با نزدیک شدن به انتخابات مجلس شورای اسلامی، کم‌کم عملکردها زیر ذره‌بین قرار می‌گیرد. عده‌ای که بهارستان‌نشین هستند، فعالیت‌هایشان را افزایش می‌دهند و عده‌ای هم که می‌خواهند بهارستان نشین شوند، سعی در مطرح کردن خود دارند. با این اوصاف گاهی برخی عملکردها رنگ و بوی سیاسی می‌گیرد، مانند استیضاح وزیر آموزش و پرورش. نجفقلی حبیبی، استاد دانشگاه معتقد است که استیضاح فانی سیاسی است و چون انگیزه واقعی، بررسی عملکرد او در وزارت آموزش و پرورش نیست، ممکن بود هرکس دیگری جای او باشد. مشروح این گفت‌وگو در پی می‌آید.
آقای حبیبی، عملکرد آقای فانی را در مدت وزارتش چطور دیدید؟
به نظرم آقای فانی عملکردی منطقی و معقول داشت. یعنی عملکردش به‌طور کلی مثبت بوده است.
اگر عملکرد او را مثبت ارزیابی می‌کنید، فکر می‌کنید، دلیل اصلی که نمایندگان تصمیم به این استیضاح گرفتند، چیست؟
مجلس به گونه‌ای عمل نکرده که بتوانیم خوشبین باشیم اما دلیل این استیضاح کاملا سیاسی است و هیچ پایه علمی یا کارشناسی ندارد. یعنی به اعتقاد من این‌طور نبوده که نمایندگان عملکرد او را ارزیابی کرده باشند و نکات مثبت را در نظر گرفته و سبک و سنگین کرده باشند.
یعنی چه سیاسی است؟
یعنی که هرچه به انتخابات مجلس نزدیک‌تر شویم، این اتفاقات بیشتر می‌افتد. متاسفانه عده‌ای در مجلس زمینه انتخابات آتی مجلس را از حالا می‌چینند. توقع این است که اکثریت اجازه چنین فرصت‌طلبی‌ها را به یک اقلیتی ندهند. الان در شرایطی هستیم که نمایندگان استیضاح را مانند یک فرصت انتخاباتی می‌دانند. با این نوع نگاه من معتقدم هر کسی هم می‌توانست جای آقای فانی برای استیضاح قرار بگیرد.
اگر این‌طور است چرا وزیر دیگری را استیضاح نکردند؟
دلیلش خیلی روشن است. برای این‌که آنها می‌توانند با این استیضاح بدنه فرهنگی جامعه را با خود همراه کنند. چراکه فرهنگیان در جامعه نقش اساسی دارند. از جمع‌آوری رأی گرفته تا پایگاه بودن مدارس در زمان انتخابات. مسلما امتیازاتی که از استیضاح آقای فانی به دست می‌آورند از استیضاح وزیر نفت به دست نمی‌آورند. چون آنها الان به دنبال رأی هستند و باید یک بدنه اجتماعی را با خود همراه کنند. شاید با استیضاح وزیر نفت نتوانند از برخی پتانسیل‌ها استفاده کنند اما با استیضاح فانی می‌توانند از بدنه اجتماعی فرهنگیان استفاده کنند. بنابراین من فکر می‌کنم که آنها واقعا میلی به استیضاح ندارند و بیشتر به دنبال این هستند که امتیازاتی از وزیر بگیرند و خودی میان فرهنگیان نشان دهند.