برگردان| طرح نو -راضیه زرگری|  دانه‌های صلح سازمانی بین‌المللی است که الهام‌بخش نسل جدیدی از صلح‌جویان درمناطق مختلف جهان است؛ دانه‌های‌صلح تجهیزکننده رهبران جوانی است که در روابط، ادراک و مهارت‌های موردنیاز توسعه صلح‌پایدار با چالش روبه‌رو هستند. این موسسه بین‌المللی در‌سال 1993 توسط «جان والاچ» روزنامه‌نگار تأسیس شد. در طول 22‌سال گذشته، دانه‌های‌صلح تاثیرات خود را با افزایش چشمگیر تعداد شرکت‌کنندگان و برنامه‌های برگزار شده، ارتقا داده است. برنامه‌ریزی دانه‌های‌صلح از هسته‌اولیه که متشکل از 46 نوجوان آمریکایی، مصری، اسراییلی (ساکن سرزمین‌های اشغالی فلسطین) و فلسطینی در یک کمپ تابستانی در ‌سال 1993 بود که رفته‌رفته گسترش یافت و برنامه‌ها با رشد رهبران جوان یا به اصطلاح «دانه‌ها» در سراسر خاورمیانه، آسیای‌جنوبی، قبرس و بالکان توسعه پیدا کرد. شبکه رهبری دانه‌های‌صلح درحال‌حاضر شامل بیش از 5 هزار دانه است و امروز به‌طور فعال در خاورمیانه، آسیای‌جنوبی و ایالات‌متحده فعالیت می‌کند. هدف از تأسیس این تشکیلات صلح‌جو، مواجهه با سرکش‌ترین درگیری‌ها در جهان و تلاش برای رسیدن به صلح‌پایدار است. این موسسه درحال‌حاضر در 27 کشور از 4گوشه دنیا فعال است و برنامه‌هایی در خاورمیانه، جنوب آسیا و ایالات‌متحده در دست اجرا دارد؛ ازجمله دو برنامه داخلی در آمریکا که متولدان این کشور را با مهاجران و پناهنده‌های جوان در مناطق سیراکیوز، نیویورک و سراسر ایالت مین گردهم آورده است. پایگاه اصلی دانه‌های‌صلح در نیویورک است و دانه‌ها (صلح‌جویان جوان) در طول‌ سال در عمان، غزه، بیت‌المقدس، کابل، لاهور، بمبئی، رام‌الله و تل‌آویو فعالیت می‌کنند.
در ارزش‌ها و تعهدات این موسسه آمده است: ما معتقدیم که مسیرهای ممکن زیادی برای صلح وجود دارد؛ ما راهی مشخص را تجویز نمی‌کنیم یا از راه‌حل‌های سیاسی خاص حمایت نمی‌کنیم و در عین‌حال به هیچ حزب سیاسی یا نهاد مذهبی وابسته نیستیم؛ دانه‌ها و مربیان ما در بطن همه فعالیت‌ها هستند. گویی واقعیت و آینده آنها بیشترین تاثیرپذیری را از درگیری‌ها و چالش‌ها دارد و به‌نوعی زندگی آنها را تعریف می‌کند. آنها طیف گسترده‌ای از باورها و ایده‌ها را درباره چگونگی پایان دادن به درگیری‌ها میان جوامع خود دارند. با این حال نقطه مشترک همه آنها، اعتقاد و تعهد به گفت‌وگو و رهبری آگاهانه به‌عنوان بنیان تغییر معنی‌دار و ابزار موثر در دستیابی به صلح است.
تی‌شرت‌های دانه‌های‌صلح، روزانه بر تن نمایندگان و مربیان جوان در کمپ‌های بین‌المللی، قوی‌ترین نماد ارزش‌های مشترک آنها محسوب می‌شود. در اردوگاه، این پیراهن نشانگر جامعه مشترک و محیط زندگی صلح‌آمیز و تلاش‌های آنها در جهت رسیدن به صلح‌پایدار است. فراتر از کمپ، این پیراهن‌ها نه‌تنها منبع غرور و افتخار بزرگ است، بلکه یادآور مسیری است که زندگی می‌تواند در آن جاری باشد؛ این پیراهن‌ها از روابط و تفاهمی که لازمه ساخت یک واقعیت متفاوت هستند، سخن می‌گوید. آنها می‌خواهند و انتظار دارند همه کسانی که این لباس را بر تن می‌کنند، برای این مسئولیت مشترک احترام قایل باشند و زمانی که آن را پوشیده‌اند خود را نه‌تنها نماینده این انجمن بلکه عضوی از جامعه جهانی صلح بدانند. هدف دانه‌های‌صلح، انعکاس صدای صدها صلح آموخته است. به این ترتیب، این موسسه مدعی است که در «منشور ریشه‌کنی تنفر و ترور» با همکاری بیش از 120 جوان صلح‌جو از خاورمیانه، آسیای‌جنوبی، بالکان، قبرس و ایالات‌متحده پیشرو است؛ منشوری که بهترین بازتاب از اصول مشترک آنهاست.
