شهروند| طرح «حیات دوباره» سال 88 با محوريت معاونت دانشجويي سازمان جوانان جمعیت هلالاحمر آغاز شد. گسترش فرهنگ نوعدوستي و نهادينه كردن تلاش جهت تأمين سلامت انسانها و تسكين آلام بشري از اهداف این طرح به شمار میآید. بیش از 3هزار عضو جوان هلالاحمر تنها در 3سال جاری در این طرح شرکت کردهاند. طرح «حیات دوباره» امسال به دلیل همزمانی روز جهانی اهداي عضو با پنجمین روز از ماه مبارک رمضان با شرایط معنویتری نسبت به سالهای گذشته اجرا میشود.
تسکین آلام بشری در میان عموم مردم
معاون دانشجویی و جوانان سازمان جوانان هلالاحمر در اینخصوص گفت: «در راستای گسترش فرهنگ نوعدوستی و نهادینه کردن تلاش جهت تأمین سلامت انسانها و تسکین آلام بشری در میان عموم مردم جامعه بهخصوص جوانان و نوجوانان، طرح «حیات دوباره» از سال ۸۸ اجرایی شد.» امیر لـله گانی ادامه داد: «در این طرح سعی شده تا با اطلاعرسانی درست به مردم و نهادینه کردن فرهنگ بشردوستی و نیکوکاری، جان بسیاری از بیماران نیازمند که در انتظار پیوند عضو هستند را از مرگ حتمی نجات داد.» او با بیان اینکه اعضای سازمان جوانان میتوانند در طول سال با پرکردن فرم اهدای عضو در طرح «حیات دوباره» شرکت کنند، تصریح کرد: «تنها در سال گذشته، ۳هزار نفر از اعضای سازمان جوانان، فرم اهدای عضو را تکمیل و در این طرح شرکت کردند.»
بزرگترین طرح بشردوستانه سازمان جوانان
معاون دانشجویی و جوانان سازمان جوانان در ادامه گفت: «حیات دوباره» بهعنوان بزرگترین طرح بشردوستانه سازمان جوانان جمعیت هلالاحمر در فدراسیون بینالمللی صلیبسرخ و هلالاحمر شناخته شده که تاکنون بیش از ۱۴۵هزار کارت برای متقاضیان صادر شده است.» امیر للهگانی با اشاره به اینکه طی این مدت، ۵ نفر از جوانان عضو این سازمان اعضای خود را اهدا کردهاند، گفت: «مرحومه نسترن علیجان طرقی، عضو فعال کانون دانشجویی دانشگاه آزاد پرند، آخرین فردی بود که در فروردین ماه سالجاری، با اهدای عضو به ۱۴ بیمار نیازمند نامی نیکو از خود به جای گذاشت.» او ادامه داد: «باید از اعضایی همچون نسترن علیجان طرقی، طریقه زندگی کردن را آموخت و فعالیت چنین افرادی میتواند درس خوبی برای همه ما باشد.» معاون دانشجویی و جوانان سازمان جوانان خاطرنشان کرد: «آشنایی جوانان با آموزههای بشردوستانه و عامالمنفعه یکی از مهمترین اهداف سازمان جوانان هلالاحمر در دانشگاهها و سایر فضاهای فرهنگی کشور است.»
یک حرکت اخلاقی
«مصطفی کرمی» یکی از جوانانی است که در طرح «حیات دوباره» شرکت کرده است؛ او 9سال است که فعالیت خود را در سازمان جوانان هلالاحمر آغاز کرده؛ مصطفی در گفتوگو با «شهروند» هدف خود از شرکت در این طرح را تسکین درد یک همنوع میداند. عضو جوان جمعیت هلالاحمر میگوید: «همانطور که میدانید ثبتنام اهداي عضو در کشور ما جنبه قانونی ندارد و فقط یک حرکت فرهنگی-اخلاقی است و برای این کار رضایت اولیای دم ضروری است.» مصطفی ادامه میدهد: «من با این نیت این کار را انجام دادم تا اولا رضایتمندی خود را برای این امر بیان کنم و دوما اگر روزی نوبت به من رسید و قرار شد خانواده به اهداي اعضای من رضایت دهند، با اطلاع و آگاهی کاملی که از قبل نسبت به این موضوع کسب کردهاند در این عمل شک نکرده و با رضایت کامل به پزشکان اعتماد کنند.»
بهبود فرهنگ اهدای عضو
این عضو جوان جمعیت هلالاحمر در ادامه میگوید: «معمولا اهداي عضو از سوی پزشکان برای بیماری پیشنهاد میشود که دچار مرگ مغزی شده و تنها به کمک دستگاه زنده است و در صورت قطع شدن، حیاتش پایان مییابد. اما با اهداي عضو این فرد، میتوان جان چند نفر را نجات داده و امید، نشاط و زندگی را به چند خانواده هدیه کرد و همچنین قلب که نماد عواطف و احساسات است میتواند در بدن شخصی سالها بتپد و گویی فرد همچنان زنده است.» او معتقد است: «متاسفانه در کشور ما آمار پیوند عضو نسبت به افرادی (متوفی) که میتوانند عضوشان را اهدا کنند بسیار کم است و این مسأله قطعا به خاطر عدم آگاهی خانوادهها و ضعف فرهنگی در این مورد است. من با ثبتنام کارت اهداي عضو و معرفی و تشویق دوستانم به این کار سعی کردم تا در بهبود فرهنگ اهدای عضو در جامعه سهمی داشته باشم که قطعا بنا کردن یک فرهنگ نیکو، خود نیز از باقیات الصالحات است.»
توشهای برای آخرت
«لیلا اسوار» یکی دیگر از جوانان جمعیت هلالاحمر نیز در گفتوگو با «شهروند» میگوید: «خدا را شکر که امروزه با توجه به پیشرفت علم پزشکی، پزشکان و متخصصان به قابلیت پیوند اعضای بدن انسان رنگی دیگر بخشیدهاند و به طبع آن امیدوارم این فرهنگ در جامعه نهادینه شود که اگر زمانی سلامتیمان از نظر پزشکی بهحدی رسید که برگشت به زندگی عادی امکانپذیر نبود(مرگ مغزی)، شاید بتوانیم با اهداي عضو به همنوعان خود توشهای برای آخرتمان ذخیره کنیم.»
اگر من جای آنها بودم
«سارا تربان» دیگر جوان شرکتکننده در این طرح نیز درخصوص انگیزه خود به «شهروند» میگوید: «هدفم اهدای عضو به بیماران نیازمند پیوند بود. چون خوب که فکر کردم به این نتیجه رسیدم اگر من جای آنان بودم و به اعضای پیوندی نیاز داشتم الان چه حال و روزی داشتم.» او ادامه داد: «از طرفی وقتی میتوانستم با اهدای اعضای خود به چند نفر زندگی ببخشم و برای آرامش خود و توشه آخرتم کاری انجام بدهم پس دیگر درنگ نکردم و فرم اهدای عضو را
پر کردم.»