگاه بود.
وفاداری خاص
رائول از پدری پزشک و مادری خانه‌دار در سنت‌کریستوبال مادرید به‌دنیا آمد و در کودکی به قول پدرش هیچ‌کدام از شیشه‌های خانه را سالم نگذاشت! در نوجوانی رویای بازی در آتلتیکومادرید را داشت اما رفته‌رفته رئالی شد و سرانجام خورخه والدانو، سرمربی وقت رئال‌مادرید پس از متقاعد کردن او برای حضور در جمع سفیدپوشان در بازی مقابل ساراگوسا در فصل 1995-1994 لالیگا برای اولین‌بار او را وارد بازی کرد. رائول از آن زمان رفته‌رفته در قلب هواداران جا گرفت. بوسه‌زدن بر حلقه ازدواج با مامن سانز، رائول را به شخصیتی محبوب در اجتماع تبدیل کرد؛ طولی نکشید که با گل‌هایش، پوستر شد و از روی در و دیوار و همه اماکن مادرید بالا رفت. او از ازدواج با مامن سانز صاحب 4 فرزند به نام‌های خورخه (به احترام خورخه والدانو)، هوگو (به یاد هوگو سانچس، ستاره مکزیکی دهه 80 سفیدها) و دوقلوهایی به نام متیو و هکتور شد.
ضد سیاست
رائول هر چقدر وجهه اجتماعی مطلوبی دارد از مقبولیت سیاسی برخوردار نیست. او بارها اعلام کرده علاقه به امور سیاسی ندارد و تنها یکبار در رای‌گیری‌های سیاسی اسپانیا شرکت کرده است! رائول با وجود برخورداری از چهره‌ای فتوژنیک،
بنا بر ذات آرام و دوربین‌گریز خود، کمتر در تبلیغات شرکت می‌کند، با این حال به شکل ثابت از آدیداس و پپسی بابت حضور در تبلیغات، مبلغ هنگفتی دریافت می‌کند.
امور خیریه
رائول در امور خیریه هم دستی بر آتش دارد. ستاره حال حاضر تیم نیویورک 5‌سال پیش کمک 20‌میلیون یورویی به مرکز مخصوص نگهداری کودکان سرطانی مادرید کرد و بارها در نمایشگاه‌های سالانه خیریه حضور پیدا کرده است. رائول از یک مرکز درمانی بیماران دیالیزی مادرید حمایت می‌کند و به ادعای روزنامه‌ای اسپانیایی پس از نادال و کاسیاس، سومین ورزشکار فعال در عرصه امور خیریه نامیده می‌شود.