منشور ریشه‌کنی تنفر و ترور
در کمپ دانه‌های‌صلح، صلح‌جویان با هم به قله ستایش این مفهوم صعود می‌کنند که صلح امکان‌پذیر است. آنها به کمپی پر از کلیشه‌ها و تعصبات ضد دشمن وارد می‌شوند و بعد از سه هفته همزیستی هیجان‌انگیز، درحالی‌که به درک درستی از جنبه‌های واقعی انسانیت دست پیدا کرده‌اند، به خانه باز می‌گردند؛ آنها یاد می‌گیرند که وقتی کنار هم باشند و برای هدفی مشترک تلاش می‌کنند، قوی هستند. در عوض صلح‌جویان این مجموعه در کشورهای خود در محیطی مملو از ترس، خشم و کینه رشد پیدا کرده‌اند؛ عزیزانشان را در جنگ از دست داده و همواره احساس زندگی امنیتی و خارج از شرایط نرمال را تجربه کرده‌اند. آنها به‌دنبال مصیبت‌ها و درگیری‌ها، در پی جست‌وجوی راه‌حلی برای پایان دادن به نفرت، ترور و خشونت پایدار گردهم می‌آیند؛ پدیده‌ای را به‌عنوان آرزویی که دیگر انسان‌ها یا گروهی از افراد آن را به‌وجود نیاورده‌اند، یا این‌که وجود آنها را با درد و رنج پر کرده است، می‌نگرند. مفهوم رایج از نفرت، خشونت است؛ استفاده عمدی از نیروی تهاجمی برای تحمیل درد بر دیگر انسان‌ها و ترور اجرای سازمان‌یافته از خشونت علیه غیرنظامیان به‌منظور گسترش ترس و رسیدن به اهداف سیاسی یا ایدئولوژیک است.

هیچ‌گاه آرمانگرایی یک جوان را دست‌کم نگیرید. بسیاری از جوانان این موسسه در مکان‌هایی زندگی می‌کنند که قتل و تحقیر، فقر و پناهندگان بی‌خانمان در آن‌جا متداول است؛ آنها درواقع در فضایی از نفرت ایجاد شده به‌واسطه واقعیت‌های ناعادلانه محصور شده‌اند. خشونت از زمانی که تفنگی نقطه‌ای را هدف قرار می‌دهد یا سنگی پرتاب می‌شود، آغاز نمی‌شود بلکه خشونت در نقاشی‌های دیواری و گرافیتی‌های مملو از نفرت بر دیوارهای شهر موج می‌زند. با این حال دانه‌های صلح برابری حقیقی، وحدت، تفاهم و شادی را در مواجهه با این تضاد کامل تجربه می‌کند.
وقتی می‌توان تغییر ایجاد کرد، وضع کنونی قابل‌قبول نیست
جوانان دانه‌های‌صلح بر این باورند که اگر واقعا در پیاده‌سازی این اصول در قلب‌ها و خانه‌هایشان موفق باشند، دیگر قربانی خشونت نخواهند بود و آنها خواهند توانست مسیر زندگی انسان‌های حتی خواستار انتقام را به‌سمت آرمان‌های مثبت ایجاد صلح تغییر دهند.
هستند افرادی که آنها را خائن و همدست دشمن و خط مقابل میهن‌پرستان می‌خوانند؛ درحالی‌که صلح‌جویان، میهن‌پرستان واقعی هستند که به‌جای ایجاد شرایط بن‌بست برای ملت‌های درگیر در خشونت و جنگ، به دنبال راهی برای پایان دادن به درد و رنج‌های بی‌پایان هستند. آنها به دنبال راهی برای صلح به‌عنوان تنها راه جهت رسیدن به شرایط زندگی مطلوب برای کشور و مردم خود هستند. جوانانی که در جوامعی رشد پیدا کردند که به آنها آموخته‌اند تا از یکدیگر متنفر باشند. با این وجود صلح‌جویان متحد شده‌اند تا در کنار هم برای رسیدن به آینده‌ای روشن‌تر  برای خود و نسل‌های بعد دانه‌های‌صلح را بکارند و پرورش دهند. در این فرآیند آنها به خود و دولت‌هایشان اثبات می‌کنند که همیشه یک راه‌حل وجود دارد و صلح غیرممکن نیست. این منشور ریشه‌کنی تنفر و ترور توسط 120 دانه از این مجموعه از  کشورهای خاورمیانه، آسیای جنوبی، بالکان و ایالات‌متحده نوشته و در نوامبر‌ سال 2001 در اجلاس ریشه‌کنی نفرت و ترور در سازمان ملل متحد در نیویورک ارایه شد.  
                   منبع : www.seedsofpeace.org