مزن تا توانی بر ابرو گره که دشمن اگرچه زبون، دوست به
بود دشمنش تازه و دوست ریش کسی کش بود دشمن از دوست بیش
مزن با سپاهی ز خود بیشتر که نتوان زد انگشت با نیشتر
وگر زو تواناتری در نبرد نه مردی است بر ناتوان زور کرد
اگر پیل زوری وگر شیر چنگ به نزدیک من صلح بهتر که جنگ
چو دست از همه حیلتی در گسست حلال است بردن به شمشیر دست